Biskup nominat ma 48 lat. Jako wykładowca prowadzi m.in. wykłady z teologii modlitwy i kierownictwa duchowego. Od 2015 r. jest konsultorem Komisji ds. Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego Konferencji Episkopatu Polski. - Jest Rok Miłosierdzia Bożego, a więc wierzę i pragnę, abym był biskupem miłosierdzia i biskupem jedności – powiedział Biskup Nominat w wywiadzie dla Biura Prasowego KEP. - Myślę, że takim ważnym priorytetem jest dzisiaj bycie biskupem jedności: Jedność z kapłanami, jedność z osobami konsekrowanymi, jedność z wiernymi, bo wiemy, że dzisiaj jest kryzys jedności – dodał.

Decyzja Ojca Świętego zastała Biskupa Nominata podczas głoszenia rekolekcji wielkopostnych w parafii pw. Św. Piotra i Pawła Apostołów.

O. prof. Jacek Kiciński CMF urodził się 30 sierpnia 1968 r. w Turku, diec. włocławska, jako czwarty syn Józefa i Marianny z d. Krysztofowicz. Po ukończeniu Szkoły Podstawowej w 1983 r. rozpoczął naukę w Technikum Mechanicznym w Turku, którą ukończył zdaniem egzaminu dojrzałości w 1988 r. W tym samym roku wstąpił do nowicjatu Zgromadzenia Misjonarzy Klaretynów. Od 1989 r. rozpoczął studia na Papieskim Wydziale Teologicznym we Wrocławiu, których zwieńczeniem była obrona pracy magisterskiej w zakresie psychologii nt. „Koleżeństwo i przyjaźń u młodzieży szkół średnich”. 27 maja 1995 r. w katedrze wrocławskiej z rąk księdza Henryka Kardynała Gulbinowicza przyjął święcenia kapłańskie. W latach 1995 -1996 posługiwał duszpastersko jako wikariusz parafialny w Łodzi. W 1996 r. został skierowany na studia specjalistyczne w zakresie teologii duchowości na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W 2000 r. obronił pracę doktorską nt. "Celibat w życiu kapłańskim. Studium na podstawie publikacji polskojęzycznych po Soborze Watykańskim II". W tym samym roku objął urząd przełożonego Domu Formacyjnego Misjonarzy Klaretynów we Wrocławiu, który pełnił do 2004 r. Był także odpowiedzialny za duszpasterstwo młodzieżowo-powołaniowe w latach 1999 - 2005. Od roku akademickiego 2002/2003 rozpoczął pracę dydaktyczną na Papieskim Wydziale Teologicznym we Wrocławiu, podejmując wykłady z teologii duchowości.

W 2004 r. został wybrany do Zarządu Polskiej Prowincji Misjonarzy Klaretynów na urząd prefekta ds. duchowości, który pełnił do 2010 r. W tym też czasie podjął obowiązki opiekuna postulatu Misjonarzy Klaretynów w Kudowie Zdroju. Po dwóch latach ponownie objął urząd przełożonego Domu Formacyjnego we Wrocławiu, który pełnił do 2013 r.

W 2006 r. został mianowany redaktorem naczelnym pisma naukowego „Życie Konsekrowane”, dyrektorem Podyplomowych Studiów Teologii Życia Konsekrowanego PWT we Wrocławiu oraz członkiem Rady ds. Życia Konsekrowanego w Archidiecezji Wrocławskiej. Uczestniczył także w redakcji „Wrocławskiego Przeglądu Teologicznego”. W 2009 r. uzyskałem stopień doktora habilitowanego PWT we Wrocławiu w zakresie teologii duchowości na podstawie dorobku naukowego i rozprawy habilitacyjnej „Powołanie-Konsekracja-Misja. Personalistyczny wymiar teologii życia konsekrowanego w świetle współczesnego Magisterium Kościoła". W tym samym roku decyzją ówczesnego metropolity abp. Mariana Gołębiewskiego został mianowany wikariuszem biskupim ds. życia konsekrowanego Archidiecezji Wrocławskiej i przewodniczącym rady ds. Życia Konsekrowanego oraz członkiem rady Kapłańskiej tejże Archidiecezji. W 2015 r. decyzją Konferencji Episkopatu Polski został mianowany konsultorem Komisji ds. Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego KEP.

Od początku pracy dydaktyczno-naukowej na Papieskim Wydziale Teologicznym uczestniczył w pracach Katedry Teologii Duchowości będąc adiunktem bp. prof. dr hab. Andrzeja Siemieniewskiego. W 2010 r. został powołany na stanowisko kierownika Katedry Teologii Duchowości Kapłańskiej i Życia Konsekrowanego. W 2011 r. został mianowany profesorem nadzwyczajnym PWT we Wrocławiu, a w 2015 r. decyzją Centralnej Komisji ds. Tytułów Naukowych i dekretem abp. Józefa Kupnego, metropolity wrocławskiego i Wielkiego Kanclerza PWT uzyskał tytuł naukowy profesora zwyczajnego nauk teologicznych.

Obok pracy dydaktyczno-naukowej czynnie podejmował posługi związane z formacją duchowieństwa diecezjalnego i zakonnego w całej Polsce. Głosił rekolekcje w wielu seminariach duchownych, domach zakonnych, przygotowywał alumnów do przyjęcia posług i święceń. Uczestniczył także w formacji laikatu poprzez opiekę duchową nad wspólnotą poakademicką Wawrzyny Plus oraz rekolekcje i spotkania formacyjne w wielu polskich parafiach.