Wśród placówek polskiej prowincji karmelitów bosych, która liczy 12 klasztorów, szczególną wymową cieszą się obchody święta szkaplerznego w Wadowicach, gdzie w kościele karmelitów bosych szkaplerz przyjął młody Karol Wojtyła. Jak przypomina o. dr hab. Szczepan T. Praśkiewicz OCD, po śmierci św. Jana Pawła II jeden z noszonych przez niego szkaplerzy trafił do wadowickiego klasztoru jako relikwia. Szkaplerz ten można oglądać w ozdobnym relikwiarzu (na zdjęciu). Nad nim znajduje się marmurowa tablica informująca, że tym miejscu Karol Wojtyła został przyjęty do szkaplerza. Wadowiccy karmelici wyryli na niej te słowa wypowiedziane przez papieża Polaka w czerwcu 1999 r., gdy po raz ostatni odwiedził swoje rodzinne miasto.

Jak za lat chłopięcych wędruję w duchu do klasztoru karmelitów na Górce, tego miejsca szczególnego kultu Matki Bożej Szkaplerznej, które wywierało tak wielki wpływ na duchowość Ziemi Wadowickiej. Sam wyniosłem z tego miejsca wiele łask, za które dziś Bogu dziękuję. A szkaplerz do dzisiaj noszę, tak jak go przyjąłem w wadowickim kościele karmelitańskim, mając kilkanaście lat – wyznał wtedy Jan Paweł II.

Zobacz panoramę wadowickiego klasztoru

Katechezy szkaplerzne przygotowujące do uroczystości patronalnej głoszą w wadowickim Karmelu o. Ryszard Stolarczyk OCD i o. Tadeusz Grzesiak OCD. Sumie odpustowej 16 lipca o godz. 18.00 będzie przewodniczył o. Albert Wach OCD, były definitor generalny zakonu w Rzymie. Niektórzy zakonnicy wadowickiego klasztoru udali się z nowennowymi kazaniami szkaplerznymi do Lublina (o. Krzysztof Żywczyński OCD) i do Tarnowa (o. Szczepan T. Praśkiewicz OCD).

W sobotę 18 lipca odbędzie się w sanktuarium szkaplerznym w Czernej k. Krzeszowic ogólnopolskie spotkanie noszących szkaplerz i tworzących rodzinę szkaplerzną w Polsce. Głównym celebransem Eucharystii i kaznodzieją będzie tego dnia bp Roman Pindel, ordynariusz diecezji bielsko-żywieckiej.

Nabożeństwo szkaplerzne – wyjaśnia w rozmowie KAI o. Praśkiewicz OCD – związane z wizją przełożonego generalnego karmelitów, św. Szymona Stocka z 1251 r., pozostaje w Kościele ciągle żywotne. „Św. Jan Paweł II napisał o szkaplerzu specjalny list apostolski, nazywając go znakiem czułej i synowskiej pobożności maryjnej, stwierdzając, że poprzez szkaplerz czciciele Maryi wyrażają pragnienie kształtowania swojego życia w oparciu o Jej przykład, jako Matki, Opiekunki, Siostry, Przeczystej Dziewicy, przyjmując z czystym sercem Słowo Boże i oddając się służbie braciom” – dodaje zakonnik.

Według legendy w czasie, gdy dalsze istnienie założonego w połowie XII w. w Ziemi Świętej zakonu stało pod znakiem zapytania, św. Szymonowi ukazała się 16 lipca 1251 r. Najświętsza Maryja Panna i wręczyła mu szkaplerz – długi pas z tkaniny z wycięciem na głowę. Zapewniła go przy tym, że „ktokolwiek będzie pobożnie nosił Jej znamię – szkaplerz – i nim odziany opuści ten świat, nie zazna ognia wiecznego”. Zakon karmelitów szerzył kult szkaplerza w całej Europie, gdzie zakładano setki bractw szkaplerznych.