Marek Jędraszewski urodził się 24 lipca 1949 roku w Poznaniu. Ukończył najstarsze poznańskie liceum – I Liceum Ogólnokształcące im. Karola Marcinkowskiego, maturę zdał w 1967 roku. Następnie podjął studia w Arcybiskupim Seminarium Duchownym i na Papieskim Wydziale Teologicznym. W 1974 roku uzyskał licencjat z teologii na podstawie pracy „Problematyka osoby w filozofii Gabriela Marcela”. Podjął studia na Wydziale Filozofii Papieskiego Uniwersytetu Gregoriańskiego w Rzymie. Jego praca licencjacka „La filosofia del simbolo religioso di Paul Ricoeur” została wyróżniona złotym medalem Uniwersytetu Gregoriańskiego. Przed obroną pracy doktorskiej Jan Paweł II zapytał Marka Jędraszewskiego „No, co tam Marek? jak tam z tym twoim Levinasem?”. Gdy przyszły metropolita odpowiedział, że niedługo będzie się bronić, Ojciec Święty odparł „Co? Bronić się? Ty masz zwyciężać!”. Ostatecznie praca doktorska „Le relazioni intersoggettive nella filosofia di Levinas” została nagrodzona złotym medalem Ojca Świętego Jana Pawła II. Abp Marek Jędraszewski otrzymał habilitację w 1991 na Wydziale Filozoficznym Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, na podstawie dysertacji Jean-Paul Sartre i Emmanuel Levinas – w poszukiwaniu nowego humanizmu. Studium analityczno-porównawcze, a tytuł naukowy profesora nauk teologicznych uzyskał w 2002 roku.

Jako wikariusz pracował w parafii św. Marcina w Odolanowie. W latach 1980-1996 był adiunktem na Papieskim Wydziale Teologicznym w Poznaniu. Od roku 1980 do 1987, był prefektem Arcybiskupiego Seminarium Duchownego. 17 maja 1977 roku Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym Archidiecezji Poznańskiej, a 11 lipca 2012 roku Benedykt XVI powołał go na stanowisko metropolity łódzkiego. 8 grudnia 2016 roku Ojciec Święty Franciszek mianował abpa Marka Jędraszewskiego metropolitą krakowskim. Jednocześnie arcybiskup pełni ważne funkcje w Konferencji Episkopatu Polski.

Abp Marek Jędraszewski mówił, że kwestia powołania kapłańskiego jest dla niego bardzo osobista. Od czasów ministranckich miał w sobie zawsze bardzo mocne przekonanie, że Jezus go powołał do służby Bogu i ludziom. Sześć lat spędzonych w seminarium to był czas modlitwy i formacji pod okiem przełożonych, utwierdził przyszłego metropolitę w decyzji, że jest to właściwa droga. – Potem nastąpił ten szczególny moment, gdy podczas święceń biskup pytał  rektora, czy jesteśmy, czy także ja jestem godny i przygotowany do tego, by przyjąć święcenia kapłańskie – wspominał moment święceń. Powiedział, że podjęta posługa duszpasterska umocniła go w przekonaniu że wybrał właściwą drogę, na której chciał widzieć go Bóg. – Apostołom Jezus też nie mówił co ich czeka, kazał im iść i głosić Ewangelię. Tak jest w przypadku każdego księdza i biskupa: ma głosić Ewangelię w porę i nie w porę.

Ten obowiązek, który Chrystus nałożył na swoich uczniów metropolita krakowski sumiennie wypełnia. Bardzo często pielgrzymuje do parafii Archidiecezji Krakowskiej, spotyka się z wiernymi i wygłasza do nich słowo. W comiesięcznych „dialogach z arcybiskupem” podejmuje palące problemy, rozwiewa wątpliwości, odpowiada na zadawane pytania. W nauczaniu kieruje się troską o zachowanie chrześcijańskich wartości: podkreśla znaczenie rodziny, zbudowanej na mocnych fundamentach wiary, staje w obronie życia najmniejszych braci: podczas jednej z homilii mówił do zebranych „Być chrześcijaninem, przeżywać swoją chrześcijańską godność to także stać na straży życia drugiego człowieka”. Arcybiskup podkreśla także wartość Kościoła i umacnia wszystkich wierzących, głosząc, że „Trzeba być dumnym ze swej przynależności do Kościoła”. Podczas tegorocznych święceń diakonatu zwrócił się do zebranych mówiąc, że współczesny świat potrzebuje odważnych świadków Chrystusa. Sam przez swoją posługę na tronie biskupim archidiecezji krakowskiej daje przykład w jaki sposób jednoznacznie świadczyć o Jezusie.

Wierni otaczają swoją modlitwą pasterzy Kościoła. W dniu rocznicy święceń kapłańskich lud Boży szczególnie pamięta w swych wezwaniach o arcybiskupie Marku Jędraszewskim, wypraszając dla niego wszelkie potrzebne łaski w dalszej posłudze.