Publikujemy słowo kard. Stanisława Dziwisza:

Pięć lat temu, 2 sierpnia 2016 roku, po zakończeniu niezapomnianych Światowych Dni Młodzieży w Krakowie, odszedł do domu Ojca świętej pamięci ksiądz kardynał Franciszek Macharski. To on, po wyborze na Stolicę Piotrową kardynała Karola Wojtyły, dwa miesiące później został mianowany metropolitą krakowskim i pełnił tę ważną posługę przez cały długi pontyfikat św. Jana Pawła II, aż do końca sierpnia 2005 roku.

Pasterska posługa kardynała Franciszka przypadła na niełatwe czasy dla Archidiecezji Krakowskiej i dla Kościoła w Polsce. Był to okres dramatycznych napięć społecznych i politycznych, które doprowadziły do zmian ustrojowych w Polsce, a następnie do zasadniczej transformacji w życiu społecznym, gospodarczym i politycznym w naszej ojczyźnie. Kardynał Macharski, dzięki swojej mądrości i roztropności pomógł Kościołowi i polskiemu społeczeństwu przemierzyć trudną drogę od totalitaryzmu do wolności i suwerenności.

Kardynał Franciszek, wzorując się na swym patronie, świętym Franciszku z Asyżu, był wrażliwy na ludzka biedę i uwrażliwiał Kościół na wartość i potrzebę ewangelicznego ubóstwa. Po zakończeniu swojej posługi pasterskiej zamieszkał w skromnych warunkach w albertyńskim domu.

Jego biskupim hasłem oraz dewizą życia były słowa „Jezu, ufam Tobie!”. Żył tajemnicą Bożego Miłosierdzia i pozostawił nam w darze Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w krakowskich Łagiewnikach.

Dziś polecamy jego świetlaną duszę miłosiernemu Panu i prosimy w tej Eucharystii Boga o miłosierdzie dla nas i dla całego świata.