– Są takie prawdy, które domagają się ich jednoznacznego głoszenia. Są takie prawdy, które zmuszają do rewizji głęboko dotąd zakorzenionych przekonań. Są takie prawdy, które sprawiają, że ludzie widzą możliwość wyrwania się i uratowania z niebezpiecznych dla nich sytuacji. Są takie prawdy, których głoszenie, przyjęcie i urzeczywistnianie na co dzień łączą się z gotowością do doznawania cierpień – te słowa refrenem swojej homilii uczynił abp Marek Jędraszewski, który 3 maja w katedrze na Wawelu sprawował Mszę św. w intencji Ojczyzny. 

– Są to przede wszystkim prawdy związane z chrześcijańską wiarą i z fundamentalnym dla niej wydarzeniem, jakim jest Zmartwychwstanie Chrystusa – komentował metropolita krakowski. Abp Jędraszewski odwołał się także do wydarzeń sprzed 229 lat, kiedy ogłoszono Konstytucję 3 Maja, która stała się testamentem dla kolejnych pokoleń, a także do innego testamentu dla narodu – wystąpienia Prymas Tysiąclecia z 1 marca 1981 r.

Kard. Stefan Wyszyński w warszawskiej katedrze poświęcał tablicę słynnego prezydenta Warszawy z początków drugiej wojny światowej – Stefana Starzyńskiego. Obok były wcześniej wmurowane tablice poświęcone „obrońcy godności Narodu” marszałkowi Sejmu Wielkiego Stanisławowi Małachowskiemu i Wincentemu Witosowi premierowi Rządu Jedności Narodowej w czasach wojny bolszewickiej. – Dla zapatrzonego w ten niezwykły tryptyk w warszawskiej katedrze Prymasa Tysiąclecia prawdą, którą trzeba z całą mocą głosić, była prawda o polskim Narodzie i o jego trwaniu – mówił abp Jędraszewski. „Naród nie jest na dziś, ani też na jutro. Naród jest, aby był!” – cytował Prymasa Tysiąclecia metropolita krakowski i dodawał, że aby być, żyć i trwać, Polska musi nieustannie powracać do swoich korzeni, znajdujących się w jej kulturze, języku i historii.

Wskazując na 229 rocznicę Konstytucji 3 Maja, setną rocznicę urodzin Karola Wojtyły – św. Jana Pawła II Wielkiego, jak również stulecie Bitwy Warszawskiej i oczekiwanie beatyfikacji Prymasa Tysiąclecia abp Jędraszewski zwrócił uwagę, że na te radosne i skłaniające nas do osobistej i narodowej dumy, a także do wielkiej wdzięczności Panu Bogu wydarzenia, nakładają się budzące wielkie społeczne niepokoje: epidemia koronawirusa, spowodowany przez nią kryzys ekonomiczny, a ostatnio również napięcia w życiu politycznym naszej Ojczyzny.

Na końcu homilii metropolita krakowski jeszcze raz wrócił do rozważań na temat prawdy. – Są takie prawdy, które domagają się ich jednoznacznego głoszenia – a do nich należy: Polska jest najważniejsza – mówił abp Jędraszewski i dodawał, że trzeba wyjść z myślenia w kategoriach interesu czysto partyjnego, aby patrzeć na Ojczyznę jako wspólne dobro nas wszystkich.

Arcybiskup zwrócił też uwagę na obiektywną prawdę o wartościach i szacunek dla każdej osoby ludzkiej. – Są takie prawdy, których głoszenie, przyjęcie i urzeczywistnianie na co dzień łączą się z gotowością na przyjęcie cierpienia – a to sprawia, że szukamy fundamentu dla sensu naszej gotowości, by, gdy trzeba, cierpieć dla Ojczyzny – mówił metropolita krakowski.

Abp Jędraszewski przywołał dwa pytania kard. Karola Wojtyły postawione w poemacie Myśląc Ojczyzna: „Czyż możemy odrzucić wołanie [wolności silniejszej niż śmierć], które rośnie w nas jakby nurt w za wysokich i zbyt stromych brzegach?” i „Czyż może historia popłynąć przeciw prądowi sumień?”. – Wiemy, że człowiek może – ponieważ jest wolny – zarówno odrzucić wołanie o autentyczną wolność, jak i zagłuszyć w sobie głos właściwie ukształtowanego sumienia – mówił abp Jędraszewski i odwołując się do narodowej pieśni Boże, coś Polskę modlił się: „Boże, obdarz nas taką odwagą ducha, abyśmy nie odrzucali wymagań autentycznej i odpowiedzialnej wolności! Boże, daj nam tak szlachetne i prawe sumienia, aby tworzona przez nas historia była zawsze zgodna z ich najbardziej głębokim, opartym na obiektywnej prawdzie, nurtem! Daj nam to Boże i błogosław Polsce”.

Na końcu Mszy św. Abp Marek Jędraszewski odmówił Akt Zawierzenia Polski Najświętszemu Sercu Pana Jezusa i Matce Bożej Królowej Polski.