Wójt Gminy Szaflary na początku Mszy św. nazwał uroczystość „najważniejszym wydarzeniem parafii od 200 lat”. – To nie tylko 200 lat od konsekracji trzeciego w tym miejscu kościoła, ale przede wszystkim koronacja naszej Matki Bożej z Szaflar, do której zwracali się od wieków nasi przodkowie – mówił Rafał Piotr Szkaradziński. – Ten dzień, dzięki przychylności księdza arcybiskupa, zapisze się na kartach naszej historii a także naszego regionu – dodał.

Proboszcz parafii św. Andrzeja Apostoła w Szaflarach zwrócił uwagę, że koronacja figury Matki Bożej to inicjatywa osób świeckich, do której pozytywnie odniósł się metropolita krakowski. – Dzięki inspiracji papieża Franciszka dziś dużo w Kościele mówi się o synodalności. Myślę, że to jest synodalność – spotkanie decyzji pasterskiej księdza arcybiskupa i pragnienia wiernych, spotkanie harmonijne i spełnione – mówił ks. Andrzej Duraj.

W czasie homilii abp Marek Jędraszewski zwrócił uwagę na tęsknotę świata za Zbawicielem. Wśród ludzi czuwających i oczekujących Mesjasza była Maryja. To Ona, w dniu zwiastowania usłyszała, że „czas przepaści między Bogiem a człowiekiem, właśnie w Niej, się kończy”, jeśli zgodzi się być Matką Jednorodzonego Syna Bożego. – Dzięki Niej, ukochanej przez Boga, otwartej na Boże Słowo, czuwającej, ma przyjść Mesjasz – Zbawiciel świata, którego królestwo nie będzie miało końca – mówił metropolita krakowski zaznaczając, że wymagało to zgody Maryi, Jej wiary w prawdziwość tego, co mówił do Niej Archanioł Gabriel. Ona uwierzyła i zgodziła się. W czasie nawiedzenia swojej krewnej Elżbiety Maryja wyśpiewała hymn Magnificat na cześć Boga – po trzykroć świętego, sprawiedliwego, miłosiernego i wiernego.

Arcybiskup podkreślił, że Matka Boże od wieków odbiera cześć od mieszkańców Szaflar, którzy czczą ją w przepięknej rzeźbie z XIV w. – Jest królową, jest bowiem błogosławioną przez wszystkie pokolenia i dlatego dzierży królewskie znaki – berło, koronę – którą po raz kolejny i w jeszcze piękniejszy sposób będzie uwieczniona razem ze Swoim Dzieciątkiem – i jabłko – mówił metropolita zwracają uwagę na symbolikę rajskiego owocu, który Ewa dała Adamowi. – Maryja daje Panu Jezusowi to jabłko jako symbol swojej niezwykłej czystości serca, od chwili swojego niepokalanego poczęcia, daje symbolicznie siebie, swoją miłość czystą, nieskalaną pokazując tym gestem, jak bardzo, od samego początku do Boga należała – dodawał arcybiskup wskazując na przeciwieństwo Maryi do pierwszej Ewy. – Dając nam Jezusa, staje się Ona, prawdziwie i w najwyższym stopniu, matką wszystkich żyjących – podkreślał metropolita.

Zauważył, że Dzieciątko Jezus prawą ręką wskazuje na Maryję, a w lewej trzyma księgę Ewangelii. – On jest jedynym i najwyższym nauczycielem, jedyną mądrością, wskazującą na to, że ci, którzy czuwają i przyjmą Słowo Boże konsekwentnie i aż do końca, przyjmą to Słowo jako Słowo Życia – mówił abp Marek Jędraszewski zachęcając do czuwania, wierności Bogu i bycia każdego dnia Jego dzieckiem. – Matko Królowo, przyczyń się za nami. Spraw, byśmy czuwając każdego dnia stawali się coraz bardziej dziećmi Najwyższego Boga – zakończył.

Po homilii przedstawiciele parafii przynieśli do ołtarza korony, które abp Marek Jędraszewski poświęcił, a później nałożył na głowy Maryi i Dzieciątka Jezus. Na zakończenie Mszy św. przedstawiciele rady parafialnej podziękowali metropolicie oraz wszystkim uczestnikom uroczystości. Kapelan prezydenta RP ks. Zbigniew Kras odczytał okolicznościowy list od prezydenta Andrzeja Dudy, przekazał biało-czerwoną flagę i przypomniał, że prezydent 6 sierpnia modlił się w kościele w Szaflarach przed figurą Matki Bożej.

Parafia w Szaflarach – wysunięta najbardziej na południe – powstała w 1350 r. fundacją opactwa cystersów. Współczesny kościół pod wezwaniem św. Andrzeja Apostoła wybudowano w 1810 r., a 3 sierpnia 1823 r. konsekrował go bp Grzegorz T. Ziegler.

Figura Madonny z Dzieciątkiem z Szaflar to gotycka rzeźba z drewna lipowego wydrążona, polichromowana i partiami złocona. Najprawdopodobniej pochodzi z warsztatu sądecko-spiskiego i reprezentuje typ pięknej Madonny, który funkcjonował już w połowie XIV wieku w dorzeczu Popradu i Dunajca. Mierzy 95 cm i waży ok. 5 kg.

Odnowiona figura Matki Bożej z Dzieciątkiem została poświęcona 3 maja 2006 roku i umieszczona w kapliczce na filarze w głównej nawie kościoła. Aktu tego dokonał ks. Andrzej Kamiński – proboszcz parafii. Poświęcenie figury stało się początkiem rozwoju kultu Matki Bożej, który choć był od dawna w szaflarskiej parafii, to jednak w ostatnim czasie nabrał nowego wymiaru. Pierwszym jego znakiem było nałożenie na dłonie Najświętszej Maryi Panny perłowego różańca, który został ofiarowany przez jedną z matek – wdzięczną za wysłuchanie swojej modlitwy.

Kult Madonny z Szaflar nabrał swojego kolorytu w styczniu 2008 roku. Od tego czasu figura Matki Bożej z Dzieciątkiem została przeniesiona do bocznej kaplicy kościoła parafialnego. Dzięki zamontowaniu nowych krat do kaplicy można było udostępnić w ciągu dnia boczne wejście do świątyni tak, aby wierni, klękając przed Chrystusem obecnym w Najświętszym Sakramencie, mogli również modlić się przed wizerunkiem Madonny. Na ścianach kaplicy Madonny z Szaflar zostały zamontowane gabloty, w których zawieszono pierwsze wota ofiarowane Matce Najświętszej przez wiernych.

Nowe miejsce przeznaczone dla XIV-wiecznej figury Madonny z Szaflar stało się okazją do zaproszenia wiernych na Mszę świętą, która w każdą środę sprawowana jest przed wizerunkiem Matki Bożej. Po Eucharystii odmawiana jest Nowenna do Madonny z Szaflar.

Kult Madonny z Szaflar to przede wszystkim gorliwa modlitwa przybywających przed Jej wizerunek. To oni z głębokim zaufaniem i pokorą wypraszają u Matki Najświętszej potrzebne łaski. Tak też jest i z nowożeńcami, którzy po zakończonej Mszy św. z udzieleniem sakramentu małżeństwa udają się do kaplicy Matki Bożej, aby tam zawierzyć Jej swoje życie rodzinne.