W rozważaniu Ojciec Święty wyszedł od dzisiejszego święta Chrztu Pańskiego, w które Ewangelia pokazuje, że po okresie życia ukrytego w Nazarecie Jezus po raz pierwszy pojawia się publicznie, by z rąk Jana przyjąć chrzest, przez który ówcześni ludzie wyrażali skruchę i zobowiązywali się do nawrócenia. Franciszek zauważył, że widok Jezusa mieszającego się z grzesznikami może budzić pytanie o to, dlaczego bezgrzeszny Syn Boży, dokonał takiego wyboru? Wskazał, że odpowiedź znajdujemy w słowach Jezusa skierowanych do Jana: „Ustąp teraz, bo tak godzi się nam wypełnić wszystko, co sprawiedliwe”.

Papież podkreślił, że przez chrzest Jezus objawia nam sprawiedliwość Bożą, którą przyszedł przynieść na świat. Wskazał, że jest to o wiele więcej niż ludzkie pojęcie sprawiedliwości bazujące na karze za zło i konieczności jego wynagrodzenia. „Sprawiedliwość Boża jest o wiele większa: jej celem nie jest potępienie winnego, ale jego zbawienie i odrodzenie, uczynienie go sprawiedliwym” – mówił Ojciec Święty.

„Jest to sprawiedliwość, która wypływa z miłości, z tego wnętrza współczucia i miłosierdzia, które jest samym sercem Boga, Ojca, który wzrusza się, gdy jesteśmy uciskani przez zło i upadamy pod ciężarem grzechu i słabości. Sprawiedliwość Boża nie chce więc rozdzielać kar i nagan, ale - jak stwierdza Apostoł Paweł - polega na tym, że czyni nas, swoje dzieci, sprawiedliwymi, uwalniając z sideł zła, uzdrawiając, podnosząc – mówił Ojciec Święty w rozważaniu na Anioł Pański. - I tak rozumiemy, że nad brzegiem Jordanu Jezus objawia nam sens swojej misji: przyszedł, aby wypełnić Bożą sprawiedliwość, która polega na zbawieniu grzeszników; przyszedł, aby wziąć na swoje barki grzech świata i zstąpić do wód otchłani, do wód śmierci, aby nas uratować, a nie pogrążyć. Pokazuje nam, że prawdziwa sprawiedliwość Boga to miłosierdzie, które zbawia, miłość, która dzieli naszą ludzką kondycję, staje się bliska, solidarną z naszym cierpieniem, wchodząc w nasze ciemności, aby przynieść światło.“

Franciszek przypomniał słowa Benedykta XVI o tym, że „Bóg postanowił nas zbawić i zstąpił na dno otchłani śmierci, aby każdy człowiek, również ten, który upadł tak nisko, że już nie widzi nieba, mógł znaleźć Bożą rękę i uchwyciwszy się jej, wyjść z ciemności, by znów zobaczyć światłość, dla której został stworzony”.  Wskazał, że także uczniowie Jezusa są wezwani do wypełniania sprawiedliwości miłosierdzia właśnie w ten sposób, w naszych relacjach z innymi, w Kościele i w społeczeństwie: nie z surowością tych, którzy osądzają i potępiają, dzieląc ludzi na dobrych i złych, lecz z miłosierdziem tych, którzy przyjmują, podzielając rany i słabości naszych sióstr i braci, aby ich podnieść.