Obchody rozpoczęła Msza św. w Katedrze Polowej Wojska Polskiego w Warszawie w intencji ofiar ludobójstwa dokonanego przez ukraińskich nacjonalistów na obywatelach II RP oraz poległych, zmarłych i żyjących żołnierzy 27. Wołyńskiej Dywizji Piechoty Armii Krajowej.

Po zakończonej Mszy św. przy Grobie Nieznanego Żołnierza delegacje instytucji i urzędów złożyły wieńce i zapaliły znicze w geście upamiętnienia ofiar Zbrodni Wołyńskiej. W uroczystości wziął udział prof. Krzysztof Szwagrzyk, wiceprezes Instytutu Pamięci Narodowej. Na pl. Piłsudskiego kwiaty przy Grobie Nieznanego Żołnierza składali także m.in. przedstawiciele Kancelarii Prezydenta, w tym minister Adam Kwiatkowski, wicemarszałek Sejmu Małgorzata Gosiewska, marszałek senior, były szef MON Antoni Macierewicz, szef KPRM Michał Dworczyk, wicepremier, szef MKiDN Piotr Gliński, a także szef Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych Jan Józef Kasprzyk. Obecni byli także weterani II wojny światowej. Uroczystość przy Grobie Nieznanego Żołnierza odbyła się w asyście honorowej Wojska Polskiego.

Uroczystości upamiętnienia ofiar OUN-UPA i żołnierzy 27. Wołyńskiej Dywizji Piechoty AK zakończyła   wspólna modlitwa i apel pamięci połączony ze składaniem wieńców i wiązanek kwiatów przy pomniku Ofiar Ludobójstwa dokonanego przez nacjonalistów ukraińskich na obywatelach II RP na terenie województw południowo-wschodnich w latach 1942–1947. Kwiaty złożono także przy pomniku 27. Wołyńskiej Dywizji Piechoty Armii Krajowej przy Skwerze Wołyńskim na warszawskim Żoliborzu.

Narodowy Dzień Pamięci Ofiar Ludobójstwa dokonanego przez ukraińskich nacjonalistów na obywatelach II Rzeczypospolitej Polskiej został ustanowiony na mocy uchwały Sejmu RP z dnia 22 lipca 2016 roku. Święto ma na celu upamiętnienie ofiar rzezi wołyńskiej i innych mordów dokonanych na obywatelach II Rzeczpospolitej przez ukraińskich nacjonalistów w czasie II wojny światowej. Wspomnienie przypada w rocznicę tzw. krwawej niedzieli (11 lipca 1943 r.), będącej punktem kulminacyjnym masowych eksterminacji polskiej ludności cywilnej na Wołyniu przez OUN–UPA, wspieranych przez lokalną ludność ukraińską.