W pierwszych słowach goście audycji podkreślili, że zakonne życie teraźniejsze i przyszłe wymaga spojrzenia w przeszłość. Ks. Czesław Parzyszek szeroko przedstawił rys biograficzny św. Wincentego Pallottiego, założyciela stowarzyszenia. „Jest to postać bardzo charyzmatyczna – podczas jego kanonizacji wskazywano, że jest on symbolem wybuchu siły laikatu do zaangażowania się w życie Kościoła” – tłumaczył.

Ks. Parzyszek przypomniał, że Pallotti był XIX-wiecznym włoskim kapłanem diecezjalnym, wywodzącym się z głęboko religijnej rodziny, w której modlitwa uwidaczniała się w życiu. „To bardzo wyraźnie widać w postawie naszego założyciela – dla niego wiara musiała mieć odzwierciedlenie w życiu” – stwierdził. Dodał, że dla Pallottiego Bóg był nieskończoną miłością, tym, który ciągle daje i jest zatroskany o człowieka.

Rozmówca zaznaczył, że dla Pallottiego bardzo istotna była gruntowna formacja kapłanów. „Kolejną tezą, którą głosił Wincenty jest stwierdzenie ‘każdy apostołem’ – on podkreślał, że Bogiem trzeba się dzielić” – stwierdził ks. Czesław. Pallotti uwrażliwiał na konieczność zaangażowania w apostolstwo, ale nie czynione w pojedynkę, lecz w zjednoczeniu kapłanów, osób konsekrowanych i świeckich.

To było przyczyną powstania kongregacji Zjednoczenie Apostolstwa Katolickiego, do której Wincenty zaprosił wszystkich bez wyjątku. „Pallottiego czasem nie rozumiano. Po jego śmierci zmieniono nawet nazwę dzieła. Pierwotną nazwę przywrócił Polak, a siłę i rozpęd Zjednoczenie nabrało dopiero w naszych czasach, kiedy dojrzała idea odpowiedzialności za głoszenie Ewangelii” – opowiadał ks. Parzyszek.

Ks. Łukasz wyjaśnił dodatkowo, że księża zgromadzeni w Stowarzyszeniu Apostolstwa Katolickiego nie składają ślubów zakonnych – przez pięć lat seminarium składają sześć przyrzeczeń: czystości, ubóstwa, posłuszeństwa, wytrwałości, wspólnoty dóbr i ducha służby – następnie składają przeczenia wieczne. „Reguła naszego zgromadzenia w zasadzie ma charakter chrystoformiczny – powinniśmy żyć i postępować tak, jak w dzisiejszych czasach żyłby Jezus Chrystus. Brak ślubów sensu stricto wymaga od nas olbrzymiej motywacji miłości” – dopowiedział ks. Czesław.

Następnie zaproszeni goście mówili o własnej historii powołania. Ks. Czesław stwierdził, że u niego droga była bardzo prosta – zaczęło się od brata, który był pallotynem. „Zawsze czułem w sobie powołanie, ale nigdy nie chciałem być księdzem diecezjalnym, bo jestem osobą społeczną i potrzebuję wspólnoty” – opowiadał. Wyjaśnił, że pociągała go radość i otwartość współbraci, którzy wspólnie z rodzonym bratem spędzali w ich rodzinnej miejscowości wakacje.

Ks. Parzyszek szczegółowo opowiadał o początkach drogi seminaryjnej, m.in. o rzetelnym uzupełnianiu wiedzy czy służbie wojskowej kleryków. „Dla mnie to wszystko było nowe i fascynujące. Całe seminaryjne życie było odkrywaniem powołania ze współbraćmi” – wyznał. Podkreślił, że to co dla niego ważne u pallotynów to apostolstwo powszechne – czyli możliwość realizacji w ramach powołania tego, co człowieka kocha. „Przełożony powinien rozpoznawać charyzmaty osobowe w ramach formacji pallotyńskiej” – powiedział.

Ks. Łukasz z kolei powiedział żartobliwie, że od dzieciństwa fascynował go Krzyż i pierwsza oznaka powołania do tej pory obecna jest na jego brodzie – opowiedział krótką historię o pasyjce nad łóżeczkiem, po którą sięgał i przewrócił się, co spowodowało rozcięcie. „Ale prawdziwa fascynacja Kościołem i Panem Bogiem wymagała rozwoju – pojawił się obrazek o rozpoznanie drogi życiowej autorstwa pallotynów i tak to się zaczęło” – wspominał.

