Metropolita, odwołując się do Liturgii Słowa, przypomniał, że dzieje Kościoła są historią świadków i naśladowców Jezusa, nieustannie przybliżających nadejście Królestwa Bożego.

W 966 roku Polska związała swój byt z Kościołem i dzięki chrześcijańskiej ideologii, a konkretnie IV Przykazaniu Dekalogu, uczyła się miłości do Ojczyzny i patriotyzmu. Wierność Chrystusowi i Polsce została poddana dramatycznej i zwycięskiej próbie podczas zaborów w latach 1795 - 1918. Arcybiskup przywołał dwie postaci, pochowane na Wawelu, które bohatersko walczyły o wolność Ojczyzny: Tadeusza Kościuszkę i Jozefa Piłsudskiego. Są oni symbolami uporu, konsekwencji i siły.

Metropolita nawiązał również do napisanego w 1849 roku przez Kamila Cypriana Norwida wiersza Mogił starych budowa będzie fundamentem. Zaznaczył, że poeta ujął w utworze tych, którzy swoją bohaterską śmiercią przyczynili się do odzyskania niepodległości: ofiary rzezi Pragi w 1794 roku, legionistów gen. Józefa Dąbrowskiego, powstańców listopadowych i żołnierzy walczących w Galicji i Wielkopolsce podczas Wiosny Ludów.

- Norwid pisał o Polsce, którą trzeba budować, o nowym gmachu Rzeczypospolitej, który jawił mu się jako echo wizji Niebiańskiej Jeruzalem z Janowej Apokalipsy.

Arcybiskup, podążając tropem literackiej wizji Norwida, zwrócił szczególną uwagę na wpływ Kościoła na naród, który dawał Polakom nadzieję i siłę do przetrwania czasów niewoli i uciemiężenia ze strony zaborców, próbujących indoktrynować społeczeństwo, narzucając mu odmienny sposób myślenia i wartości. Symbolem tej nadziei, a zarazem szczególnym obrońcą Ojczyzny był arcybiskup metropolita warszawski św. Zygmunt Szczęsny Feliński, który w liście do cara w 1863 roku, na znak protestu wobec prześladowań powstańców styczniowych, prosił o uczynienie z Polski narodu niepodległego, za co został zesłany na 20 lat do Jarosławia nad Wołgą. Podobną niezłomną postawę prezentował Prymas Polski Mieczysław Jan Halka-Ledóchowski, który w okresie Kulturkampfu nie zgodził się na zniesienie języka polskiego w nauce religii oraz na państwową kontrolę kształcenia księży, co doprowadziło do zamknięcia seminariów w Poznaniu i Gnieźnie.

Przywołując odległe i trudne czasy zaborów oraz związek polskiego narodu z Kościołem, metropolita podkreślił zasadność sprawowania nowenny jako przejawu troski o dzisiejszy i przyszły kształt naszej Ojczyzny, o wiarę i przywiązanie do Kościoła, a także o patriotyzm: - Stąd ten błogosławiony zamysł, aby w każdej parafii Archidiecezji Krakowskiej wierni przez 9 miesięcy gromadzili się na modlitwie za Polskę, omadlając i poruszając najbardziej żywotne sprawy życia społecznego i narodowego, które muszą być przeniknięte prawdą o Chrystusowym krzyżu i zmartwychwstaniu.

Program Jubileuszowej Nowenny zakłada duchową odnowę polskiego narodu, któremu w poszczególnych miesiącach będą patronować święci i błogosławieni Ziemi Krakowskiej: w lutym - św. Szymon z Lipnicy, w marcu - św. Jacek Odrowąż, w kwietniu - św. Stanisław Kaźmierczyk, w maju - bł. Salomea, w czerwcu - bł. Aniela Salawa , w lipcu - św. Jadwiga Królowa, w sierpniu - św. Brat Albert Chmielowski, we wrześniu - św. Jan Kanty, w październiku - św. Jan Paweł II Wielki.

- Stajemy przed wielkim dziełem miłości do Chrystusa i do Polski. Dziełem pojednania i odpowiedzialności. Dziełem, które może się stać udziałem nas wszystkich - polskiego narodu i Kościoła w Polsce po to, aby myśląc o własnej tożsamości, nie zatracić tego, że w polską historię od samego początku jest wpisany krzyż - powiedział na zakończenie.

Jubileuszowa Nowenna to modlitwa za Ojczyznę w setną rocznicę odzyskania niepodległości oraz w roku beatyfikacji Hanny Chrzanowskiej. Jej inicjatorem jest abp Marek Jędraszewski.