Na początku homilii arcybiskup, odwołując się do odczytywanej dziś Ewangelii, zwrócił uwagę, że istota różnicy między człowiekiem roztropnym a nierozsądnym polega na tym, czy ktoś wprowadza naukę Chrystusa w swoje życie. Metropolita zauważył, że można wskazać na trzy zasadnicze postawy ludzi, którzy słuchają Słowa Bożego.

Pierwsza grupa to ci, którzy znają Ewangelię, ale uważają, że zawarte w niej nauki są nieprawdziwe i wątpliwe, nieodpowiadające naszym czasom i odległe od tego, czym żyje współczesny człowiek. Z tego powodu są niegodne uwagi, aby wcielać je w życie. Są też słuchacze zauroczeni słowami Jezusa – uznają je za mądre i prawdziwe, ale z kolei brakuje im wewnętrznych sił, by pójść za tą nauką. Na szczęście są też ludzie, którzy mają w sobie odwagę by za Chrystusem pójść; mają moc ducha, która pozwala im zrezygnować z wszystkiego, by być Jego uczniem.

– Budowanie swojego życia na skale, którą jest Chrystus, to budowanie czegoś co jest tak trwałe, że przekracza granice czasu. To budowanie swojego związania z Chrystusem, które będzie trwało przez całą wieczność – mówił abp Marek Jędraszewski podkreślając, że człowiek, który idzie za Chrystusem, to ten, który słucha Jego słów i wprowadza je w czyn mimo różnych trudności i wyzwań.

Arcybiskup zauważył jednak, że ta moc ducha człowieczego i chęć pójścia za Chrystusem nie zawsze może być w pełni realizowana ze względu na ludzką słabość. Pan Jezus dramat człowieka, który chce wprowadzać Ewangelię w życie, ale doświadcza swojej słabości wyraził w obrazie soli, która traci swój smak. – Mieć w sobie sól, nie utracić smaku, zmagać się o to, by utrzymać i pogłębiać swoją chrześcijańską tożsamość. To zadanie, które Chrystus wyraźnie stawia przed uczniami – walczyć o swój smak, o swoją tożsamość – mówił abp Marek Jędraszewski.

Metropolita zauważył, że te dwa obrazy – budowania życia na skale i troski o to, aby nie utracić smaku – są szczególnie wymowne w kopalni soli, gdzie można powiedzieć, że tą skałą, na której się buduje, jest sól. Z jednej strony ma to sens ekonomiczny, bo król Kazimierz Wielki zbudował trwałe fundamenty dochodów państwa na soli wydobywanej w Wieliczce i Bochni. Ale ten obraz ma też sens duchowy – budować swoje życie na skale, którą jest prawdziwa Chrystusowa mądrość, symbolizowana przez sól.

Arcybiskup podkreślił, że przykładem człowieka, który swoje życie zbudował na skale, którą jest Chrystus była św. Barbara. – Słuchała słów Chrystusa, a Ewangelię uznała za prawdę prowadzącą do pełni życia. Trwała w Chrystusie i w Jego nauce – mimo trudności i prześladowań. Dzięki swemu trwaniu przy Chrystusie i w Chrystusie nigdy nie utraciła swego „smaku” – mówił abp Marek Jędraszewski dodając, że Barbara była heroicznym świadkiem Chrystusa wobec świata, a świat nie zdołał jej podeptać – została zapamiętana przez kolejne pokolenia chrześcijan i do dziś jest czczona jako patronka górników, hutników, marynarzy, rybaków, żołnierzy, kamieniarzy, więźniów; tych wszystkich, którzy polecali się jej, gdy chcieli sobie uprosić u Pana Boga szczęśliwą śmierć.

Metropolita zauważył, że przykład wierności Chrystusowej Ewangelii w życiu św. Barbary jest szczególnie aktualny dziś, w XXI wieku, gdy wielu ludzi chce budować swoje życie na porywie emocji, bez myślenia o przyszłości, bez odpowiedzialności za siebie i innych; gdy wielu ludzi tak łatwo chce odejść od Chrystusa i zaprzeczyć swojej tożsamości kształtowanej od momentu chrztu świętego. – Jak wielu chrześcijan traci swój smak… Nie mają ani odwagi, ani chęci by trwać i by czerpać z tej mocy, którą daje Chrystus przez Swoje Słowo i Najświętszą Eucharystię – mówił arcybiskup.

– Trwajcie, by ocalić siebie w perspektywie życia, które Pan Bóg daje nam tutaj i w perspektywie wieczności. Trwajcie w tym pragnieniu, aby nie zatracić nic z tego, co najbardziej szlachetne i piękne o czym Chrystus mówił w swojej Ewangelii. Umacniajcie swoją życiodajną więź z Nim poprzez otwartość swoich serc na Jego Słowo i Jego mądrość – mówił abp Marek Jędraszewski do górników życząc im radosnego oczekiwania Bożego narodzenia.