Na początku Mszy św. proboszcz parafii o. Bogusław Augustowski CSSR, powitał wszystkich pracowników MPK, Męski Chór Lutnia Krakowska oraz Sanktuaryjną Orkiestrę Dętą z Tuchowa. O. Bogusław Augustowski podkreślił, że po Mszy św. orkiestra zaprasza wszystkich zebranych na koncert kolęd. Zauważył, że uroczystej Mszy św. w intencji pracowników MPK przewodniczył zawsze pasterz Kościoła krakowskiego, począwszy od kard. Karola Wojtyły i powitał metropolitę krakowskiego abp. Marka Jędraszewskiego. Poprosił arcybiskupa o przewodniczenie liturgii i wygłoszenie pasterskiego słowa.

W homilii metropolita powiedział, że od wieków Kościół poprzez modlitwę Anioł Pański zaznacza decydujący dla ludzkości moment, gdy Syn Boży przyszedł na świat. Św. Paweł komentując to niezwykłe wejście Boga w dzieje ludzkość, pisał: „Gdy jednak nadeszła pełnia czasu, zesłał Bóg Syna swego, zrodzonego z niewiasty, zrodzonego pod Prawem, aby wykupił tych, którzy podlegali Pra-wu, abyśmy mogli otrzymać przybrane synostwo”. Apostoł Narodów użył stwierdzenia „pełnia czasów”, ukazującą czas jako „chronos”. W Ewangelii, przestawiającej początki nauczania Jezusa, Zbawiciel mówił: „Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię!”. Chrystus użył innego określenia czasu – „kairos”. „Chronos” to czas odmierzany przez zegary, wskazujący na przemijanie i nieuchronną śmierć. „Kairos” jest czasem właściwym, niezwykłym, świętym. Jezus zatem wzywał do nawrócenia prosząc ludzi, by zmienili swe postępowanie, ponieważ nadszedł święty czas zbawienia.

Jezus powiedział do rybaków, by poszli za Nim, ponieważ staną się „rybakami ludzi”. Znamienną jest gotowość Szymona Piotra, Andrzeja, Jakuba i Jana, by rzucić wszystko i podążyć za Zbawicielem. Nauczanie Jezusa stało się publiczne i zewsząd przybywali do Niego ludzie, by Go słuchać i dotknąć. Chrystus nauczał z mocą, wzywając do miłości i czyniąc nadzwyczajne znaki.

Apostoł Narodów pisał, że czas jest krótki i przemija postać tego świata. Św. Paweł miał na uwadze krótkość ludzkiego życia i opisując czas użył słowa „kairos”. – Ten czas, który został nam – chrześcijanom dany, nam którzyśmy uwierzyli w Chrystusa, jest czasem „kairos” – czasem świętym. Czasem wielkiej szansy, by tak żyć i pokonywać drogę własnego życia, żeby na jej końcu stanąć przed obliczem sprawiedliwego Boga z naręczem dobrych czynów – powiedział arcybiskup. Stwierdził, że nikt nie wie jak długo będzie trwał czas tej wielkiej szansy, ale należy go dobrze przeżyć, ponieważ chodzi o zbawienie. – Nasza codzienność w świetle tego ostatecznego celu nabiera właściwych konkretów, barw, sensu. Nasza codzienność nie może być celem samym w sobie, nawet jeśli są one ważne – podkreślił. Stwierdził, że najważniejszy jest moment, gdy każdy człowiek stanie przed obliczem Najwyższego i dlatego należy umieć na wszystko patrzeć w perspektywie wieczności, a życie pojmować jako pielgrzymkę w świętym czasie „kairos”.

„Postanowiłem bowiem, będąc wśród was, nie znać niczego więcej, jak tylko Jezusa Chrystusa, i to ukrzyżowanego” – pisał św. Paweł i dodawał, że jego mowa nie ma nic z uwodzących przekonaniem słów mądrości. Apostoł Narodów wiedział, że prawda o Jezusie może być odrzucona, ale zadawał sobie także sprawę, że to nie tylko jego prawda. Doświadczył on mocy nadziei i wiedział, że mocą Boga musi głosić w porę i nie w porę Chrystusa. Metropolita podkreślił, że Kościół głosi Ewangelię od tysięcy lat, by ludzie żyli nie tylko czasem „chronos”, ale „kairos” – czas obietnicy zbawienia, który wypełnia się dobrocią.