4 maja 2005 roku kardynał Franciszek Macharski rozpoczął proces beatyfikacyjny Sługi Bożego ks. Józefa Kurzei. Efektem działań komisji diecezjalnej są zeznania 70 świadków, 940 stron akt oraz 2340 stron dokumentów. 3 kwietnia 2025 roku w Kaplicy Arcybiskupów Krakowskich w obecności ks. abp Marka Jędraszewskiego, zakończyła się faza diecezjalna procesu beatyfikacyjnego Sługi Bożego ks. Józefa Kurzei. Zebrane materiały zostały przekazane do Dykasterii Spraw Kanonizacyjnych w Watykanie, gdzie rozpocznie się dalsze postępowanie, po zatwierdzeniu prośby skierowanej przez Postulatora o otwarcie procesu na etapie watykańskim.

Józef Kurzeja urodził się 10 stycznia 1937 r. w Zasadnem koło Limanowej jako ostatnie z siedmiorga dzieci. Po ukończeniu szkoły podstawowej wstąpił do Małego Seminarium Duchownego w Krakowie. Drogę do kapłaństwa kontynuował w Wyższym Seminarium Duchownym Archidiecezji Krakowskiej, po którego ukończeniu przyjął 17 czerwca 1962 w katedrze na Wawelu z rąk wikariusza kapitulnego bp. Karola Wojtyły święcenia kapłańskie.

Mając święcenia prezbiteratu pracował następnie jako wikariusz kolejno w czterech parafiach. W parafii św. Wojciecha w Mucharzu, gdzie był katechetą i duszpasterzem, opiekującym się przede wszystkim chorymi. Z parafii tej został przeniesiony do parafii św. Wawrzyńca w Grojcu k. Kęt, a następnie został skierowany do parafii Niepokalanego Serca NMP w Sierszy, gdzie pracował jako duszpasterz. 28 czerwca 1968 został ostatecznie przeniesiony do parafii św. Małgorzaty w Raciborowicach, do której należała wieś Mistrzejowice, która zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego Krakowa miała niebawem zamienić się w 40-tysięczne osiedle mieszkaniowe dzielnicy Nowa Huta.

„Nowa Huta miała być wzorcowym miastem, od Białegostoku po Berlin, gdzie miało nie być miejsca dla Boga. Po raz pierwszy w latach 60. mieszkańcy Nowej Huty upomnieli się o miejsce kościoła w mieście. Dopełnieniem ich pragnień była właśnie działalność ks. Józefa Kurzei, który rozpoczął budowę drugiego kościoła w Nowej Hucie, na nowo powstającym osiedlu Mistrzejowice” – mówił ks. Andrzej Scąber.

Był to okres nieustannych zmagań ks. Józefa z komunistycznymi władzami o możliwość zbudowania kościoła. Jak podkreślił ks. Scąber: „był ciągle nękany przez władze komunistyczne, urząd bezpieczeństwa, milicję. Wyznaczano mu kolegia i zatrzymania. To wszystko doprowadziło go do utraty zdrowia i przedwczesnej śmierci. Zmarł, mając zaledwie 39 lat”.

W rozmowie z nami ks. Andrzej Kopicz, podkreślił, że „Jan Paweł II, kiedy konsekrował ten kościół, bardzo ciepło i serdecznie mówił o księdzu Józefie, który całe serce i dusze zostawił tutaj, aby ten kościół powstał i aby ludzie mogli mieć miejsce na spotkanie z Bogiem”.

Ks. Kurzeja został pochowany początkowo 18 sierpnia na cmentarzu w Grębałowie przy licznym udziale wiernych, duchowieństwa oraz bp. Stanisława Smoleńskiego, a następnie 16 listopada 1980 ekshumowany i przeniesiony do sarkofagu w krypcie kościoła pw. św. Maksymiliana Marii Kolbego w Krakowie-Mistrzejowicach.