Ojciec Święty podkreślił przykład Jana Chrzciciela, wskazującego swoim współczesnym drogę do nawrócenia. Jest to analogiczna droga, jaką proponuje nam obecnie Adwent. Nawrócenie to przede wszystkim proces, co wiąże się ze „zmianą kierunku i orientacji – powiedział Papież. – Chodzi zatem o zmianę mentalności”.

„Z nawróceniem wiąże się żal z powodu popełnionych grzechów, pragnienie uwolnienia się od nich, postanowienie wyrugowania ich z życia na zawsze. Aby wykluczyć grzech, trzeba także odrzucić wszystko, co się z nim wiąże: mentalność światową, przesadne cenienie wygody, przyjemności, dobrego samopoczucia, bogactwa. Przykład tego oderwania przedstawia nam po raz kolejny dzisiejsza Ewangelia w postaci Jana Chrzciciela: człowieka surowego, który wyrzeka się rzeczy zbędnych i szuka tego, co istotne. Oto pierwszy aspekt nawrócenia: oderwanie od grzechu i światowości.“

Inny istotny element nawrócenia, o jakim mówił Ojciec Święty, wiąże się z pragnieniem „poszukiwania Boga i Jego królestwa”. Dlatego nie jest celem samym w sobie rezygnacja z wygód i mentalności świata, lecz ma to nas prowadzić do osiągnięcia komunii z Bogiem.

Franciszek zaznaczył jednak, że proces „zmiany mentalności” to trudna droga: „Istnieje bardzo wiele więzów, które trzymają nas blisko grzechu: niestałość, zniechęcenie, niegodziwość, szkodliwe środowisko, złe przykłady. Niekiedy zbyt słaby jest bodziec popychający nas ku Bogu i zdaje się niemal, że Bóg milczy. Jego obietnice pocieszenia wydają się nam odległe i nierealne, podobnie jak obraz opiekuńczego i troskliwego pasterza, który rozbrzmiewa dziś w czytaniu z proroka Izajasza (por. Iz 40, 1, 11). Wówczas mamy pokusę, by powiedzieć, że prawdziwe nawrócenie jest niemożliwe, i zamiast nawrócić się od świata do Boga, grozi nam trwanie w „ruchomym piasku” kiepskiego życia.“

Papież przypomniał, nawiązując to tych trudności, że nawrócenie jest przede wszystkim łaską, o którą należy „zdecydowanie prosić Boga”. Otwierając się na Jego dobroć i czułość, jesteśmy w stanie porzucić to, co „fałszywe i ulotne, dla tego, co jest prawdziwe, piękne i trwa wiecznie”.

Po modlitwie Anioł Pański Ojciec Święty nawiązał do zbliżającego się okresu Bożego Narodzenia. Przypomniał, że na placu św. Piotra stoi już słoweńska choinka, a ceramiczna szopka z Castelli w środkowych Włoszech jest w trakcie budowy. „W tych dniach te dwa znaki bożonarodzeniowe przygotowywane są również w wielu domach, ku radości dzieci ... a także dorosłych” – powiedział Franciszek.

„Są to znaki nadziei, zwłaszcza w tym trudnym okresie. Starajmy się nie poprzestawać na znaku, ale przejść do jego znaczenia, to jest do Jezusa, do miłości Boga, która zajaśniała w świecie. Żadna pandemia, żaden kryzys, nie mogą zgasić tego światła – zapewnił Papież. – Niech ono wejdzie do naszych serc i wyciągnijmy ręce do najbardziej potrzebujących. W ten sposób Bóg narodzi się na nowo w nas i pośród nas.“

Tegoroczna szopka na Placu św. Piotra pochodzi z miejscowości Castelli, w środkowych Włoszech, który jest ważnym ośrodkiem ceramiki od końca XVI wieku. Choinka natomiast została przywieziona z południowo-wschodniej Słowenii, dokładnie z terytorium gminy Kočevje. Jest to majestatyczny świerk o wysokości 28 metrów i średnicy 70 centymetrów.

Otwarcie szopki i oświetlenie choinki nastąpi w piątek, 11 grudnia o godz.16.30. Dokonają go przewodniczący Gubernatoratu oraz Sekretarz Generalny Państwa i Miasta Watykańskiego kard. Giuseppe Bartello i bp Fernando Vérgez Alzaga. Tego samego dnia rano, delegacje z Castelli i Kočevje zostaną przyjęte na audiencji przez Papieża Franciszka, aby oficjalnie przekazać dary.

Monumentalna szopka z Castelli charakteryzuje się tym, że składa się z ceramicznych figur o wielkości większej od naturalnej. Stanowi ona nie tylko symbol kulturowy całego regionu Abruzji, ale jest uważana także za przedmiot sztuki współczesnej, zakorzeniony w tradycyjnych wyrobach ceramiki z Castelli. Na Placu św. Piotra zostaną wystawione jedynie niektóre fragmenty tej delikatnej kolekcji liczącej 54 figury.