Według abp. Hosera Medjugorje przestało być miejscem „podejrzanym”. Działalność parafii ma zasięg globalny. Codziennie przybywają tam pielgrzymi z całego świata. Każdego roku ok. 3 mln osób. Bardzo bogate jest zróżnicowanie form pobożności w tym miejscu. Z jednej strony występuje religijność ludowa z tradycyjnymi elementami, jak np. różaniec, adoracja eucharystyczna, pielgrzymki, Droga krzyżowa, z drugiej strony daje się zauważyć głębokie zakorzenienie w sakramentach, m.in w spowiedzi. Atmosfera miejsca bardzo sprzyja ciszy i medytacji. Modlitwa odbywa się nie tylko podczas Drogi krzyżowej, ale także w trójkącie wyznaczonym przez kościół św. Jakuba, wzgórze objawień, na którym znajduje się niebieski krzyż oraz górę Krizevac, gdzie w 1933 r. postawiono biały krzyż z okazji 1900. rocznicy śmierci Chrystusa.

Zdaniem abp Hosera znakomita większość pielgrzymów nie przybywa do tego miejsca z powodu objawień. Bardziej pociąga ich atmosfera modlitwy, która współbrzmi z harmonią muzyczną przenikającą tę kulturę: wstrzemięźliwą, pracowitą, ale także pełną czułości. Ważne dla przedstawiciela Ojca Świętego jest to, że tzw. „widzący” uczestniczą aktywnie w życiu parafii oraz włączają się w stałą formację, również w kontekście wspólnotowym.