Mówi Patrizia Martinez, animatorka „Dziedzińca dzieci”: „W tym roku po raz pierwszy dzieciom towarzyszy to z rodziców, które nie przebywa w więzieniu, albo dziadek czy babcia, jeśli obydwoje rodzice odsiadują wyrok; obecni są też wolontariusze. To bardzo wzruszyło odpowiedzialnych tych trzech zakładów karnych objętych programem. Rodzicom bowiem bardzo zależało na znalezieniu jakiegoś opiekuna, żeby ich dziecko mogło wziąć udział w tym radosnym spotkaniu z Papieżem. Niektóre z tych dzieci urodziły się w więzieniu, a potem trafiły pod opiekę bliskich czy do specjalnych ośrodków pomocy. To, na czym szczególnie nam zależy w tym roku, jest pokazanie siły tkwiącej w rodzinie. Niezależnie od tego, jak trudne i ciemne chwile przyjdzie jej przeżywać w życiu, to rodzina, na ile potrafi, zawsze chroni swoje dzieci”.

„Pociąg dzieci” przyjechał na dworzec kolejowy w ogrodach watykańskich. Następnie mali pielgrzymi wraz z opiekunami spotkali się w Auli Pawła VI z Papieżem Franciszkiem. Sprezentowali mu kolorowy latawiec, symbol ich marzeń o lepszym życiu, a zarazem znak wolności. Przez dłuższy czas Ojciec Święty prowadził z dziećmi dialog o tym, co to znaczy marzyć, i pytał je, czy dzięki marzeniom możemy dotrzeć wszędzie tam, gdzie pragniemy: sercem także do osadzonych rodziców. Dzieci dopowiadały, że serce człowieka, który pozbawiony jest marzeń, powoli pęka, staje się lodowate, twarde jak skała.

„Nasze serce staje się lodowate i kamienne «kiedy nie słuchamy słowa Bożego i Jezusa» – dopowiedziała Franciszkowi jedna z małych uczestniczek spotkania. – Dobrze to powiedziałaś. Nie zapominajcie o tym: nigdy nie przestawajcie wzbijać się do lotu przez swoje marzenia, nie przestawajcie śnić, a także słuchać słów Jezusa. Słuchając Go wzrastamy, nasze serce rośnie i kocha wszystkich”.