Homilię wygłosił kustosz sanktuarium, ks. Mateusz Hosaja. Przypomniał, że w niedzielny poranek do grobu Chrystusa udały się niewiasty, aby namaścić ciało Chrystusa. – Odsunięty kamień był dla nich wielkim szokiem, a pusty grób jeszcze większym (…) W ich mniemaniu ktoś sprofanował ich Mistrza.

Wiadomość o zmartwychwstaniu Chrystusa była dla Jego uczniów ogromnym przeżyciem i zaskoczeniem. Stopniowo, słowa anioła: „Nie ma Go tu, zmartwychwstał” zaczęły przenikać do ich świadomości, budząc radość i nadzieję. – A ty, Bracie i Siostro, co musisz zobaczyć i czego doświadczyć, aby uwierzyć? – pytał.

Kustosz podkreślił, że Bóg jest delikatny, a prawdę o swoim zwycięstwie nad szatanem, złem i grzechem zawarł w białej hostii, która na ołtarzu staje się Jego zmartwychwstałym ciałem. – Słyszałeś o ludziach, którzy ze względu na Zmartwychwstałego potrafią przebaczyć innym doznane od nich krzywdy? Może pamiętasz te chwile swojej wewnętrznej modlitwy, w których byłeś przekonany, że On jest i działa? (…) Bóg żyje i działa pośród nas! – przekonywał na zakończenie.

Kardynał Stanisław Dziwisz, który przewodniczył liturgii, przed wyruszeniem na procesję rezurekcyjną złożył wielkanocne życzenia papieżowi Franciszkowi, papieżowi Benedyktowi XVI, Kościołowi w Polsce, metropolicie krakowskiemu Markowi Jędraszewskiemu, sprawującym władzę, rodzinom, ubogim, chorym, niepełnosprawnym, więźniom i wszystkim zgromadzonym.

Liturgia Wigilii Paschalnej zaczyna się po zmroku. Pierwszą jej częścią jest Liturgia Światła. Na zewnątrz świątyni rozpala się ogień, od którego zapala się Paschał – woskową świecę symbolizującą zmartwychwstałego Pana. Następnie, następuje rozbudowana Liturgia Słowa, mająca na celu przypomnienie historii zbawienia. Kolejną częścią jest Liturgia Chrzcielna, podczas której wierni wyrzekają się szatana i wyrażają wiarę w Chrystusa, a katechumeni otrzymują sakrament chrztu i bierzmowania. Ostatnim elementem Wigilii Paschalnej jest Eucharystia i procesja rezurekcyjna.