Na początku swojej homilii arcybiskup stwierdził, że odśpiewana Męka Pana naszego Jezusa Chrystusa według św. Jana to sąd świata nad Zbawicielem. Odbył się on w trzech osłonach: najpierw Chrystus został postawiony przed Annaszem, który pytał Go o Jego naukę i uczniów. Jezus odpowiadał mu z godnością. Kolejno następują sąd Kajfasza oraz wydarzenia w pretorium Piłata. Prokurator rzymski zadaje wiele pytań Żydom i samemu Jezusowi. Ostatecznie mówi, że nie znajduje w Nim żadnej winy, ale arcykapłani dopuszczają się szantażu. Piłat wydaje wyrok, który ma charakter polityczny.

Metropolita nawiązał do prefacji z Niedzieli Męki Pańskiej: „Przez Mękę Twojego Syna dałeś zbawienie całemu światu, który może odtąd wychwalać Twoją wielkość. Na Krzyżu dokonał się sąd nad światem i zajaśniała potęga Chrystusa Ukrzyżowanego”. Są zawarte w niej cztery prawdy: wielkość Boga, Jego przedziwna miłość do człowieka, samoświadomość Syna Bożego i Jego posłuszeństwo wobec Ojca. Jezus przyszedł na świat by przeprowadzić sąd nad ludzkością. Faryzeusze w zły sposób postrzegali Jego dzieła.
– Dlatego sąd, który przyniósł wobec nich Chrystus był sądem potępienia – stwierdził arcybiskup.

Wśród ludzi byli również tacy, którzy widzieli, że Chrystus jest Bożym Synem i ma władzę odpuszczania grzechów.
– Ta prawda o Chrystusie, który jest Panem pełnym miłosierdzia i przebaczenia znalazła swój szczególny wyraz w momencie, gdy żołnierz przebił Chrystusowi bok, a z niego natychmiast wypłynęła krew i woda, będące znakiem sakramentów – zauważył metropolita. Męka Chrystusa przyniosła zbawienie wszystkim. Potęga odkupienia ma charakter uniwersalny i dotyczy wszystkich narodów i czasów.

Arcybiskup stwierdził, że Chrystus kieruje do wiernych swe przesłanie, którym jest konieczność pójścia za Nim i wypełniania Jego nauki. Przywołał słowa Jezusa „Ten, kto kocha swoje życie, traci je, a kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne. A kto by chciał Mi służyć, niech idzie za Mną, a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa. A jeśli ktoś Mi służy, uczci go mój Ojciec”.

Metropolita zwrócił uwagę, że za ogromną ofiarę Jezusa należy z radością dziękować.
– Sąd nad światem, potęga Chrystusa ukrzyżowanego, wielkość Boga Ojca to wszystko co stanowi rdzeń naszej wiary będziemy starali się przeżyć i uczcić w ciągu dzisiejszej liturgii – powiedział. Przypomniał, że po Modlitwie Powszechnej ma miejsce Adoracja Krzyża, podczas której następuje potrójny dialog. Na słowa „Oto drzewo Krzyża, na którym zawisło zbawienie świata” należy z czcią, radością i pokorą odpowiedzieć „Pójdźmy z pokłonem”.

Wielki Piątek to dzień, w którym Kościół powstrzymuje się od sprawowania Eucharystii, wierni gromadzą się na Liturgii Męki Pańskiej. Procesja wejścia w tym dniu jest starożytną formą stosowaną w liturgii pierwszych wieków: po wejściu do świątyni celebrans upada na twarz, a wierni klękają.  Komunia Eucharystyczna jest udzielana wyłącznie z hostii konsekrowanych w dniu poprzednim (Msza z darów uprzednio poświęconych – Missa praesanctificatorum). Liturgia Wielkiego Piątku składa się z czterech części: Liturgii Słowa, Adoracji Krzyża, Komunii św. oraz procesji do Grobu Pańskiego. Zgodnie z polską tradycją w kościołach buduje się w Wieki Piątek Groby Pańskie, do których po Liturgii Męki Pańskiej przenosi się Najświętszy Sakrament, trwa tam adoracja aż do Wigilii Paschalnej.