Franciszek podkreślił, że ekumenizm jest ściśle związany z sakramentem chrztu świętego. To właśnie w chrzcie odnajdujemy fundament komunii między chrześcijanami i znak pełnej jedności. „Dążenie do wzajemnego uznania tego podstawowego sakramentu wydaje się konieczne, jeśli mamy wyznawać razem ze św. Pawłem «jednego Pana, jedną wiarę i jeden chrzest»” – zaznaczył Ojciec Święty.

Podkreślił, że ekumenizm zawsze ma charakter duszpasterski. Choć Kościoły nie są w pełnej komunii, podpisano już umowy duszpasterskie z niektórymi wspólnotami prawosławnymi, które zezwalają wiernym w pewnych okolicznościach na przyjmowanie sakramentów pokuty, Eucharystii, namaszczenia chorych i małżeństwa w jednym lub drugim Kościele. „Wszystko to było możliwe dzięki dostrzeżeniu konkretnych problemów Ludu Bożego i ze względu na jego dobro, które przewyższa różnice historyczne i nie pozwala, aby ktokolwiek pozostał bez dostępu do sakramentów” – zauważył Ojciec Święty. Papież zaproponował rozszerzenie dotychczasowych porozumień duszpasterskich, głównie ze względu na wiernych żyjących w mniejszościach i diasporach.

Ojciec Święty zauważył, że dotychczasowa praktyka pokazuje, iż realia Kościołów lokalnych wyprzedzają ekumenizm teologiczny. „Wielu wierzących – myślę tu przede wszystkim o mieszkańcach Bliskiego Wschodu, ale także o tych, którzy wyemigrowali na Zachód – już teraz doświadcza ekumenizmu w realiach swojej rodziny, miejsca pracy czy kręgu znajomych. Często ich udziałem jest ekumenizm cierpienia, wspólne świadczenie o Chrystusie, czasem nawet za cenę życia” – zaznaczył Papież.

„Ekumenizm teologiczny powinien zatem zastanawiać się nie tylko nad różnicami dogmatycznymi, które powstały w przeszłości, ale także nad aktualnym doświadczeniem naszych wiernych. Innymi słowy, dialog doktrynalny powinien być teologicznie dostosowany do dialogu życia, który rozwija się w lokalnych i codziennych relacjach naszych Kościołów, które są żywą teologią – wskazał Papież Franciszek. – W związku z tym, z wielkim zadowoleniem przyjmuję waszą inicjatywę promowania wymian studenckich wśród młodych księży i zakonników z każdego Kościoła. To jest sposób, by spotykać się po bratersku, by słuchać siebie nawzajem, dzielić się własnym życiem i iść dalej razem. Dobrze jest też zaangażować w zbliżenie naszych Kościołów młode pokolenie, aktywne w lokalnych wspólnotach, tak aby dialog doktrynalny toczył się razem z dialogiem życiowym.“

Kolejny etap prac komisji mieszanej będzie dotyczył osoby Maryi w nauczaniu i życiu obu Kościołów.