Na stronie internetowej www.pompejanska.rosemaria.pl każdego dnia przybywa świadectw czcicieli najlepszej z Matek wdzięcznych za otrzymane za Jej przyczyną dobra. Skrótowo publikujemy niektóre z nich, aby stały się zachętą dla wiernych do uwierzenia w moc modlitwy różańcowej...

Bóg powoli odkręcał kurek z tlenem

Małgorzata o nowennie pompejańskiej dowiedziała się od znajomej. Postanowiła ofiarować modlitwę w intencji uzdrowienia. Już w trakcie odprawiania, choć bóle - jak pisze - nie minęły, czuła przy sobie stałą obecność Matki Bożej. Mimo skończonych 49 lat udało się jej szczęśliwie zdać egzaminy wieńczące pierwszy rok studiów. W międzyczasie trafiła też na dobrego specjalistę, który skierował ją do szpitala, a wykonany zabieg znacząco wpłynął na polepszenie stanu jej zdrowia. „Mam nadzieję, że z Bożą pomocą całkiem wyzdrowieję” - podkreśla. Drugą nowennę Małgorzata odmawiała w intencji uproszenia łask i Bożego błogosławieństwa dla rodziny. Efekt modlitwy? Córka po powrocie z emigracji znalazła dobrą pracę i pogodziła się z mężem, choć myśleli już o separacji. Młodsza córka, mimo wcześniejszych problemów, obroniła pracę magisterską”. „Maryjo, ufam Tobie!” - kończy swoje świadectwo wdzięczna matka.

Inna z czcicielek - Maria wyznaje, iż przez lata żyła z dala od Pana Boga i sakramentów świętych. Głęboko nieszczęśliwa szukała też zaspokojenia pragnienia miłości. Kiedy porzucił ją kolejny mężczyzna, załamała się… „Byłam jak żywy trup” - wspomina. Podczas jednej z wypraw do supermarketu - kiedy to całą drogę przepłakała, prosząc Boga o pomoc! - zauważyła leżący na ziemi kolorowy różaniec. „Podniosłam go, a potem Maryja zaczęła mnie prowadzić i pomogła wrócić do Kościoła” - potwierdza. Kobieta zaczęła modlić się na różańcu i uczęszczać na Msze św. W skupieniu słuchała słowa Bożego, które trafiło prosto do jej serca - „było niczym balsam na trawiące duszę niepokoje”. Wcześniej - czego nie ukrywa - czuła, jakby dźwigała na piersiach olbrzymi ciężar. Jednak „Bóg powoli odkręcał kurek z tlenem”… To właśnie w kościele natrafiła na broszurę o nowennie pompejańskiej. Podczas pierwszej, którą odmawiała, cały czas płacząc, otrzymała - jak wyjaśnia - „łaskę oczyszczenia przez łzy”. W trakcie odprawiania kolejnych jej życie zmieniało się nie do poznania… Po latach poszła do spowiedzi generalnej, w rodzinie zapanowała zgoda, zaczęło się jej układać w pracy oraz życiu osobistym. „I, co najważniejsze, już nie szukałam szczęścia w sprawach doczesnych, bo odnalazłam radość w obcowaniu z Bogiem” - podkreśla Maria, wskazując na prawdę zawartą w słowach Jezusa: „Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a ja was pokrzepię”.

Myśl o Nim (…), a On twe ścieżki wyrówna

Niezwykle poruszające jest świadectwo Wandy, która za pośrednictwem nowenny pompejańskiej doznała cudu uzdrowienia z choroby nowotworowej. U kobiety wykryto guz w piersi. Były już przerzuty na węzły chłonne, miała opuchniętą rękę i plecy. Chemioterapia, jaką przeszła, nie przyniosła spodziewanych efektów. Mimo osłabienia chorobą Wanda nie poddawała się jednak, upatrując ratunku w „nowennie nie do odparcia”. W intencji powrotu do zdrowia odprawiła jedną, potem drugą… Podczas kolejnego badania lekarze nie wierzyli własnym oczom. Węzły chłonne wróciły do pierwotnego stanu, a po guzie zostało jedynie wgłębienie. „Niech każdy wie, że Matka Boża Różańcowa nagradza wytrwałą modlitwę i nadal dzieją się cuda uzdrowień za Jej przyczyną” - dzieliła się radością, płacząc ze szczęścia.

