Odnosząc się do fragmentu z Księgi Zachariasza arcybiskup w czasie homilii zastanawiał się, jak należy rozumieć sformułowanie dotyczące Boga, na którego przyjście człowiek ma się cieszyć, a On chce nim zawładnąć. Słowa te tłumaczy w pierwszej kolejności historia Maryi zwłaszcza w tajemnicy Jej ofiarowania w świątyni. Metropolita przywołał opis tej sceny zawarty w apokryficznej „Protoewangelii Jakuba” i na obrazie Tycjana „Prezentacja Marii w świątyni”. – Pan Bóg Nią zawładnął. Ale to znaczy, że tak pociągnął do siebie Jej serce, że dla Niej nie było już nic bardziej ważnego niż to, by oddać się całkowicie służbie Bogu – mówił abp Marek Jędraszewski.

Metropolita zwrócił uwagę, że od „tak” Maryi w Nazarecie rozpoczęła się tajemnica wcielenia Bożego Syna, który wykupił swoją krwią każdego człowieka z grzechu. Ci wszyscy, którzy uwierzyli, że Jezus jest zbawicielem świata i odkupicielem człowieka nie są już niewolnikami, ale synami i dziedzicami. Co zrobić, żeby zachować w sobie tę łaskę? – Pełnić wolę Ojca, czyli najpierw w Niego uwierzyć, że jest, że się do nas zbliża, że chce być naszą radością – mówił arcybiskup zaznaczając, że pełnić wolę Ojca znaczy jeszcze więcej – uwierzyć Mu, że to z czym się do nas zwraca jest najwyższym przejawem Jego miłości i zatroskania o los człowieka. – To, co mówi Bóg, służy wyłącznie naszemu szczęściu i dobru widzianym przede wszystkim w perspektywie wieczności – dodawał zaznaczając, że Słowo Boże daje życie i pokazuje drogę do Boga.

Arcybiskup zwrócił uwagę, że w tym kontekście słowa proroka Zachariasza o zawładnięciu przez Boga nie są przejawem wewnętrznego zniewolenia człowieka, ale świadomość bycia dziedzicem dzięki przelanej przez Chrystusa krwi sprawia, że człowiek czuje się „wolny wolnością Bożą”.

Zwracając się do sióstr prezentek metropolita zaznaczył, że wpatrując się w nazaretańską dziewczynkę, która z radością idzie do przybytków Pańskich, wiedzą, że są wolne, a wolność daje im radość. – Dać się tak zawładnąć Bogiem, by być wolnym – to przesłanie dzisiejszej uroczystości – podkreślił abp Marek Jędraszewski. 

Prezentki to powszechnie używana nazwa, wywodząca się od łacińskiego słowa praesentatio, czyli ofiarowanie. Nazwa: Zgromadzenie Panien Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny w świątyni, nawiązuje do tajemnicy z życia Maryi, zapisanej w apokryfach (Protoewangelii Jakuba) – Ofiarowania Maryi w świątyni jerozolimskiej, obchodzonego w liturgii 21 listopada. 

Bł. Zofia Czeska – założycielka zgromadzenia, wybrała Maryję w tajemnicy ofiarowania jako wzór całkowitego oddania siebie Bogu. Dlatego duchowość sióstr prezentek to stałe przeżywanie tajemnicy „prezentacji Maryi”. Siostry zobowiązują się ślubami do zachowania trzech rad ewangelicznych: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa. Dodatkowo też każda siostra przy profesji zakonnej składa ślub troski o dobre wychowanie dzieci i młodzieży. Jest to tzw. czwarty ślub, charakterystyczny dla prezentek i ich duchowości.

Wychowanie i nauczanie dzieci i młodzieży to istotny element misji jaką podejmuje zgromadzenie, a każda siostra wypełnia ją jako „Chrystusowa pomocnica” – zgodnie z wolą swej założycielki. Siostry obejmują swoją troską dzieci i młodzież głównie na terenie Polski oraz na Ukrainie. Realizują swe powołanie w: szkołach, przedszkolach, internatach, w pracy katechetycznej i parafialnej. Prowadzą dom dziecka i dom opieki społecznej dla dziewcząt.