Przewodniczący Papieskiej Rady ds. Krzewienia Nowej Ewangelizacji zauważa, że obchodzone co 25 lat zwyczajne jubileusze zawsze wpisywały się w jakiś trudny etap dziejów ludzkości. W 1950 r. Pius XII starał się obudować zaufanie po dramacie II wojny światowej, a w roku 1975 Paweł VI dążył do odnowienia jedności w Kościele po napięciach związanych z wprowadzaniem soborowych reform” – mówi Radiu Watykańskiemu abp Fisichella.

„Papież Franciszek mówi nam wyraźnie, że przeżyliśmy i wciąż przeżywamy miesiące lęku i niepewności związanych z pandemią. Boleśnie doświadczyliśmy zagubienia i często także śmierci najbliższych. Teraz czas spojrzeć w przyszłość i zobaczyć, jak obudować nasze życie w najbliższych latach – mówi papieskiej rozgłośni abp Fisichella. – Znaczenie jubileuszu zawsze jest takie samo: jest to czas nawrócenia, wejścia w bardziej osobistą i głębszą relację z Bogiem, samym sobą i stworzeniem. Tak było od początku jubileuszy. Rok Święty to czas ponownego napełnienia naszego życia nadzieją. To będzie też czas odrodzenia nie tylko dla samego Rzymu, ale i innych miejsc związanych z naszą wiarą i kulturą. W czasie jubileuszu w ruch pójdzie cały świat, stąd ten czas stanowić będzie autentyczne przebudzenie, czas kiedy wrócimy do normalnego życia, ale i zwyczajnych spotkań międzyludzkich.“

Tradycja Roku Jubileuszowego wywodzi się ze Starego Testamentu. Kościół katolicki przejął ją w 1300 roku. Początkowo Rok Święty obchodzono co 100 lat, później skrócono ten czas do 50, a następnie do 33 (wiek życia Jezusa), by wreszcie, w XV wieku, ustalić okres między zwyczajnymi jubileuszami na 25 lat.