Ekscelencjo, Najdostojniejszy Księże Arcybiskupie

Ze smutkiem przyjąłem wiadomość o tragicznej śmierci śp. Pawła Adamowicza, Prezydenta Miasta Gdańska. Ze względu na pobyt w Panamie i udział w odbywających się tam Światowych Dniach Młodzieży nie mogę osobiście przekazać słów kondolencji. Pragnę tą drogą przesłać wyrazy szczerego współczucia i duchowej jedności, prosząc o ich przekazanie Szanownej Małżonce, Dzieciom i Bliskim śp. Pana Prezydenta, a także wszystkim uczestnikom liturgii pogrzebowej oraz całej społeczności miasta Gdańska.

Modlitwą i myślą staję przy trumnie śp. Pana Prezydenta Pawła Adamowicza, aby dziękować Bogu za wszelkie dobro, jakie przez Jego ręce i serce stało się udziałem wielu osób. Działo się tak w przeszłości, gdy podejmował działalność opozycyjną w czasach PRL, poprzez troskę o uchodźców i emigrantów, którą wyrażał jako Prezydent Gdańska, aż po udział w tragicznym finale Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy, podczas którego dziękował za okazywane dobro, szczodrość i solidarność.

Niech Zmartwychwstały Chrystus, którego odnalazł i wyznawał w Kościele jako Drogę, Prawdę i Życie, w swoim miłosierdziu obdarzy Go łaską pokoju i życia wiecznego. Trwając we wspólnej modlitwie sięgamy myślą poza widzialny grób, by spotykać Zmartwychwstałego Pana, który w tych trudnych chwilach pożegnania przychodzi do nas z ujmującym pozdrowieniem: Pokój wam. Tego daru, którego wytrwałym orędownikiem był śp. Paweł Adamowicz, dzisiaj szczególnie potrzebujemy.

Chrystusa – Zwycięzcę śmierci prosimy gorąco w intencji zmarłego Pana Prezydenta: Promienny Chryste, Boski Zbawicielu, jedyne światło, które nie zna zmierzchu, bądź dla tej duszy wiecznym odpocznieniem, pozwól oglądać chwały Twej majestat.

Dla wszystkich, których ta śmierć w sposób szczególny napełniła smutkiem i żałobą, upraszam ukojenie w bólu, łaskę chrześcijańskiej nadziei i Boże błogosławieństwo.