– Jest w nas szczególny pokój. Kiedy szliśmy do tego kościoła z kapliczki Zaśnięcia Maryi, pomyślałem, że apostołowie w takim samym nastroju nieśli ciało Bogarodzicy na miejsce, w którym miała spocząć. Na pewno ogarniał ich żal – odchodzi Matka ich Mistrza. Ale doskonale wiedzieli, że Ona cieszy się pełnią szczęścia w niebie. I to dawało im pokój i pogłębiało nadzieję, że przyjdzie taka chwila, że i oni spotkają się z Nim już na wieki – rozpoczął homilię arcybiskup i przywołał postaci trzech heroicznych kapłanów, którzy złączyli swój los z Maryją – św. Stanisława Kostkę, ks. Ignacego Skorupkę i o. Maksymiliana Marię Kolbego.

– Kochali Boga, Matkę Najświętszą i drugiego człowieka. I tą miłością świadczyli o wielkości człowieka, jego niezwykłości i szczególności powołania. Zrozumieć wielkość człowieka, to wnikać w tajemnicę Najświętszej Maryi Panny i świętych Pańskich – zaznaczył. – Mamy niestety świadomość, że w pewnych kręgach naszego społeczeństwa robi karierę pojęcie „zwierzęta pozaludzkie”. Tak jakby świat zwierząt dzielił się na dwie kategorie: zwierzęta pozaludzkie, i zwierzęta, które mają kształt człowieczy. To wizja czysto materialistyczna i ateistyczna, według której nie wiadomo, dlaczego człowiek zaistniał na ziemi i po co z niej odejdzie – zauważył metropolita i dodał, że taki pogląd opiera się na unikaniu cierpienia i maksymalizowaniu przyjemności. – Nosimy w sobie pieczęć Boga Stwórcy, Jego wielkość, Jego rozumność i wolność – mówił dalej arcybiskup i zaznaczył, że jednostka ludzka potrafi kochać, poświęcić się dla bliźniego, a nawet oddać swoje życie dla Boga, Ojczyzny i drugiego.

– Prawda o człowieku wyraża się w stwierdzeniu, że jest on uduchowionym ciałem i ucieleśnioną duszą. Te dwa pierwiastki najbardziej się przenikają. Jest w nas pierwiastek nieśmiertelności. Nie jesteśmy zwierzętami, jesteśmy powołani do wieczności, a prawdę o nas najgłębiej wyrażają Najświętsza Matka i święci (…). Mamy żyć nadzieją życia wiecznego! – kontynuował metropolita i zwrócił uwagę na konieczność przyjęcia postawy czuwania. – Bądźcie roztropni! Czuwajcie! Nie wiecie, kiedy przyjdzie Pan (…). Czuwajcie pośród nadziei i powtarzajcie te same słowa, którymi kończy się Księga Apokalipsy: „Maranatha! Przyjdź, Panie Jezu” – prosił arcybiskup.

W Kalwarii Zebrzydowskiej od 9 do 16 sierpnia trwa tygodniowy odpust Zaśnięcia i Wniebowzięcia Matki Bożej. W roku setnej rocznicy urodzin Karola Wojtyły kalwaryjskie uroczystości są dziękczynieniem za dar życia, osobę i świętość Jana Pawła II. – Kalwaria, Dróżki, a przede wszystkim kaplica cudownego obrazu Matki Bożej była dla Niego miejscem szczególnej bliskości z Jezusem i Matką Najświętszą – przypomina o. Konrad Cholewa, kustosz sanktuarium. 15 sierpnia w uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny Mszy św. o godz. 20.00 na Placu Rajskim przewodniczył będzie bp Jan Zając w koncelebrze ojców bernardynów, którzy w tym roku przyjęli święcenia kapłańskie. O godz. 21.00, przy scenie obok ołtarza polowego, odbędzie się koncert plenerowy z piosenkami z widowiska „Święty z Wadowic – Jan Paweł II” w wykonaniu znanych polskich artystów, aktorów i orkiestry. W niedzielę 16 sierpnia zaplanowano główne uroczystości odpustowe ku czci Wniebowzięcia NMP. W sanktuarium kalwaryjskim, Msze św. sprawowane będą o godz. 6.00, 7.00, 9.00, 11.00, ok. 13.30, 15.00, 17.00 i 19.00. O godz. 6.30, przy kościele Grobu Matki Bożej, Mszą św. w intencji pielgrzymów kalwaryjskich rozpocznie się procesja Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, która zakończy się sumą odpustową na ołtarzu polowym o godz. 11.00, której przewodniczył będzie metropolita krakowski abp Marek Jędraszewski.