Ojciec Święty wskazał na wstępie, że podstawą relacji posłuszeństwa i zaufania wobec Boga jest wdzięczność. Zawsze znacznie więcej otrzymujemy od Niego, niż jesteśmy w stanie Mu dać. Życie według przykazań jest odpowiedzią człowieka, zawsze ograniczoną i skromną, na uprzednie obdarowanie. Bóg najpierw dokonuje wyzwolenia człowieka, a potem wzywa do konkretnego sposobu życia. To wszystko, co On czyni dla nas, ukierunkowuje właściwie na drugiego człowieka. Jak jednak żyć w ten sposób: w pięknie wierności, hojności oraz autentyczności? – pytał Papież.

“Aby tak żyć – to znaczy w pięknie wierności, hojności i autentyczności – potrzebujemy nowego serca, w którym zamieszkałby Duch Święty (por. Ez 11, 19; 36, 26). Jak dochodzi do tego «przeszczepu serca»? Z serca starego do serca nowego? – pytał Franciszek. – Poprzez dar nowych dążeń (por. Rz 8, 6); zwróćcie uwagę na te słowa: «nowe dążenia», które zasiewa w nas łaska Boża. Szczególnie przez Dziesięć Przykazań, które Jezus doprowadził do pełni w «Kazaniu na Górze» (por. Mt 5, 17-48). Istotnie rozważając życie opisane przez Dekalog, czyli życie wdzięczne, wolne, autentyczne, błogosławiące, dojrzałe, strzegące i miłujące, wierne, szczodre i prawdomówne, niemal tego nie zauważając, znajdujemy się w obliczu Chrystusa”.

Patrząc na Chrystusa dostrzegamy piękno, dobro i prawdę – mówił dalej Franciszek. – W Nim Dekalog staje się autentyczną prawdą ludzkiego życia, czyli pragnieniem miłości, radości, pokoju, cierpliwości, uprzejmości, dobroci, wierności, łagodności i opanowania.

“To samo prawo według Ducha staje się życiem (por. J 6, 63; Ef 2,15), ponieważ nie jest już jakąś normą, ale ciałem Chrystusa, który nas kocha, poszukuje, przebacza nam, pociesza nas, a w swoim ciele odtwarza jedność z Ojcem, utraconą z powodu nieposłuszeństwa grzechu. I w ten sposób – dodał Papież – negatywne sfomułowanie, negatywna wymowa przykazań «nie kradnij», «nie cudzołóż», «nie zabijaj» zamienia się w postawę pozytywną: kochaj; daj innym miejsce w swoim sercu; pragnienia, które rodzą pozytywną postawę. To jest ta pełnia prawa, którą Jezus nam przyniósł”.

W przykazaniach przechodzimy zatem od «nie» do owego «tak»: pozytywnej postawy, która otwiera się mocą Ducha Świętego. On wkłada w nasze serca swoje święte pragnienia, które są zalążkiem nowego życia. Nie polega ono na tytanicznym wysiłku, aby żyć zgodnie z normą, lecz to nowe życie jest samym Duchem Bożym, zaczyna się i rozwija aż do wydania owocu, w szczęśliwej synergii pomiędzy radością bycia kochanym i radością kochania. Spotykają się dwie radości: radość Boga, który kocha, oraz nasza radość bycia kochanym. Oto do czego powinno nas prowadzić życie Dekalogiem – powiedział Papież.

Pozdrawiając przybyłych na audiencję pielgrzymów z Polski Papież Franciszek nawiązał do wydarzenia które miało miejsce w Rzymie wczoraj po południu.

“Pozdrawiam serdecznie pielgrzymów polskich, a szczególnie Organizatorów wystawy, otwartej wczoraj w Papieskim Uniwersytecie Urbanianum, poświęconej polskiej Rodzinie Ulmów, rozstrzelanej w czasie II wojny światowej przez niemieckich nazistów za ukrywanie i niesienie pomocy Żydom – mówił Franciszek. – W kontekście rozważań o Dekalogu, niech ta wielodzietna Rodzina Sług Bożych, oczekujących na beatyfikację, będzie dla wszystkich przykładem wierności Bogu i Jego przykazaniom, miłości bliźniego oraz szacunku dla ludzkiej godności. Wszystkim wam z serca błogosławię”.