Odkrycie tożsamości

Co zatem da ci przyjaźń męsko–męska, czego próżno szukać u twoich koleżanek? W relacji z drugim facetem możesz budować swoją męską tożsamość, czyli odkrywać, kim naprawdę jesteś jako mężczyzna. Tego nie powie ci mama ani koleżanka. Tożsamość mężczyzny to jego rola do spełnienia w tym świecie, misja, najważniejsze zadanie. Świetnie pisze o tym John Eldredge w książce Dzikie serce. Tęsknoty męskiej duszy. Aby mężczyzna czuł się spełniony, musi stoczyć bitwę (czyli wygrać ze swymi słabościami), przeżyć przygodę i uratować piękną. Kolejność nieprzypadkowa – dopiero wtedy, gdy mężczyzna ugruntuje swoją tożsamość (czyli stoczy bitwę i przeżyje przygodę w męskim gronie!), ma szansę dobrze zaopiekować się wybranką serca. Z tego powodu każda dziewczyna powinna zrobić wszystko, aby jej chłopak miał prawdziwego przyjaciela!

Po drugie, męska przyjaźń daje okazję do współzawodnictwa i motywuje do dążenia do doskonałości. Choć mężczyźni też są wrażliwi, to w szlifowaniu charakteru nie brakuje im szorstkości – mówią prosto z mostu. O wiele bardziej lubimy konkretny przydział zadań niż długie gadanie, by wreszcie wysnuć wspólnie jakiś wniosek. Tak zahartowany chłopak może zmieniać świat i walczyć z przeciwnościami losu. Czy miałby w sobie tyle siły, gdyby nie słyszał nic innego oprócz np. :„Syneczku, jesteś moim malutkim skarbem, wszystko będzie dobrze” ?

Tata

Szczególnym rodzajem męskiej relacji jest przyjaźń ojca i syna. Ma szansę być jedną z najtrwalszych więzi, jakie zbudujesz w życiu, bo pracujesz nad nią od dzieciństwa. Najpierw wspólnie czytacie bajki, bawicie się w piratów albo rycerzy, budujecie kolejkę. Potem podajesz tacie klucze, gdy reperujecie domowe usterki i majsterkujecie w warsztacie. Aż w końcu są męskie rozmowy o dziewczynach, garść rad na nową drogę życia a może i wyjście na piwo po przekroczeniu „osiemnastki”. W relację ojciec–syn jest też wpisany młodzieńczy bunt i samodzielne poszukiwanie, czy proponowane przez tatę zasady mają sens. Najważniejszy jest przykład – syn musi zobaczyć, że ojciec żyje tak, jak wierzy, a nie wierzy tak, jak żyje. Jeśli tak się dzieje, między mężczyznami dwóch pokoleń ugruntowuje się fantastyczna przyjaźń.

Relacja z tatą różni się od tej z rówieśnikami, bo wpisuje się w nią mentoring. Mentor to ktoś starszy, doświadczony, kto pomaga odkrywać potencjał ucznia. Daje wiedzę, zrozumienie i wsparcie emocjonalne, dlatego uczeń chce go naśladować. To może zadziałać na linii tata – syn. Jednak dobrze wiemy, że nasze rodzinne domy to nie zawsze sielanka i czasem naprawdę trudno się dogadać. Warto się wtedy rozejrzeć za innym starszym mężczyzną, z którego przykładu moglibyśmy czerpać.

Chłopaki też płaczą

Gdzie szukać kumpla–przyjaciela? Tam, gdzie możesz się rozwijać przez współzawodnictwo: na siłowni, bieżni i obozie przetrwania. Ale przyjaciela można też poznać w szkole, we wspólnocie, na warsztatach lub gdziekolwiek indziej, gdy tylko jesteś na to gotowy i… nie szukasz na siłę.

A kiedy można powiedzieć, że to już przyjaźń? Wówczas, gdy w towarzystwie drugiego chłopaka przestajesz się przejmować przesądami, że np. chłopaki nie płaczą. Płaczą – tylko nie na oczach całego świata, ale w obecności najlepszego przyjaciela.