Instytut, założony przy Papieskim Uniwersytecie Laterańskim w 1982 r., ma obecnie swoje sekcje na wszystkich pięciu kontynentach.

„Dalekowzroczną intuicję św. Jana Pawła II, który bardzo pragnął utworzenia tej instytucji akademickiej, dziś można jeszcze lepiej uznać i docenić w jej owocności i aktualności. Jego pełne mądrości rozeznawanie znaków czasów przywróciło z mocą uwadze Kościoła i samego społeczeństwa głębię i delikatność więzi, które rodzą się wychodząc od przymierza małżeńskiego mężczyzny i kobiety. Rozwój Instytutu na pięciu kontynentach potwierdza, jak ważna i znacząca jest katolicka forma jego programu” – powiedział Papież.

Franciszek zwrócił uwagę na próby, na jakie wystawione są dzisiaj więzi małżeńskie i rodzinne.

„Umacnianie się kultury, która uwypukla narcystyczny indywidualizm, koncepcja wolności oderwanej od odpowiedzialności za drugiego człowieka, coraz większa obojętność na dobro wspólne, narzucanie ideologii, które wprost atakują rodzinę, jak też coraz większe ubóstwo, zagrażające przyszłości wielu rodzin – to wszystko przyczyny kryzysu współczesnej rodziny. Są także kwestie wynikające z rozwoju nowych technologii, które umożliwiają nieraz praktyki sprzeczne z prawdziwą godnością ludzkiego życia” – powiedział Franciszek.

Papież wskazał, że dla uznania godności kobiety i mężczyzny w ich wzajemnych relacjach konieczne jest właściwe zrozumienie różnicy płci.

„A to dzieje się wtedy, gdy mężczyzna i kobieta rozmawiają ze sobą i stawiają sobie pytania, kochają się i działają razem, z wzajemnym szacunkiem i życzliwością. Nie można negować wkładu współczesnej kultury w odkrycie na nowo godności różnicy płci. Dlatego też jest bardzo niepokojące, kiedy stwierdza się, że obecnie ta kultura wydaje się jakby zablokowana tendencją, by zacierać tę różnicę, zamiast rozwiązywać nękające ją problemy” – powiedział Papież.

Ojciec Święty zaapelował także o ratowanie w dzisiejszym społeczeństwie małżeństwa i rodziny.

„Konieczne jest przyłożyć się z większym entuzjazmem do ratowania – powiedziałbym, niemal do rehabilitacji – tego nadzwyczajnego «wynalazku» Bożego dzieła stworzenia. To ratowanie trzeba wziąć na serio, zarówno w sensie doktrynalnym, jak praktycznym, duszpasterskim i wiążącym się ze świadectwem. Dynamizm relacji między Bogiem, mężczyzną i kobietą oraz ich dziećmi to «złoty klucz», by zrozumieć świat i historię z tym wszystkim, co obejmują. A wreszcie, aby zrozumieć głębię samej miłości Boga” – mówił Ojciec Święty.