Na początku hierarcha wskazał, że zarówno podczas triumfalnego wjazdu do Jerozolimy, jak i podczas sądzenia, poniżania i przybicia do krzyża, Chrystus był ten sam. "Nic się w Nim nie zmieniło, a jednak jak różnie był przez ludzi traktowany. Śpiewano »Hosanna!«, wołano »Błogosławiony, który idzie w imię Pańskie!«. Wystarczyło jednak kilka dni, by stwierdzono ustami najwyższego kapłana Kajfasza: »To jest bluźnierca«" - zauważył.

Na progu Wielkiego Tygodnia zachęcił zebranych, by zastanowili się nad różnicami w postawie Izrealitów względem Chrystusa przez własną perpsektywę. "Kim jestem, stając przed Chrystusem? Kim dla mnie jest Jezus Chrystus? Bo On jest ciągle ten sam na wieki. Ten, który też kiedyś przyjdzie" - powiedział.

"Ile jest w nas odwagi, by Go bronić, a ile zamknięcia się w sobie, by nie odpowiedzieć na Jego prośbę, żeby być razem z Nim cierpiącym na czuwaniu i modlitwie. Ile jest mojego udziału w tym, że biczowano Go grzechami całego świata?" - nie unikał trudnych pytań.

Metropolita zachęcił zebranych do tego, by cierpiącego Chrystusa i Jego oblicze dostrzegali także w potrzebujących i osamotnionych. "Ile jest w nas odwagi, by w chwili próby i konieczności dawania świadectwa nie powtórzyło się w nas nieszczęsne zaparcie się Piotra?" - zapytał także.

Wezwał zgromadzonych również do tego, by odpowiedzieli sobie czy Jezus Chrystus jest dla nich rzeczywiście Drogą, Prawdą i Życiem. "Ile w nas jest gotowości, by budować całą naszą nadzieję, sięgającą poza śmierć, na tym, że Jego grób nie jest ostatnim słowem Jego pielgrzymki na ziemi, ale że Jego ostatnim słowem jest zmartwychwstanie?" - mówił.

"Oto pytania, które stawiamy sobie teraz, w Niedzielę Palmową, wchodząc w misteria najwspanialsze i najbardziej znaczące dla nas na dzisiaj i na wieczność. Wchodząc w misteria paschalne Pana Naszego Jezusa Chrystusa" - zakończył abp Jędraszewski.