W 2016 r. w ramach dofinansowywanego przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego projektu Dziedzictwo Kulturowe 2016 - wspieranie zadań muzealnych, pt. "Konserwacja unikatowych ksiąg i rękopisów z Archiwum i Biblioteki Krakowskiej Kapituły Katedralnej" konserwacji zostały poddane trzy cenne kodeksy rękopiśmienne znajdujące się w zbiorach Archiwum i Biblioteki Krakowskiej Kapituły Katedralnej. Są to: Mszał, łac. Missale (AKKK, Ms 7), Rytuał, łac. Rituale sacramentorum (AKKK, Ms 25) i Pasjonał, łac. Passionale, Lamentationes (AKKK, Ms 59). Wszystkie służyły do sprawowania liturgii w Katedrze Wawelskiej jeszcze w średniowieczu. Gdy zastąpiono je nowymi księgami liturgicznymi, trafiły do Archiwum Kapitulnego, gdzie są przechowywane po dzień dzisiejszy. Każdy z trzech zakonserwowanych w tym roku rękopisów przez około 500-600 był i nadal pozostaje związany z jednym miejscem użytkowania i przechowywania - Katedrą i Archiwum.

Mszał łac. Missale (AKKK, Ms 7) - rękopis spisany po łacinie, dużych rozmiarów (37,5 x 27,5 cm). Ma 372 karty. Pochodzi z trzeciej ćwierci XV w., był uzupełniany w XVI w. Powstał w kręgu Mistrza Mszału wawelskiego Ms 2. Ufundował go jeden z kanoników z przeznaczeniem dla Katedry na Wawelu. Został spisany teksturą gotycką w dwóch kolumnach i ozdobiony kilkudziesięcioma barwnymi, złoconymi miniaturami oraz inicjałami. Na miniaturach znajdują się wyobrażenia Chrystusa, Marii, świętych pańskich oraz sceny z Pisma Świętego. Kodeks ma skórzaną oprawę.

Rytuał łac. Rituale sacramentorum (AKKK, Ms 25) - Rękopis spisany po łacinie, niewielkich rozmiarów. Ma 55 kart. Pochodzi z XV w. Zawiera formuły błogosławieństw (błogosławieństw) używanych w czasie liturgii, np. błogosławieństwo wody, obrzęd ostatniego namaszczenia, ceremonię chrztu. Na oprawie znajdowała się karta z inkunabułu (XV-wiecznego druku) która podczas konserwacji została zabezpieczona. Wykonano nową oprawę ze skóry.

Pasjonał łac. Passionale, Lamentationes (AKKK, Ms 59) - Rękopis spisany po łacinie, dużych rozmiarów. Ma 67 kart. Pochodzi z XV/XVI w. Zawiera teksty z zapisem nutowym, które były śpiewane podczas Wielkiego Tygodnia. Były to pasje według czterech ewangelistów, lamentacje proroka Jeremiasza i początki lekcji ewangelii. Kodeks jest ozdobiony dwiema barwnymi miniaturami, wyobrażającymi Ukrzyżowanego Chrystusa i proroka Jeremiasza. Na oprawie znajdowała się karta pergaminową z zapisem nutowym (pochodząca prawdopodobnie z XV-wiecznego antyfonarza), która podczas konserwacji została zabezpieczona. Wykonano nową oprawę ze skóry.

Konserwację przeprowadziła Ewa Pietrzak.

Projekt dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.