O czułej dłoni Matki Bożej, która prowadzi przez życie, mówi też Cezary. Odprawia już trzecią nowennę - w intencji dusz w czyśćcu cierpiących. Dzięki zawierzeniu i modlitwie prostują się też - czego nie ukrywa - jego życiowe ścieżki. „Wszystko składa się z małych kawałków, a z tyłu głowy zapala się lampka: «To uczynił ci Bóg»” - wyznaje, dając tym samym świadectwo nieustannego pogłębiania swojej wiary. Chłopak codziennie modli się na różańcu, czyta Pismo Święte, głęboko przeżywa Msze św. „Gdyby nie Maryja i wszyscy święci, którzy się za mną wstawiają, byłbym na dnie” - stwierdza. Pisze też o  potrzebie i mocy przebaczenia oraz zaufaniu! Kończy cytatem z Księgi Przysłów, który stał się - jak tłumaczy - jego życiowym mottem: „Z całego serca Bogu zaufaj, nie polegaj na swoim rozsądku, myśl o Nim na każdej drodze, a On twe ścieżki wyrówna”.

Klamrą staje się odczuwalny spokój

Pytany, w czym tkwi tajemnica siły nowenny pompejańskiej, Marek Woś - jej propagator wskazuje na obietnicę Matki Bożej, która ukazując się nieuleczalnie chorej Fortunacie Agrelli z Neapolu, powiedziała: „Za każdym razem, jak chcesz uzyskać ode Mnie jakąś łaskę, odpraw na Moją cześć trzy nowenny błagalne, odmawiając 15 tajemnic mojego różańca, a potem odpraw trzy nowenny dziękczynne”. - I rzeczywiście, osoby, które modlą się nowenną, mówią o pogłębieniu swojego życia duchowego. Otrzymują też łaski, o jakie proszą - zarówno duchowe, jak i materialne - potwierdza. Wyjaśnia przy tym, iż świadectwa, jakie napływają, klasyfikują według tematu. - Stąd wiemy, że prośby dotyczą najczęściej zdobycia pracy oraz wyjścia z trudnej sytuacji materialnej. Kolejna grupa intencji obejmuje sprawy związane z funkcjonowaniem rodziny - modlący się proszą o nawrócenie bliskiej osoby, znalezienie miłości, mądre wybory dla dzieci. Istnieje też wiele świadectw dotyczących uzdrowień i pokonywania różnych życiowych trudności. Klamrą, która spina większość z nich, staje się odczuwalny wewnętrzny spokój, pokochanie modlitwy różańcowej i szereg innych łask, które po czasie okazują się ważniejsze niż te, o które wcześniej prosiliśmy - wyjawia M. Woś. - Dociera do nas również wiele listów, w których mowa o nowennach jeszcze niewysłuchanych. Niejednokrotnie otrzymujemy świadectwa świadczące o dobrej śmierci, mimo iż modlono się o zdrowie... Przypomina nam to o Bożym porządku, a zarazem wieczności, do której ziemskie życie jest przygotowaniem - akcentuje.

O nowennie pompejańskiej jej propagator mówi, iż jest modlitwą wspaniałą z wielu powodów. - Przede wszystkim dlatego, że wymaga poukładania swojego życia pod kątem znalezienia czasu na różaniec - zauważa. - Odprawienie nowenny trwa od godziny do dwóch - tak więc modlący się rezygnują z telewizji i rozrywek, czasem nawet ze snu, skupiając się na rozważaniu Pisma Świętego w tajemnicach różańca. Dzięki temu odkrywamy na nowo sens modlitwy łączącej nas z niebem, a jej owocem jest obietnica Maryi zawarta w słowach, że „ktokolwiek będzie odmawiać tę nowennę, otrzyma łaski” - podsumowuje.

