Pielgrzymki zagraniczne
Korea Płd., Indonezja ( i Timor Wschodni), Mauritius 6 – 16 X 1989
Korea Płd. 7 – 9 X Cel pielgrzymki: „Uroczystości związane z 44. Międzynarodowym Kongresem Eucharystycznym odbywającym się pod hasłem: Chrystus naszym pokojem”. Najważniejsze przesłanie: „Kościół katolicki w Korei rzetelnie przygotowywał się do Międzynarodowego Kongresu Eucharystycznego. Przed ogólnoświatowym spotkaniem, 16 X 1988 odbył się w mieście Taejon Koreański Kongres Eucharystyczny pod hasłem: „Jedność w dzieleniu się” oraz trwająca przez rok w 50 kościołach Korei całodobowa, wieczysta adoracja Najświętszego Sakramentu. Oprócz tego podjęto akcję „garść ryżu dla ubogich świata” polegającą na rezygnacji z jednej dziennej porcji ryżu. W wyniku tej akcji zebrano ok. 1,5 miliarda dolarów, oddano wiele litrów krwi oraz adoptowano 2200 sierot”. Większość papieskich przemówień poświęcona była omawianiu istoty Eucharystii. W przemówieniach do młodzieży Jan Paweł II mówił o pokoju i jedności. Powiedział: „Prawdziwa jedność i pokój nie są jedynie problemem ekonomicznym i politycznym, lecz u swych podstaw są one wynikiem szczerej miłości i skutecznej solidarności pomiędzy osobami i narodami”. Indonezja ( i Timor Wschodni) 9 – 14 X Cel pielgrzymki: „Głoszenie Ewangelii, budowanie jedności Kościoła”. Najważniejsze przesłanie: Papieskie przemówienia dotykało problemu wpływu katolików na kształt i rozwój państwa. Indonezję zamieszkuje zaledwie 3,5 % katolików. Większość to muzułmanie. Są też wspólnoty protestanckie, hinduistyczne i buddyjskie. Papież mówił zatem o współistnieniu wielu wyznań na terenie jednego kraju oraz mówił o znaczeniu inkulturacji dla indonezyjskiego Kościoła. Podsumowując pielgrzymkę Jan Paweł II powiedział: „Najbardziej zaimponowała mi w Kościele indonezyjskim współpraca ludzi świeckich. Jest to niewątpliwie coś, co mnie szczególnie uderzyło”. Mauritius nazwane „perłą i kluczem Oceanu Indyjskiego” 14 – 16 X Cel pielgrzymki: „Pogłębienie istniejącego braterstwa, solidarności i wzajemnego poszanowania”. Najważniejsze przesłanie: W przemówieniu papież „wskazał mieszkańcom wyspy, że ich powołaniem jest pokojowe współistnienie różnych ras i wyznawców wielkich religii”, gdyż taka postawa służy dobru wszystkich. Kolejnym tematem papieskich przemówień była refleksja na temat rodziny. Jan Paweł II wyraził zadowolenie, iż ważne dla mieszkańców wyspy jest ugruntowanie i utrwalenie rodzinnych więzi. Podczas audiencji generalnej w Watykanie, 18 X papież mówił: „Na koniec wspomnę (…) wyspę Mauritius, jakąś szczególną oazę dojrzałości duszpasterskiej (…). Można podziwiać ich wielką dojrzałość duszpasterstwa rodzin”.
źródło: www.janpawel2.pl