Metropolita senior archidiecezji krakowskiej przypomniał, że 20 lat temu w tej samej świątyni zebrali się ludzie nauki z całej Polski, by przeżywać jubileusz 600-lecia odrodzenia Akademii Krakowskiej fundacji Kazimie­rzowskiej wzbogaconej o Wydział Teologiczny oraz rozważać rolę uniwersytetu w kulturze i społeczeństwie.

Nawiązując do odczytanej Ewangelii o ośmiu błogosławieństwach wskazał, że słowa zachęcające do tego, by być doskonałym jak Ojciec Niebieski z jednej strony onieśmielają, ale z drugiej powinny przyświecać wysiłkom i działaniom instytucji naukowych. „Wychodzą one naprzeciw odwiecznej potrzebie człowieka, jaką jest dążenie do doskonałości. Potrzeba przekraczania siebie, nie poprzestawania na małym, jest bowiem głęboko wpisana w naturę ludzką” – powiedział.

Następnie duchowny zastanawiał się na czym polega chrześcijański ideał doskonałości w pryzmacie filozofii, Biblii i teologii. Mówił m.in. o tym, że człowiek to istota rozumna, która może poznawać prawdę. „Człowiek prawdy nie tworzy, ale ona sama się przed nim odsłania, gdy jej wytrwale szuka. Poznanie prawdy rodzi jedyną w swym rodzaju duchową radość” – przytoczył przy tym słowa papieża Polaka sprzed 20 laty.

Dodał, że człowieka dookreśla także wolność woli oraz miłość, która wyraża się zarówno w sposób heroiczny, jak i zupełnie zwykły. „Poszukiwanie prawdy, nawet wówczas, gdy dotyczy ograniczonej rzeczywistości świata czy człowieka, nigdy się nie kończy, zawsze odsyła ku czemuś, co jest ponad bezpośrednim przedmiotem badań, ku pytaniom otwierającym dostęp do Tajemnicy. Jak ważne jest, by ludzka myśl nie zamykała się na rzeczywistość Tajemnicy, by człowiekowi nie brakowało wrażliwości na Tajemnicę” – znów zacytował św. Jana Pawła II.

Purpurat podkreślił, że tę tajemnicę – tajemnicę Boga – zgłębia przede wszystkim teologia, która jasno pokazuje, że pierwotny Boży zamysł obecności człowieka na ziemi został naruszony przez ludzkie nieposłuszeństwo, ale także naprawiony życiem Jezusa Chrystusa.

Jak zaznaczył poczucie niedoskonałości jest dla człowieka motorem do moralnego rozwoju. Tłumaczył przy tym, że Chrystus uzupełnił myślenie o doskonałości jako wypełnianiu Prawa postulatem upodabniania się do Boga. „Doskonałość chrześcijanina polega przede wszystkim na naśladowaniu Boga w jego miłosierdziu wobec ludzi, a nawet – jak słyszeliśmy – wobec nieprzyjaciół” – stwierdził.

Zwrócił uwagę, że ludzie nauki powinni nie tylko doskonalić swoje umiejętności badawcze, ale przede wszystkim troskę o rozwój własnego człowieczeństwa i dążenie do doskonałości w pryzmacie świętości. „Niewątpliwie świat akademicki Krakowa świadom jest potrzeby rozwoju własnego człowieczeństwa i dążenia do tej doskonałości, która nazywa się świętością” – ocenił, podając za przykład takiego działania wystawę o świętych związanych z Uniwersytetem Jagiellońskim, przedstawioną podczas Światowych Dni Młodzieży.

Podsumowując hierarcha uwypuklił, że prawdziwa świętość nie jest czymś statecznym i nigdy się nie przedawnia. „Takim ideałem żyła i taki ideał chrześcijańskiej świętości osiągnęła św. Królowa Jadwiga (…) Również dzisiaj, po wiekach, postawa Królowej Jadwigi, jej miłość Boga
i człowieka, przemawia do naszej wyobraźni oraz inspiruje nas do służby Bogu i człowiekowi, zgodnie z osobistym powołaniem każdej i każdego z nas” – opisał, dopowiadając, że tego samego uczy także św. Jan Kanty oraz św. Jan Paweł II.

„Wszystkim pracownikom nauki, profesorom i studentom, życzę zapału i wytrwałości w poznawaniu prawdy jako królewskiej drogi w dążeniu do doskonałości, do świętości życia, do miłości i służby” – zakończył kard. Dziwisz.