Pielgrzymki zagraniczne
Kamerun, RPA, Kenia 14 – 20 IX 1995
Cel pielgrzymki: Przekazanie lokalnym Kościołom w Afryce posynodalnej adhortacji Ecclesia in Africa. Kamerun 14 – 16 IX Najważniejsze przesłanie: W dniach od 10 IV do 8 V 1994 r. w Rzymie obradował Synod Biskupów poświęcony Afryce. W pierwszym dniu pobytu w Kamerunie Jan Paweł II w obecności 8 kardynałów podpisał posynodalną adhortację Ecclesia in Africa. W dokumencie papież zwrócił uwagę na najważniejsze problemy afrykańskiego Kościoła, takie jak ewangelizacja, inkulturacji, sprawiedliwość i pokój, ekumenizm, dialog międzyreligijny oraz sprawy społeczne. Podczas Mszy św., która ubogacona była afrykańskimi śpiewami i tańcami, Jan Paweł II mówił: „inkulturacją jest wszystko to, co potwierdza obecność Chrystusa w waszych afrykańskich kulturach, a więc w waszych językach, w waszej literaturze, w waszych śpiewach i tańcach, w sposobie sprawowania Eucharystii, a także w sposobie życia codziennego”. Na zakończenie Eucharystii Jan Paweł II przekazał tekst adhortacji trzem kardynałom, księdzu, zakonnicy, zakonnikowi oraz świeckim. RPA 16 – 18 IX Najważniejsze przesłanie: Centralnym wydarzeniem tej pielgrzymki była Msza św. w Gosforth Park oraz posynodalna sesja poświecona sprawom sprawiedliwości i pokoju. Liturgii towarzyszyły tradycyjne afrykańskie śpiewy i tańce. Na zakończenie Mszy św. Jan Paweł II przekazał posynodalną adhortację Ecclesia in Africa. Kenia 18 – 20 IX Najważniejsze przesłanie: Podczas Mszy św. sprawowanej w centrum Nairobi, gdzie uczestniczyło ok. 1 mln osób, papież mówił: „Odbywam tę podróż z głębokim poczuciem wdzięczności Bogu. Każdy etap tej podróży, która jest uroczystą celebracją Synodu, uwydatnia jego poszczególne tematy wiodące: w Jaunde w Kamerunie była to żywotna sprawa ewangelizacji kultury i inkulturacji; w Johannesburgu w Południowej Afryce był to problem pokoju i sprawiedliwości, a teraz tu w Nairobi omawiamy kwestę ewangelizacji, a zwłaszcza rodziny”. Na zakończenie liturgii Jan Paweł II wręczył adhortację Ecclesia in Africa grupie biskupów, kapłanów i świeckich przybyłych z całej Afryki. Papież ze szczególną troską zwrócił się także do mieszkańców Rwandy i Burundi, gdzie toczyła się wówczas wojna domowa. W przemówieniu pożegnalnym Jan Paweł II wołał: „Z serca Afryki podnosi się wołanie skierowane do wszystkich, którzy mogą jej pomóc. Tak zwane Południe świata domaga się od Północy, by nie rezygnowała z prób rozwiązania problemów ubóstwa, uchodźców, niedorozwoju gospodarczego i kulturalnego. (…) Ludy Afryki kierują do narodów bogatych wołanie o pomoc, współpracę i solidarność, które rzeczywiście będą przejawem szacunku dla ludzi jako ludzi – bogatych czy ubogich, potężnych czy bezsilnych – zjednoczonych w jednej ludzkiej rodzinie i w tej samej ludzkiej godności”.
źródło: www.janpawel2.pl