Pierwszy apostoł nowenny

Rozprzestrzenienie się „nowenny nie do odparcia” po świecie to wspaniały owoc zaangażowania jej pierwszego apostoła. Bł. Bartolo Longo [zagorzały wróg Kościoła - satanista, który otrzymał łaskę nawrócenia - przyp.] pod koniec XIX w. rozpoczął masowy druk ulotek z treścią modlitwy. Z Pompejów, gdzie budował sanktuarium różańcowe, nowenna wraz z kultem Królowej Różańca - dzięki włoskim emigrantom - trafiła do Ameryki Północnej, misjonarze zawieźli ją do Chin… Dotarła też do Polaków pod zaborami. Na skutek historycznych zawirowań przez kolejne dziesięciolecia nowenna pozostawała w zapomnieniu. I dopiero beatyfikacja B. Longa w 1980 r. na nowo przypomniała światu wspaniałe pompejańskie dzieła - wyjaśnia Marek Woś, autor biografii błogosławionego. W Polsce kult - na co zwraca uwagę - przybrał na sile dzięki zaangażowaniu m.in. Apostolstwa Dobrej Śmierci w Skoczowie. Kolejną cenną inicjatywą okazało się wydawanie kwartalnika „Królowa Różańca Świętego”. Powstało też wiele stron internetowych (jak np. pompejanska.rosemaria.pl) i szereg innych dzieł promujących moc nowenny pompejańskiej.

Jak odmawiać nowennę?

Nowennę pompejańską odmawiamy w jednej intencji! Trwa ona 54 dni i dzieli się na dwie części: błagalną i dziękczynną.

Każdego dnia odmawiamy trzy części różańca świętego (radosną, bolesną i chwalebną), choć - kto chce - może też rozważać czwartą część - tajemnice światła. Modlitwy początkowe („Wierzę w Boga”, „Ojcze nasz”, trzy razy „Zdrowaś Maryjo”, „Chwała Ojcu”) odmawiamy jeden raz, przed pierwszym różańcem. Przed rozpoczęciem każdej z trzech (lub czterech) jego części podajemy intencję i mówimy: „Ten różaniec odmawiam na Twoją cześć, Królowo Różańca świętego”.

Przez 27 dni odmawiamy część błagalną nowenny i codziennie, po ukończeniu każdej części różańca, wypowiadamy słowa modlitwy: „Pomnij o miłosierna Panno Różańcowa z Pompejów, jako nigdy jeszcze nie słyszano, aby ktokolwiek z czcicieli Twoich, z Różańcem Twoim, pomocy Twojej wzywający, miał być przez Ciebie opuszczony. Ach, nie gardź prośbą moją, o Matko Słowa Przedwiecznego, ale przez święty Twój różaniec i przez upodobanie, jakie okazujesz dla Twojej świątyni w Pompejach, wysłuchaj mnie dobrotliwie. Amen”.

Przez pozostałe 27 dni odmawiamy część dziękczynną i codziennie, po ukończeniu każdej z trzech części różańca, odmawiamy następującą modlitwę: „Cóż Ci dać mogę, o Królowo pełna miłości? Moje całe życie poświęcam Tobie. Ile mi sił starczy, będę rozszerzać cześć Twoją, o Dziewico Różańca Świętego z Pompejów, bo gdy Twojej pomocy wezwałem, nawiedziła mnie łaska Boża. Wszędzie będę opowiadać o miłosierdziu, które mi wyświadczyłaś. O ile zdołam, będę rozszerzać nabożeństwo do Różańca Świętego, wszystkim głosić będę, jak dobrotliwie obeszłaś się ze mną, aby i niegodni, tak jak i ja, grzesznicy, z zaufaniem do Ciebie się udawali. O, gdyby cały świat wiedział, jak jesteś dobra, jaką masz litość nad cierpiącymi, wszystkie stworzenia uciekałyby się do Ciebie. Amen”.

Niezależnie od modlitw końcowych, każdą z trzech części różańca kończymy po jej odmówieniu trzykrotnym westchnieniem do Matki Bożej: „Królowo Różańca Świętego, módl się za nami!”.