Na pewno pełna szacunku do prezentowanych utworów i wnikliwego spojrzenia w głąb dzieł, z jak najszerszą perspektywą historyczną i estetyczną, będącą w warstwie wykonawczej próbą zbliżenia się do intencji kompozytora. Pierwsza w historii Festiwalu edycja narodowa poświęcona muzyce francuskiej była okazją do prezentacji nieznanych w Polsce wielkich dzieł mistrzów francuskiej sztuki dźwięku, ale i spotkaniem z najwybitniejszymi francuskimi artystami - ich wrażliwością, klasą, elegancją, naturalną muzykalnością i doskonałym rozumieniem całej złożoności muzyki dawnej i wykonawstwa historycznego. 

Podczas jedenastu festiwalowych koncertów mogliśmy poznawać nie tylko bogactwo barokowych emocji i afektów, ale i specyfikę panujących w XVII i XVIII wieku stylów: francuskiego, niemieckiego i włoskiego. Ten zniuansowany, wielokontekstowy program stworzył dyrektor-rezydent Vincent Dumestre ze swoją niezawodną formacją Le Poème Harmonique. Na inaugurację w kościele św. Katarzyny, dla uczczenia 450. urodzin Claudia Monteverdiego, po raz pierwszy w Polsce mogliśmy wysłuchać programu złożonego z pełnej mistycyzmu muzyki zaczerpniętej z antologii dzieł religijnych Selva morale e spirituale.

Podczas wielkowtorkowego koncertu w Bazylice Bożego Ciała zabrzmiało najsłynniejsze francuskie requiem - Messe des morts Jeana Gillesa. Z kolei w Wielką Środę odbyła się światowa premiera opery sakralnej Il terremoto Antonia Draghiego. Ta udramatyzowana przez Benjamina Lazara na potrzeby Festiwalu historia rozgrywała się wokół trzęsienia ziemi, które, jak podaje Ewangelia według św. Mateusza, miało miejsce w chwili śmierci Chrystusa. Do wielkoczwartkowej zadumy zachęcała monumentalna Brockes-Passion do muzyki Georga Philippa Telemanna, George’a Friderica Handla, Reinharda Keisera, Johanna Matthesona i Christopha Graupnera. Różne muzyczne oblicza sekwencji Stabat Mater, te wszystkim znane, jak arcydzieło Pergolesiego, bądź te mniej, o ludowej proweniencji, mogliśmy podziwiać w Wielki Piątek w szerokim kontekście neapolitańskiej tradycji XVIII wieku, znów za sprawą Dumestre’a i jego Le Poème Harmonique. Tymczasem niedzielny koncert wielkanocny w ICE Kraków był feerią barw i kolorów, za sprawą pełnych blasku i splendoru grands motets autorstwa MichelaRicharda de Lalande’a, pisanych specjalnie dla Króla Słońce.

Po wielkotygodniowej zadumie, zakończenie Festiwalu w Poniedziałek Wielkanocny było wielkim świętem radości i życia. Po pełnych wokalno-instrumentalnej wirtuozerii ariach i koncertach Handla, Telemanna i Vivaldiego, publiczność była świadkami ekstatycznego i pełnego witalności finału.

14. odsłona Festiwalu Misteria Paschalia choć przeszła już do historii, pozostawia po sobie piękne wspomnienia. W ramach tegorocznej odsłony wydarzenia odbyły się cztery światowe premiery, trzy polskie prawykonania. W Krakowie gościliśmy blisko dwustu sześćdziesięciu artystów z trzynastu krajów świata, dwanaście zespołów, wykonane zostały trzydzieści cztery utwory, a to wszystko podczas jedenastu koncertów.

Organizatorami wydarzenia są Miasto Kraków i Krakowskie Biuro Festiwalowe. Współorganizatorem jest Program 2 Polskiego Radia. Medialnym partnerem strategicznym Festiwalu jest francuska telewizja Mezzo.