„Odpowiedzią na mój apel, byśmy poznawali drogę duchową o. Maksymiliana Kolbe jest ta książka o. Kijasa. To co mnie zainteresowało to pewna asceza życia o. Maksymiliana, która jest właściwa dla życia zakonnego. O. Maksymilian to święty, który łączy narody, społeczeństwa. Po jego beatyfikacji i kanonizacji nastąpiła szczególna łączność między osobą świętego a społeczeństwem i Kościołem w Niemczech. Powstało wiele parafii pod jego wezwaniem, ale również dwa wielkie dzieła: Maximilian-Kolbe-Werk, które w imieniu Episkopatu Niemiec udzielało pomocy w Polsce ofiarom obozów koncentracyjnych. Drugie dzieło, które powstało nieco później, to wspólna Fundacja Maksymiliana Kolbe, której celem jest propagowanie idei pojednania, która była u podstaw pojednania narodów polskiego i niemieckiego, i temu procesowi pojednania niewątpliwie o. M. Kolbe patronuje” – stwierdził abp Skworc.

„Określenia świętości są różne. Jednym z nich jest umiejętność podejmowania mądrych decyzji w trudnych sytuacjach, i tak było ze św. Maksymilianem. Taki sposób podejmowania decyzji nie przychodzi od razu i nie przychodzi łatwo. Książka mówi o świętości jako o umiejętności podejmowania mądrych decyzji przez św. Maksymiliana. Kluczową decyzją w jego życiu była decyzja, którą podjął w obozie Auschwitz-Birkenau” – zauważył o. Zdzisław Józef Kijas OFMConv, profesor teologii i pracownik watykańskiej Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych, autor książki.

„Życie jako dojrzewanie świętości” ukazuje o. Maksymiliana, który swoim przykładem przypomina i zachęca, żeby najcenniejszym skarbem w życiu każdego był Bóg, że to On jest jedyną autentyczną nadzieją świata.

Przewodnią myślą książki jest dojrzewanie świętości rozumiane jako śledzenie duchowego, emocjonalnego i egzystencjalnego rozwoju ojca Maksymiliana. Ojciec Kijas prezentuje dynamikę wewnętrznego życia, ukazując ziemski czas o. Kolbego jako harmonijny proces dojrzewania ziarna świętości zasianego w nim – jak w każdym innym człowieku – przez Boga. Dotyka zagadnienia wiary jako początku i istoty drogi o. Kolbego, posłuszeństwa z niej wynikającego oraz pokory i ufności Bogu umacniających się w kontekście wyzwań. Podkreśla rolę postu, który według ojca Maksymiliana jest, obok modlitwy, drogą do kontemplacji i doskonałości.