Ksiądz Biskup Antoni Długosz w swej długoletniej posłudze i pracy dla społeczeństwa wyróżnia się działalnością katechetyczną, dydaktyczną, naukową, społeczną oraz publicystyczno-medialną. Ustawicznie pogłębia wiedzę, którą przekłada na rozwój, programowanie i realizowanie modelu edukacji i wychowania opartego na tożsamości chrześcijańskiej, patriotyzmie, profilaktyce uzależnień i zagrożeń bezpieczeństwa oraz na kształtowaniu wrażliwości na los drugiego człowieka. W polu jego szczególnej troski znajdują się osoby i grupy społeczne zagrożone wykluczeniem, wymagające pomocy i wsparcia. Już podczas odbywania studiów podjął działania związane z różnymi formami pomocy grupom społecznie najsłabszym.

Pełniąc posługę parafialną w diecezji częstochowskiej, wspierał również katechetów, prowadząc spotkania konsultacyjne, wykłady i wizytacje oraz organizując dni skupienia, kursy i sympozja. Swoją wiedzą służył jako wykładowca w Metropolitalnym Krakowskim Wyższym Seminarium Duchownym (1977-1979) oraz w Wyższym Instytucie Katechetycznym w Krakowie. Aby wzmocnić ścieżkę oddziaływań katechetyczno-edukacyjnych i wychowawczych, rozpoczął drogę naukową, zwieńczając ją otrzymaniem tytułu doktora teologii (1976), habilitacją (1994) oraz tytułem profesora Wyższej Szkoły Pedagogiczno-Filozoficznej „Ignatianum” (2000).

Dostrzegając potrzebę promowania i wzmacniania w społeczeństwie stylu życia wolnego od nałogów oraz udzielania koniecznej pomocy, zorganizował w roku 1982 dla osób uzależnionych od narkotyków i alkoholu ośrodek Betania w Mstowie, gdzie wraz z wychowawcami prowadzi zajęcia terapeutyczne. Mając na uwadze potrzebę rozwijania zorganizowanej pomocy dzieciom głuchoniemym, chorym i niepełnosprawnym, założył w roku 1973 Wspólnotę Dzieci Bożych oraz rozwija zintegrowaną współpracę z rodzicami, katechetami, liturgicznymi formacjami dzieci oraz licznymi ośrodkami wyspecjalizowanymi w udzielaniu pomocy takim osobom.

Inną formą jego społecznych oddziaływań jest wdrażanie modelu profilaktyki edukacyjnej skorelowanej z nauką świętego Jana Pawła II, ukierunkowanej na organizowaniu czasu wolnego dzieci i młodzieży. Działalność tę aktywnie realizuje poprzez zakładanie i rozwijanie sieci placówek rekreacyjnych, takich jak świetlice dziecięco-młodzieżowe, obozy, kolonie, pielgrzymki, wycieczki krajoznawcze. Z potrzeby niesienia pomocy młodym osobom podjął się pełnienia posługi i funkcji duszpasterza Podwórkowych Kół Różańcowych Dzieci oraz duszpasterza Ochotniczych Hufców Pracy (1999-2006).

Pragnąc dotrzeć do jak najszerszego grona adresatów, Ksiądz Biskup podejmuje również działalność medialno-publicystyczną oraz literacką. Zaowocowała ona licznymi publikacjami naukowymi i publicystycznymi dotyczącymi profilaktyki społecznej, zagadnień egzystencji i duchowego rozwoju, a także wydawnictwami audialnymi dla dzieci, młodzieży i dorosłych. Innym przejawem Jego wybitnych zasług w tym zakresie jest działalność w telewizyjnym programie katolickim dla dzieci Ziarno, w programach Radia Maryja i TV Trwam oraz publikowanie artykułów w miesięczniku Mały Przewodnik Katolicki i W Rodzinie. W 2007 wydał płytę z piosenkami dla dzieci pt. „Chrześcijanin tańczy”. Biskup śpiewa na niej wiele znanych i lubianych piosenek chrześcijańskich z towarzyszeniem dzieci. Klip do tej piosenki, przedstawiający biskupa tańczącego z dziećmi na tle kolorowych wzorów został umieszczony na portalu Youtube.com. Powstało także wiele przeróbek, m.in. wstawiających do klipu muzykę klubową. Na podstawie melodii piosenki powstała również popularna w Internecie animacja przedstawiająca tzw. „tańczące parabole”.

Ulubione lektury bp. Długosza to dzieła Fiodora Dostojewskiego, Nicholasa Sparksa, Ericha Segala, Jamesa Baldwina, Haliny Poświatowskiej. Zainteresowania to malarstwo, muzyka, teatr i kino.

Jego działania, umiejętności i doświadczenie zaowocowały zmianą i ugruntowieniem prospołecznych postaw dzieci i młodzieży zagrożonych demoralizacją i wykluczeniem społecznym.

Bp Długosz za dewizę posługiwania przyjął słowo – służyć. W 2007 r. za to, że służy z radością został Kawalerem Orderu Uśmiechu, co jest międzynarodowym odznaczeniem przyznawanym osobom, których działania przynoszą dzieciom radość.