Sylwetki nowych świętych przedstawił podczas mszy prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych kardynał Angelo Amato.

Na kanonizację przybyła siedmioosobowa delegacja polskich biskupów, wśród których są przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski arcybiskup Stanisław Gądecki, metropolita krakowski kardynał Stanisław Dziwisz, biskup ełcki Jerzy Mazur, biskup siedlecki Kazimierz Gurda, biskup tarnowski Andrzej Jeż, biskup pomocniczy diecezji warszawskiej Piotr Jarecki.

Przyjechała delegacja księży marianów, których zgromadzenie, pierwszy polski zakon męski, założył o. Papczyński w drugiej połowie XVII wieku.

Obecne na placu są także liczne pielgrzymki z Polski, w tym z rodzinnych stron o. Papczyńskiego, czyli z Podegrodzia koło Nowego Sącza.

W związku z kanonizacją siostry Hesselblad w mszy uczestniczy delegacja rządu Szwecji oraz ekumeniczna.

Przed kanonizacją na papieskim profilu na Twitterze zamieszczono następujące słowa Franciszka: "Święci nie są nadludźmi, ani też nie urodzili się doskonali. Gdy poznali miłość Boga, poszli za Nim w służbie innym".

Ojciec Papczyński, założyciel pierwszego polskiego zakonu męskiego jest patronem dzieci poczętych i obrońców życia. Urodził się jako Jan 18 maja 1631 roku w Podegrodziu koło Starego Sącza.

W 1654 roku wstąpił do pijarów i przyjął tam imię zakonne Stanisław od Jezusa Maryi. Wkrótce potem najazd wojsk szwedzkich na Polskę zmusił go i innych zakonników do ucieczki z klasztoru i tułaczki. Po otrzymaniu święceń wykładał retorykę i napisał poświęcony jej podręcznik. Do swego nauczania i książki włączył też, jak się podkreśla w jego biografiach, elementy krytyki nierówności społecznych. Fragmenty te zostały potem usunięte z kolejnego wydania podręcznika pod wpływem nacisków szlachty.

Gdy w 1669 roku na króla Polski wybrano Michała Korybuta Wiśniowieckiego, ojciec Papczyński napisał w imieniu pijarów panegiryk na jego cześć, wydany następnie drukiem. W kolejnych latach posługi w Warszawie zdobył sławę jako kaznodzieja i spowiednik, także przyszłego króla Jana III Sobieskiego.

Wystąpił jednak z pijarów w związku z falą zarzutów oraz kontrowersji, ponieważ bronił surowej dyscypliny zakonnej. Odrzucił propozycje wstąpienia do kilku innych zakonów. Wkrótce potem ogłosił zamiar założenia „Towarzystwa Księży Marianów Niepokalanego Poczęcia”.

Szerzenie kultu maryjnego ojciec Papczyński łączył z posługą. Według jego biografów bywał na polach bitew, opatrywał rannych żołnierzy, grzebał poległych. Czynił dzieła miłosierdzia; nazywano go „ojcem ubogich” i „apostołem Mazowsza”. Walczył również z pijaństwem w różnych warstwach narodu.

Bardzo długo zabiegał o to, aby Rzym uznał powołany przez niego zakon. Czekał na to ponad 20 lat i podróżował w tej sprawie do Watykanu. Dopiero w 1699 roku papież Innocenty XII zatwierdził założenie zakonu marianów. Dwa lata później, 17 września 1701 roku ojciec Stanisław Papczyński zmarł w Górze Kalwarii koło Warszawy.

Jego proces beatyfikacyjny został otwarty w 1767 roku, ale na prawie trzy stulecia został później odłożony, przede wszystkim z powodów historycznych - zaborów i wojen. Watykan ponownie przystąpił do badania dokumentów na temat założyciela marianów w 1977 roku.

Ojciec Papczyński został beatyfikowany w Licheniu 16 września 2007 roku. Uroczystości tej przewodniczył w imieniu papieża Benedykta XVI ówczesny watykański sekretarz stanu kardynał Tarcisio Bertone.

Druga nowa święta Kościoła, która zostanie wyniesiona na ołtarze razem z polskim zakonnikiem, to szwedzka brygidka Maria Elżbieta Hesselblad, urodzona w rodzinie luterańskiej. Gdy przeszła na katolicyzm, udała się do Rzymu, gdzie założyła nowe odgałęzienie zakonu brygidek, Zakon Najświętszego Zbawiciela Świętej Brygidy.

W czasie II wojny światowej uratowała wielu Żydów i innych prześladowanych przez hitlerowców. Zmarła w 1957 roku. Beatyfikował ją Jan Paweł II w 2000 roku. Cztery lata później Instytut Yad Vashem w Jerozolimie uhonorował ją tytułem Sprawiedliwy wśród Narodów Świata za pomoc Żydom.