– Chcemy także przez kulturę, przez piękno muzyki zbliżać do Pana Boga. To było też bliskie św. Janowi Pawłowi II. On bardzo dużo mówił o tym, że wiara powinna się wyrażać także przez kulturę. W kulturze uobecniać i jakoś ukonkretniać, a jednocześnie w drugą stronę – przez kulturę, przez piękno powinno się prowadzić ludzi do Boga – tłumaczy ks. Tomasz Szopa, kustosz Sanktuarium św. Jana Pawła II.

Z tej potrzeby zrodziły się Muzyczne Wieczory na Białych Morzach. Są propozycją nie tylko dla tych, którzy muzyką żyją na co dzień, ale przede wszystkich dla tych, którzy chcą odnowić swoją relację z Bogiem albo pogłębić ją.

– Sanktuarium jest tym miejscem, gdzie przybywają nie tylko pielgrzymki z daleka, ale przede wszystkim ludzie, którzy mieszkają w Krakowie i okolicach. Wśród swoich codziennych obowiązków, przed pracą, po pracy czy w trakcie, znajdują chwilę, by pobyć z Bogiem. Mówiąc wprost, w tym miejscu człowiek naprawdę może usłyszeć Boga, jeśli tylko Go szuka – wyjaśnia ks. Grzegorz Lenart, przewodniczący Archidiecezjalnej Komisji Muzyki Kościelnej i duszpasterz Sanktuarium św. Jana Pawła II, który jest jednym z inicjatorów Muzycznych Wieczorów.

Niedzielne koncerty mają być zachętą do otwarcia się na kontemplację Boga poprzez piękno, a muzyka ma pomagać w pełniejszej i głębszej modlitwie. – Bardzo często człowiekowi łatwiej przyjąć do serca słowo niesione na skrzydłach muzyki niż samo tylko słowo, a przychodzi taki moment, że człowiekowi stojącemu przed Bogiem zaczyna brakować słów, by wypowiedzieć to, co dzieje się w Jego sercu. Wówczas pozostaje tylko muzyka i to już tylko ona przemawia, by wypełnić tę przestrzeń komunikacji między Bogiem a człowiekiem – mówi ks. Lenart, dodając, że odpowiednio dobrana muzyka wokalna instrumentalna czy nawet moment milczenia pozwalają wniknąć w głębię Bożych tajemnic.

Ks. Tomasz Szopa zaznacza także, że wiele utworów muzycznych to utwory albo wprost religijne albo inspirowane wiarą, dlatego najlepszą przestrzenią do ich odbioru i przeżywania są wnętrza świątyni. W sanktuarium muzyka współgra m.in. z mozaikami autorstwa o. Marko Rupnika.

– To potęguje zachwyt nad Tajemnicą Boga. Tam, gdzie słowo pozostaje bezradne, tam z pomocą przychodzi sama muzyka, która próbuje wyrazić to, czego słowa nie potrafią nazwać – zauważa ks. Grzegorz Lenart.

Pierwszy Muzyczny Wieczór odbył się w niedzielę 24 października i był połączony z wieczornym nabożeństwem październikowym. – Postanowiliśmy nie robić osobnego koncertu, ale uczynić z tego formę modlitwy różańcowej. Po Mszy św. wystawiony był Najświętszy Sakrament i pierwsza dziesiątka to było dziesięć różnych kompozycji „Ave Maria”. Wierni mogli się modlić tymi utworami – mówi kustosz sanktuarium.

Wybrzmiały m.in. utwory Bacha – Gounoda, Schuberta, Cacciniego, Elgara, Francka czy Liszta w wykonaniu chóru oraz orkiestry kameralnej bazyliki ojców Cystersów w Mogile pod dyrekcją Stanisława Kowalczyka. Co ważne, na zaproszenie duszpasterzy pozytywnie odpowiedzieli wierni.

– Nie spodziewaliśmy się, że tak wielu uczestników Eucharystii pozostanie w kościele by uczestniczyć w tej niezwykłej modlitwie i że tak wielu przyjdzie specjalnie z tej okazji – przyznaje ks. Lenart, dodając, że pomysł Muzycznych Wieczorów został bardzo ciepło przyjęty, czego dowodem są liczne wypowiedzi tuż po wydarzeniu. – „Proszę księdza to było cudowne. Proszę o jeszcze i częściej”, „Kiedy będzie następny koncert?” – przywołuje je kapłan, podkreślając, że niedzielna modlitwa poprzez muzykę była prawdziwą ucztą.

Kustosz sanktuarium św. Jana Pawła II zapowiada, że Muzyczne Wieczory na Białych Morzach odbywać będą się od tej pory regularnie. – Przynajmniej raz w miesiącu, choć już widać, że pewno takich okazji może być więcej, więc być może będzie to nawet częściej niż raz w miesiącu – mówi ks. Tomasz Szopa.

Druga odsłona inicjatywy odbędzie się już w najbliższą niedzielę, 31 października. Koncert zatytułowany „Z muzyką sakralną przez wieki” rozpocznie się ok. godz. 18.15. Wystąpi kwartet wokalny Ars Vocandi, a w repertuarze znajdą się m.in. utwory Tomása Luisa de Victorii, Jacques’a Arcadelt’a, Giovanniego Pierluigiego da Palestrina czy Wacława z Szamotuł.