W homilii metropolita krakowski zauważył, że treść pełni czasów została rozwinięta w liście św. Pawła do Galatów, w którym Apostoł Narodów wskazuje na skutki narodzenia Bożego Syna, a w liście do Efezjan nadał temu przyjściu na świat Bożego Syna wymiar prawdziwie kosmiczny. Przed pełnią czasów – jak wyjaśniał – czas jawi się jako „chronos” – przemijanie i zdążanie ludzi do śmierci. Gdy Zbawiciel przyszedł na świat, los człowieczy nabrał zupełnie innego znaczenia. – Chrystus przyszedł na świat, abyśmy byli dziećmi Bożymi. Abyśmy byli dziedzicami nieba – mówił abp Marek Jędraszewski, zwracając uwagę na fakt, że nowa sytuacja człowieka jest tak radykalna, że odtąd czas liczy się według szczególnej cezury-granicy, jaką jest przyjście Chrystusa na świat – święty czas kairós. – Ciągle liczy się ten czas, nasz czas, od narodzin Chrystusa. To chrześcijańska, zatem nasza era. Era naszych wartości, wyznaczonych przez święty czas kairós, określonych wolnością dzieci Bożych. Poczuciem, że jesteśmy przeznaczeni do życia wiecznego, ludźmi, którzy żyją już innym kształtem wolności ducha. Wolności polegającej na zdążaniu do prawdy, a to zdążanie wypełniane jest nowym kształtem miłości – wskazywał metropolita krakowski.

Podkreślił, że rozważania te należy ubogacić także o element miejsca, które przyjmuje kształt i symbol bramy. Przypomniał, że tego wieczoru podczas uroczystej Mszy pasterskiej w bazylice św. Piotra na Watykanie przez Ojca Świętego Franciszka zostały otwarte Drzwi Święte, a tym samym „otwarły się bramy” Roku Świętego. Metropolita krakowski zauważył, że ci, którzy uczestniczyć będą w wawelskiej katedrze w inauguracji jego diecezjalnych obchodów, rozważać będą tajemnicę bramy przede wszystkim jako Matki Najświętszej, sławionej w Litanii Loretańskiej jako „Brama niebieska”. To o niej św. Efrem Syryjczyk pisał: „Nieskalana, nietknięta, cała czysta Dziewico, Boża Rodzicielko, Maryjo! […] Witaj, bramo niebieska i drabino dla wejścia wszystkich! Witaj, Ty, która otwierasz nam bramę do raju niebios!”. Abp Marek Jędraszewski podkreślił, że aby na świat mógł wkroczyć Król Chwały, Boski Logos, potrzebna była brama, którą stała się Jego Przenajświętsza Matka. – Potrzebne było wyrażenie przez Nią zgody na wyzwanie anielskie, by zechciała być Matką Zbawiciela Świata. Trzeba było, aby przyjęła Boski Logos do swojego dziewiczego łona i dała Jemu, Przedwiecznemu Słowu, kształt ludzkiego ciała – mówił, wskazując, że brama niebios przez Ewę zamknęła się dla wszystkich, a przez Maryję została na nowo otwarta. Metropolita krakowski przywołał przy tej okazji łacińskie przysłowie: „ante partum, in partu, post partum virgo”, które w 649 r. przyjęło kształt dogmatu: „Święta, zawsze Dziewica i niepokalana Maryja […] samego Boga-Słowo zrodzonego z Ojca przed wszystkimi wiekami a w ostatnich czasach w sposób szczególny i prawdziwy bez nasienia z Ducha Świętego poczęła, bez naruszenia dziewictwa porodziła i pozostała także dziewicą po narodzeniu”.

Abp Marek Jędraszewski wyjaśnił, że Maryja jest Bramą, ponieważ stanowi pośredniczkę wszelkich łask między ludźmi, a Jej Synem, co wyraża hymn „Alma Redemptoris Mater”. – Maryja, Brama Niebios, zrodziła Jezusa Chrystusa, który stał się bramą zbawienia. To drugie znaczenie bramy, które rozważamy w dzisiejszej cudownej, cichej nocy – zauważył arcybiskup i przypomniał, że Jezus wielokrotnie mówił w swych przypowieściach o bramie: o tej zwanej „ucho igielne” i o ciasnej bramie prowadzącej do nieba.

Podkreślił, że także sam Chrystus mówił o sobie, że jest Bramą. – Nasza droga, droga człowieka, naznaczona jest przez Niego w sposób wyjątkowy i ostateczny. Wiemy, że Bóg, stwarzając człowieka, kobietę i mężczyznę, stworzył ich na swój obraz i swoje podobieństwo. I stąd człowiek jako „imago Dei”, jako „obraz Boży” – mówił metropolita, dodając, że obraz ten został zbrukany poprzez grzech pierworodny i dlatego konieczne było przyjście na świat Syna Bożego, „imago hominis” – na obraz człowieka. – Człowiek jako „imago Dei”, jako obraz Boga ma być na obraz Chrystusa, na „imago Christi”. Ma stawać się niejako na jego kształt – zauważył abp Marek Jędraszewski. Wskazał przy tym, że tą właśnie prawdą żył św. Paweł i w sposób niezwykły uosobił ją św. Franciszek z Asyżu – twórca pierwszego bożonarodzeniowego żłóbka. – Nie dziwmy się, że św. Jan Paweł II, będąc w Polsce po raz pierwszy w 1979 r., na Placu Zwycięstwa w Warszawie mówił, co znaczy Chrystus dla człowieka. Chrystus, który jest kluczem, by człowiek mógł zrozumieć siebie samego – podkreślił arcybiskup i przypominał słowa papieża. – Nie możemy, moi drodzy, zrozumieć siebie bez tego wezwania, by być na obraz Chrystusa, by urzeczywistniać Chrystusa w sobie, by stawać się „imago Christi” – dodał. Stwierdził, że tę prawdę wyraziła kolęda „Niepojęte dary dla nas daje, dzisiaj z nieba Ojciec łaskawy” i przywołał jej piątą zwrotkę.

– 2025 lat temu nastała pełnia czasu. Od chwili Wcielenia żyjemy w tej pełni. Jako chrześcijanie mamy obowiązek w tę pełnię każdego dnia niejako się zanurzać i w nią wchodzić, stając się synami Bożymi i dziedzicami nieba. I właśnie temu naszemu zanurzaniu się w pełnię czasu – w święty czas kairós – ma służyć rozpoczynający się dzisiaj Święty Rok Jubileuszowy. Niech to będzie dla wszystkich Rok łaski i nadziei – zakończył metropolita.