W swoim świadectwie metropolita krakowski podkreślał przede wszystkim wyjątkowe nabożeństwo Papieża Polaka do szkaplerza, który to nosił praktycznie przez cale życie, w nim też został pochowany. Jak dodał hierarcha, mało kto wie jednak, że Jan Paweł II odznaczał się równie wielkim nabożeństwem do Ducha Świętego, więc jeśli określamy go dziś człowiekiem „Maryjnym” musimy pamiętać, że cześć Boże Matce oddawał zawsze w odniesieniu do Chrystusa. - Dlaczego wprowadził tajemnicę światła? Ponieważ mówił, że różaniec to modlitwa chrystologiczna, rozważanie dzieł zbawczego Jezusa Chrystusa z Matką Najświętszą - tłumaczył purpurat.

Hierarcha mówił także o niezwykłym skupieniu jakie charakteryzowała Jana Pawła II przed rozpoczęciem i po zakończeniu Eucharystii. Wspominał, że jeszcze jako biskup a później kardynał nigdy nie rozmawiał z nikim przed Mszą św. ofiarowując te minuty samemu Jezusowi. Często przedłużał też dziękczynienie po sprawowaniu Najświętszej Ofiary, co niezwykle uderzało przyszłych kapłanów. - Ludzie, którzy przychodzili do niego na msze w Rzymie mówili, że on się przemienia, staje się jakiś inny. On nie celebrował, on rzeczywiście utożsamiał się z tym co robił i to działało - opowiadał kard. Dziwisz.

Zdaniem purpurata, Jan Paweł II był więc przede wszystkim człowiekiem modlitwy a modlił się dosłownie za wszystkich, zwłaszcza za państwa, które dane mu było nawiedzić w trakcie pielgrzymek. Jak podkreślał, w tych momentach Ojciec Święty przypominał mu Mojżesza, który z wyciągniętymi rękami czuwał nad Izraelem w trakcie wojny z Amalekitami. Sam wielokrotnie przypominał zresztą, że papiestwo to nie nauczanie czy audiencje ale właśnie modlitwa - kontakt z Panem Bogiem.

Znakiem świętości Jana Pawła II był również zamach na Placu św. Piotra 13 maja 1981 r. Już w ambulansie w drodze do Polikliniki Gemelli modlił się bowiem za zamachowca. Swoje cierpienie odczytywał zaś jako łaskę Bożą. Zdaniem jego osobistego sekretarza można więc nazywać go również męczennikiem Kościoła. Jak dodał kard. Dziwisz o niezwyklej sile ducha Papieża Polaka świadczy również godność z jaką odchodził do Domu Ojca, tak umierał święty.

O koncepcji życia duchowego w nauczaniu Jana Pawła II mówił natomiast ks. prof. Marek Chmielewski. Dziekan Wydziału Teologicznego na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim zaznaczał, że wątek duchowości jest wyraźnie obecny w dziełach Papieża Polaka i w zasadzie stanowi klucz do zrozumienia nauki Ojca Świętego. Jest to widoczne zwłaszcza w papieskich encyklikach i adhortacjach. - Zdumiewa tam częstotliwość przywoływania nawet samego słowa duchowy, duchowość, świętość i życie wewnętrzne itp. Przymiotnik „duchowy” pojawia się co najmniej 115 razy - wyliczał teolog.

Jak dodał, choć papież nie wydał osobnego dokumentu, który w całości podejmowałby tematykę życia duchowego to nawiązywał do niej wielokrotnie choćby w liście apostolskim Novo Millenio Ineunte będącym jego swoistym testamentem. Jan Paweł II pisał tam m.in., że świętość to wysoka miara zwyczajnego życia chrześcijańskiego, dążenie do niej powinno być więc naszym obowiązkiem.

W papieskim nauczaniu - mówił ks. Chmielewski - wyraźnie dostrzec można również rozróżnienie pojęć: duchowość i życie duchowe. To pierwsze zdaniem papieża oznacza możliwość wykraczania człowieka poza biologiczne potrzeby a wyraża się np. w kulturze, dopiero wtedy rodzi się życie duchowe. Duchowość bowiem wyrasta z samej natury człowieka, życie duchowe zaś ma charakter nadprzyrodzony pochodzi bowiem od Ducha św. Zdaniem teologa Jan Paweł II dokonał również swoistego przewrotu „ucieleśniając” ducha, bo podkreślał jedność ciała i duszy człowieka.

W trakcie krakowskiej sesji pojawił się również wątek osobistych przeżyć papieża zawartych w osobistych notatkach Ojca Świętego. O nich opowiadał z kolei ks. prof. Jan Machniak z Instytutu Teologii Duchowości Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie. Rektor Międzynarodowej Akademii Miłosierdzia podkreślał, że ich lektura nie jest łatwa, bo w dużej mierze dotyczą rekolekcji jakie Papież Polak odbywał w Watykanie. Jan Paweł II notował tam nazwiska poszczególnych rekolekcjonistów i podejmowane przez nich tematy. Osobiste notatki zawierają również swoisty rachunek sumienia papieża Podobnie jak kard. Dziwisz podkreślał także chrystologiczny i maryjny wymiar duchowości Ojca Świętego, który swoje kapłaństwo nieustannie odnosi właśnie do najwyższego kapłana.

Głos w auli Jana Pawła II przy ul. Bernardyńskiej zabierali również ks. prof. Jacek Kiciński z Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu, ks. prof. Henryk Wejman z Uniwersytetu Szczecińskiego, ks. prof. Stanisław Urbański z Uniwersytetu kard. Stefana Wyszyńskiego i nowy rektor UPJP2 ks. prof. Wojciech Zyzak.