Ks. prof. Michał Heller w czasie tegorocznych Dni Tischnerowskich w ramach jednej z debat został zapytany czy teologia korzysta z dorobku nauki. W ramach odpowiedzi odesłał wtedy do przygotowanej właśnie książki „Bóg i geometria. Gdy przestrzeń była Bogiem”.

„Kiedy ją pisałem nie spodziewałem się, że jest tyle obustronnych wpływów. Zupełnym zaskoczeniem dla czytelnika może być – dla mnie też było, przynajmniej częściowo – że pierwsze sobory, Nicejski i następne, formułując Credo, które odmawiamy w czasie mszy korzystały bardzo z problemów związanych z geometrią a właściwie filozofią przestrzenną” – wyjaśniał ks. prof. Heller.

Książka ukazała się właśnie na rynku wydawniczym nakładem Copernicus Center Press, które działa pod auspicjami Centrum Kopernika Badań Interdyscyplinarnych, ufundowanego przez laureata Nagrody Templetona. „Ponieważ zarówno filozofia, jak i geometria od dawna należą do obszarów moich zainteresowań, nie mogłem nie zastanawiać się nad tym, co to znaczy, że „Bóg uprawia matematykę” – czytamy na okładce książki.

Książka składa się z czterech części i dotyczy greckiej starożytności, pierwszych wieków chrześcijaństwa, chrześcijańskiego średniowiecza i renesansu. „Wydaje się, że teologia dobrze przysłużyła się nauce, wnosząc swój wkład do powstania abstrakcyjnego pojęcia przestrzeni” – pisze we wstępie ks. prof. Heller.

Czy współczesna teologia czerpie z nauki? „Myślę, że inspiracji uczonych w teologii można by się doszukać, ale nie są one już tak bardzo liczne, jak w historii” – mówił w czasie Dni Tischnerowskich wybitny polski filozof, teolog i kosmolog.