W homilii bp Damian Muskus OFM przypomniał postać Anzelma Macieja Gądka, który na progu zakonnego życia postanowił, że zostanie świętym. Jego dalsze losy wiodły go przez różne miejsca, ale pozostał „świętym z sąsiedztwa”. Sługa Boży pierwsze nauki świętości pobierał na kolanach mamy i po latach wspominał, że nauczyła go ona więcej niż wszyscy profesorowie i formatorzy. Imponujące dokonania przyszłego polskiego prowincjała, kaznodziei, współzałożyciela Zgromadzenia Sióstr Karmelitanek Dzieciątka Jezus, rozpoczęły się w ubogiej wielodzietnej rodzinie z niewielkiej wsi. U ich źródła stała żarliwa pobożność matki, pracowitość ojca oraz ich miłość i troska. – Kiedy wiec widzimy dziś cywilizacyjną batalię o rodzinę, warto byśmy pamiętali o życiu Anzelma Gądka, które zaczęło się w kochającej się, zespolonej silnymi więzami rodzinie – zaznaczył bp Damian Muskus OFM. – Rodzina jest środowiskiem świętości na co dzień, świętości z sąsiedztwa. Jest środowiskiem, w którym człowiek dojrzewa do tego, by swoje powołanie do świętości przyjąć, by na nie odpowiedzieć i później tę odpowiedź codziennie potwierdzać. To jest fundament – podkreślił.

Wskazał, że modląc się o dar beatyfikacji Sług Bożego Anzelma Gądka, należy prosić także o świętość dla rodzin. – Niech w tych pragnieniach wspiera nas z nieba świątobliwy karmelita, który w rodzinie zapragnął świętości i tutaj rozpoczął swą drogę do pełnego zjednoczenia z Mistrzem i Panem – dodał.

Na zakończenie s. Wiktoria Szczepańczyk podziękowała biskupowi za otwartość, życzliwość i słowo Boże, a także wyraziła wdzięczność zebranym kapłanom. Przypomniała słowa Sługi Bożego o. Anzelma Gądka, który mówił, że największym darem jest być Dzieckiem Bożym. – Wszyscy otrzymaliśmy ten dar, niech jego świadomość będzie dla nas źródłem radości, ufności, a także siły, gdy przychodzą codzienne trudności – stwierdziła.