Dyrektor radia nowohuckie.PL podkreślił, że idąc do postulatu nie znał charyzmatu pallotynów. Dodał, że wyjątkową ścieżką wspomnianego apostolstwa powszechnego jego powołania była możliwość realizacji pasji do radia. „Innym wspomnieniem, które jest ciągle we mnie żywe jest skuteczne wsparcie modlitewne, które otrzymałem od współbraci w sytuacji poważnej choroby mojej mamy – nawet od tych, których nie znałem. Jestem przekonany, że to dzięki nim moja mama wtedy wyzdrowiała” – wyznał.

Odnosząc się do charyzmatu ks. Parzyszek wskazał, że stowarzyszenie ma na celu przede wszystkim powszechne apostolstwo. „To ma być apostolstwo szerzone na różnych areopagach wiary – zwłaszcza poprzez przygotowywanie ludzi świeckich do czynnego udziału w życiu Kościoła” – powiedział. Kontynuując wskazał, że drugim polem działania pallotynów są misje. Kolejnym głoszenie Ewangelii przez media. „Jest też szkoła duchowości pallotyńskiej – oparta na ascezie organicznej, czyli rozpoznawaniu własnych darów otrzymanych od Boga i ich rozwój” – mówił.

Z kolei ks. Łukasz podkreślił, że u pallotynów i pallotynek bardzo wyraźna jest pasja, o której pisze do osób konsekrowanych papież Franciszek. „Mam wrażenie, że nasz charyzmat wyprzedził Sobór Watykański II i co więcej ciągle tworzy się na nowo. W każdej pracy duszpasterskiej staramy się odnajdywać główne przesłania płynące z życia Pallottiego” – stwierdził.

Opisując konkretną działalność pallotynów ks. Gołaś wskazał, że priorytetem są misje m.in. sekretariat misyjny i Fundacja Salvatii. Opisał także wydawnictwa Pallottinum i Apostolicum oraz prowadzone szkoły, od podstawowych do liceów. Dodał, że ważne są także duszpasterstwa – od ludzi morza do duszpasterstw ewangelizacyjnych. „Prowadzimy także w Polsce hospicja, ruch antynarkotyczny KARAN oraz prężenie działające biura pielgrzymkowe” – mówił.

Ks. Parzyszek wspominał natomiast, że ważnym wydarzeniem było wydawanie w początkach istnienia stowarzyszenia w Polsce czasopisma „Królowa apostołów” – obecnie „Miejsca święte”. „W diecezji krakowskiej jako działalność wspomnieć trzeba dom macierzysty i rekolekcyjny w Wadowicach, parafię w Jaroszowicach oraz sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej w Zakopanem” – wymieniał. Dodał, że pallotyni prowadzą także Zakład Socjologii Religi, w którym bada się różnego rodzaju zagadnienia religijne w poszczególnych diecezjach.

Obaj rozmówcy podkreślili także duży wkład w charyzmat apostolski stowarzyszenia krakowskiego radia i fundacji nowohuckie.PL. „Nowa Huta obecnie jest miastem Boga, wbrew założeniom komunistycznych władz. Naszym emisyjnym dziełem staramy się ewangelizować – doprowadzać do spotkań zarówno religijnych, ale także społecznych i istotnych lokalnie” – powiedział ks. Łukasz Gołaś.

Goście przypomnieli, że dużą atrakcją i duchowym orzeźwieniem stała się współorganizowana przez radio ewangelizacja podczas rejsów barką na Wiśle, a obecnie prowadzona w palotyńskiej parafii Matki Bożej Pocieszenia. „To piękne nałożenie fal radiowych na fale serca – tak, aby odnaleźć ludzi pogubionych tam, gdzie się obecnie znajdują” – ocenił ks. Parzyszek.

Zwyczajowo prowadzący poprosił o kilka słów do młodych osób stojących na rozdrożu życiowej drogi. „Nie lękajcie się – nie można się bać oddania całkowicie życia Chrystusowi. Bądźcie odważni! By odkrywać przygodę wielu sposobów pomagania drugiemu człowiekowi!” – zachęcał ks. Parzyszek. „Trzeba słuchać tego, co Pan Bóg do nas mówi – zwłaszcza przez słowo Boże, ale także ludzi i wydarzenia, które nas spotykają” – dopowiedział ks. Gołaś.

Audycja „Rozmowy konsekrowane” powstaje w radiu nowohuckie.PL, które już od ponad dwóch lat działa przy pallotyńskiej parafii Matki Bożej Pocieszenia w Krakowie. Radio nadaje stale, a w robocze dni tygodnia w popołudniowym i wieczornym paśmie antenowym prowadzone są audycje na żywo. Rozgłośnia jest także współorganizatorem słynnych na całą Polskę Rejsów Ewangelizacyjnych na Barce.