“Ideologia ta wprowadza projekty edukacyjne i wytyczne legislacyjne promujące tożsamość osobistą i związki emocjonalne w całkowitym oderwaniu od różnic biologicznych między mężczyzną a kobietą. Tożsamość człowieka jest zdana na indywidualistyczny wybór, który może się również z czasem zmieniać” – czytamy w dokumencie. Nie kwestionuje on jednak potrzeby studiów genderowych, które badają równość płci oraz role kobiecości i męskości. Co ważne, podkreśla jednak, że w kwestii edukacji seksualnej w szkołach należy pozostawić wolność rodzicom. W związku z tym, że mamy do czynienia z pogłębiającym się w ostatnich latach kryzysem wychowawczym, szczególnie w odniesieniu do kwestii uczuciowości i płciowości, autorzy przypominają tradycyjne nauczanie Kościoła o człowieku. Zwracają też uwagę, że nie można pominąć faktu, iż fundamentem ideologii gender jest względność w pojmowaniu nie tylko płci – czy to biologicznej, czy kulturowej – ale także samego człowieka. “Chciano by, każda osoba mogła wybrać swój stan i aby społeczeństwo musiało ograniczyć się jedynie do zagwarantowania jej tego prawa, także przez wsparcie materialne, w przeciwnym razie miałoby dochodzić do form dyskryminacji społecznej wobec mniejszości” – czytamy.

Przypominając nauczanie Soboru Watykańskiego II Kongregacja ds. Edukacji Katolickiej przypomina o konieczności wychowania do miłości, które musi zaoferować „pozytywne, mądre i odpowiednie do wieku wychowanie seksualne”. Autorzy dokumenty przypominają, że tożsamość człowieka kształtuje się w oparciu o różnorodność płciową, a w rodzinie konfrontacja z matką i z ojcem ułatwia dziecku rozwój własnej tożsamości płciowej. “Dzieci winny dojrzewać w relacji, konfrontując się z męskością i kobiecością — ojca i matki — i w ten sposób osiągać dojrzałość uczuciową”. I to właśnie w samej wspólnocie rodzinnej dziecko może być wychowane do rozpoznawania wartości i piękna różnicy płci, równości, oraz komplementarności biologicznej, funkcjonalnej, psychologicznej i społecznej” – możemy przeczytać w zaprezentowanym dokumencie. Jego autorzy upominają się także o prawa rodziców do decydowania o wychowaniu dziecka. Podkreślają: “Rodzina, postrzegana jako naturalna jednostka społeczeństwa sprzyjająca najpełniejszej realizacji wzajemności i komplementarności między mężczyzną a kobietą jest uprzednia nawet wobec ładu społeczno-politycznego państwa, którego wolność ustawodawcza musi brać to pod uwagę i dawać temu należyte uznanie”.

Innym wspólnym stanowiskiem zawartym w watykańskim dokumencie jest potrzeba wychowania dzieci i młodzieży do poszanowania każdej osoby w jej szczególnej i odmiennej kondycji, aby nikt nie doznawał znęcania się, przemocy, obelg lub niesprawiedliwej dyskryminacji ze względu na swoje uwarunkowania osobowe (takie jak niepełnosprawność, rasa, religia, skłonności uczuciowe itp.).

W dokumencie znalazło się również wiele odniesień do nauczania Soboru Watykańskiego II, Jana Pawła II i Benedykta XVI, a także słów papieża Franciszka dotyczących tego, w jaki sposób teoria gender zaprzecza naturze mężczyzny „eliminując tym samym antropologiczne podstawy rodziny”. Ta ideologia, zdaniem Ojca Świętego Franciszka, „prowadzi do programów edukacyjnych i aktów prawnych, które promują osobistą tożsamość i emocjonalną intymność radykalnie oddzieloną od biologicznej różnicy między mężczyzną i kobietą”. Dokument kończy się wezwaniem papieża Franciszka, by rodzice, Kościół, nauczyciele i wychowawcy współpracowali w takim wychowywaniu dzieci, aby były otwarte i interesowały się tym, co je otacza, zdolne do dbania o innych i do okazywania czułości”.

Dokument Kongregacji do spraw Edukacji Katolickiej pt. "Stworzył ich jako mężczyznę i kobietę. Z myślą o drodze dialogu na temat kwestii gender w edukacji" został ogłoszony 10 czerwca, dziś KAI opublikowała jego polskie tłumaczenie.