Sercem tego Tygodnia jest Triduum Męki i Zmartwychwstania Pańskiego, które — jak czytamy w Mszale Rzymskim — «jaśnieje jako szczyt roku liturgicznego, ponieważ dzieła odkupienia ludzi i doskonałego uwielbienia Boga Chrystus dokonał przez paschalne misterium swojej błogosławionej Męki, przez które umierając zniweczył śmierć i zmartwychwstając przywrócił nam życie» (por. Ogólne normy roku liturgicznego, 18). W dziejach ludzkości nie było bardziej znaczącego i ważniejszego wydarzenia. Tak więc pod koniec Wielkiego Postu przygotowujemy się do gorącego przeżycia najważniejszych dla naszej wiary dni i z jeszcze większym zaangażowaniem staramy się coraz wierniej naśladować Chrystusa, Odkupiciela człowieka.

W Wielki Piątek, dzień głębokiego wzruszenia, Kościół odczytuje opis Męki Chrystusowej. W centrum sprawowanej w tym dniu liturgii znajduje się «adoracja» Krzyża, a wspólnota kościelna modli się gorliwie w intencjach wiernych i całego świata.

Rozpoczyna się następnie czas głębokiego milczenia. Cisza panuje aż do nocy Wielkiej Soboty.

Drodzy bracia i siostry, przygotujmy się do głębokiego przeżycia tych wydarzeń wraz z Najświętszą Maryją Panną, obecną podczas męki Syna i będącą świadkiem Jego zmartwychwstania. Polska pieśń mówi: «Matko Najświętsza, do Serca Twego, mieczem boleści wskroś przeszytego, wołamy wszyscy»... Niech Maryja przyjmie nasze modlitwy i ofiary wszystkich cierpiących; niech nada wartość naszym postanowieniom wielkopostnym i towarzyszy nam, którzy idziemy za Jezusem w Jego ostatecznej godzinie. Umęczony i ukrzyżowany Chrystus jest źródłem mocy i znakiem nadziei dla wszystkich wierzących i dla całej ludzkości.

Jan Paweł II, 1999 r.