Wiersze te powstały w ostatnich dniach życia Jana Pawła II i w godzinie
Jego śmierci...  Te wiersze nie były jeszcze nigdzie publikowane....

"Ogrójec"

Wiem już co znaczy
Powolne   umieranie
Gdy tracisz świadomość
Widzisz serca ustawanie
Gdy pragniesz nas zapewnić
Wyznać...pożegnać
Smutek i zwątpienie
Z mego serca przegnać
Gdy nie masz nadziei
I stajesz przed progiem
Bożych Drzwi
Patrząc na swe dzieło
Ruszasz w nową drogę


2.04.2005

"Pożegnanie"

Czy nas porzuciłeś
Czy taka kolej rzeczy
Że Ojciec pozostawia
Ukochane dzieci
Każe im dorosnąć
Z dnia na dzień
W jednej chwili
Patrząc na dziecko
Gdy nad trumną Ojca
Głowę nisko chyli
Gdy nikt mu nie podpowie
Co ma dalej czynić
Siebie, czy innych
Za śmierć Ojca winić
Że być może nasz Ojciec
Dźwiga nasze grzechy
I to On w ostatniej drodze
Potrzebuje pociechy
A także zapewnienia
Że Jego Ewangelia
Doczekała  spełnienia


3.04.2005

"Do Ciebie Ojcze"

Czy spodziewałeś się Ojcze
Janie Pawle II-gi
Że Plac Świętego Piotra
Jak szeroki i długi
Zdobędzie biało - czerwony
W środku i wokół
Watykan wypełniony
Że tym razem
Nie Ty do nich
Lecz oni do Ciebie
Przyjdą by wziąć udział
W pożegnaniu Ojca
I  Ojca Świętego pogrzebie
Bo ten plac
Jak wielkie sieci
Ciągnące ryby zewsząd
Zgromadził Twe dzieci
To nic, że ułomne
Lecz zawsze  kochane
Twoim blaskiem i miłością
Do piersi przyciągane
Nie zawsze potulne
A skore do grzechu
W Twych wielkich ramionach
Szukają ostatniej pociechy
I tak jak Ty
Trafią w ramiona  Boga  Ojca
Do  Nieba
Więc należy się cieszyć
Płakać - nie trzeba.

Barbara Gontarz Kiersnowska
8.04.2005