Hierarcha zauważył, że w obecnym czasie wiele greckich matek otoczyło opieką liczną grupę migrantów i uchodźców przybyłych z różnych części świata. W ten sposób nauka chrześcijańska została wprzęgnięta w codzienne doświadczenie. Te matki uczą nas cały czas, że najlepsze co może zaoferować dusza ludzka zawiera się w bezinteresowności, akceptacji, zrozumieniu oraz bezinteresowności. „Wspólnie powinniśmy poruszyć góry, mury oraz niewzruszoność potężnych tej ziemi” – podkreślił Hieronim II. Zauważył on ponadto, że chrześcijańscy liderzy często są wyprzedzani przez tempo dokonujących się zmian. Współczesna kultura wyznaje dzisiaj nową formę religijności w postaci technologii cyfrowej, która daje namiastki nieśmiertelności, a w rzeczywistości wpędza w iluzję. Prawosławny arcybiskup nawiązał również do 200 lat odrodzenia narodowego Grecji. Ta rocznica przypomina o walce i ofiarach miejscowych bohaterów z jarzmem otomańskim. W tym momencie Hieronim skierował apel do Franciszka o uznanie braków i zaniechań poprzedników, którzy jego zdaniem trzymali się na dystans wobec walki o wolność ludu greckiego, przez co zranienia doznał także Kościół w swojej całości. W tym względzie prawosławny hierarcha wyraził zaufanie do zdolności osądu Ojca Świętego, do jego duchowej wielkości oraz długiego doświadczenia eklezjalnego.

„Witamy Waszą Świątobliwość, uznając w Waszej osobie pokornego i kompetentnego głosiciela przekazu ewangelicznego na rzecz naszej jedności we wspólnej wierze w Chrystusa. Wspólna droga Kościoła rzymskokatolickiego i Kościoła prawosławnego w pierwszym tysiącleciu chrześcijaństwa może nas rzeczywiście wiele nauczyć. Ponadto zobowiązanie, które my, prawosławni, podjęliśmy podczas Świętego i Wielkiego Synodu na Krecie w 2016 r. pod przewodnictwem naszej Matki Kościoła z Konstantynopola, aby kontynuować dialog teologiczny, jest konstytutywnym elementem naszej misji – podkreślił arcybiskup. Musimy kontynuować ten dialog w prawdzie i w miłości, bez kompromisów i nietolerancji, «aby nie stwarzać przeszkód dla Ewangelii Chrystusowej» (Kor 1, 9-12), mając pewność, że nie wolno nam pozostawić podzielonej jednej tuniki Pana, ponieważ, jak mówi apostoł Paweł, Chrystus nie jest podzielony (Kor 1, 1-13).“