„26 września świat dowiedział się o zgonie najstarszego biskupa w Polsce, a trzeciego na świecie. Do miary stu lat zabrakło mu jedynie 122 dni. Jednak wartości ludzkiego życia nie mierzy się jego długością. Nie mierzy się ilością oddechów, ale ilością chwil, wydarzeń i dokonań, które zapierały dech w piersiach wielu. Nie mierzy się także ilością posiadanych dóbr, lecz dobrem, jakie zdołaliśmy okazać innym” – mówił, wprowadzając w liturgię, metropolita białostocki.

Zachęcał do dziękczynienia Bogu za długie i piękne życie abp. Stanisława Szymeckiego i za każdy ślad dobra, jaki pozostawił w sercach wielu osób w czasie niemal 77 lat posługi kapłańskiej i 43 lat posługi biskupiej.

Na początku Mszy św. bp Henryk Ciereszko odczytał list, który w imieniu Ojca Świętego skierował do rodziny Zmarłego oraz duchownych i wiernych archidiecezji, na ręce abp. Józefa Guzdka, Sekretarz Stanu Stolicy Apostolskiej kard. Pietro Parolin.

Homilię wygłosił abp Wiktor Skworc, emerytowany metropolita katowicki i uczeń abp. Szymeckiego z seminarium śląskiego.  „Już na samym początku dał poznać, iż mimo przeżytych lat zdolność miłowania, umiejętność realizowania hasła «Diliges!» nie wyczerpała się, a gest ucałowania białostockiej ziemi nie był gestem pustym. Arcybiskupie Stanisławie, bardzo umiłowałeś białostocką stację biskupiego posługiwania. I miałeś tu dużo czasu dla wszystkich. Nie żałowałeś czasu posługi, błogosławieństwa, uśmiechu, dobrego słowa; i tego, co też charakterystyczne: zatrzymania się przy człowieku, nachylenia ku bliźniemu! Działałeś w myśl zasady Dobrego Pasterza: mój czas jest twoim, waszym!” – podkreślał hierarcha.

Abp Skworc przywołał słowa abp. Georgesa Gilsona z grupy kontaktowej episkopatów Francji i Polski, który po latach współpracy powiedział o zmarłym Arcybiskupie: „Jego życie jest przykładem, jak można, nie zapominając o swych korzeniach, być otwartym i dzielić się kulturą, która często jest jak tkanina złożona z tysiąca różnokolorowych nici”.

Abp Skworc podkreślił, że zmarły abp Szymecki był także znanym formatorem duchownych. Szczególnie miejsce w jego posłudze zajmowała formacja osób konsekrowanych, zwłaszcza sióstr zakonnych. „Szczególnie zapisał się w historii zgromadzenia Sióstr Służebniczek, bo w jego emeryckim domu w Białymstoku młodzież żeńska z całej okolicy w czasie organizowanych tam dni skupienia odkrywała powołanie do wyłącznej służby Ewangelii i życia według rad ewangelicznych”.

„Drogi arcybiskupie Stanisławie! Przez blisko 100 lat Bóg cię podtrzymywał i prowadził, a ty odpowiadałeś na Jego miłość, wiernie i wielkodusznie wypełniając dane ci powołanie. Parafrazując słowa św. Pawła, możemy powiedzieć, że hojnie siałeś, postępując tak z motywu miłości, jak nakazywało kapłańskie i pasterskie, ojcowskie i miłujące serce, nie żałując i nie czując się przymuszonym do służby Bogu i Kościołowi” – mówił abp Skworc.

Białostocką bazylikę metropolitalną licznie wypełnili kapłani, osoby życia konsekrowanego, przedstawiciele władz państwowych i samorządowych, służb mundurowych i różnych instytucji, parafii i ruchów katolickich, poczty sztandarowe oraz wierni. W uroczystości pogrzebowej wziął także udział prawosławny abp Jakub.

List kondolencyjny Przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski abp. Stanisława Gądeckiego odczytał Sekretarz Generalny Konferencji bp Artur G. Miziński.

Śpiewom podczas Mszy św. przewodniczył chór Opery i Filharmonii Podlaskiej.

Na zakończenie liturgii abp Guzdek podziękował przybyłym na uroczystości oraz abp. Wiktorowi Skworcowi za wygłoszone kazanie.

„W sposób szczególny pragnę objąć modlitwą wdzięczności s. Benicję ze zgromadzenia Służebniczek NMP Niepokalanie Poczętej, która przez wiele lat pomagała Arcybiskupowi, a zwłaszcza opiekowała się nim w czasie choroby i cierpienia, wspierana przez współsiostry ze zgromadzenia. Ta samarytańska służba budzi mój najwyższy szacunek i jest powodem do okazania go w godzinie pogrzebu abp. Stanisława” – zaznaczał. Podziękował także personelowi medycznemu za wieloletnią opiekę medyczną oraz wszystkim, którzy w jakikolwiek sposób przyczynili się do godnego pożegnania abp. Stanisława.

Ciało śp. abp Stanisław Szymeckiego spoczęło w krypcie pod archikatedrą białostocką. Po uroczystościach wierni mogli tam modlić się za zmarłego.