Jak podkreślali wierni gromadzący się w świątyni na Białych Morzach, kardynał Dziwisz zawsze będzie się im kojarzył z otwartością i serdecznością. "Jestem tu, by wyrazić wdzięczność za jego wielkie serce i ogromną pracę, byśmy pamiętali o Janie Pawle II" - przyznała pani Ewa.  Z kolei Maciek z Krakowa przyszedł na tę uroczystość, by podziękować za Światowe Dni Młodzieży: “Dziękuję Za to, że mogłem zobaczyć jak radosny i żywy może być Kościół".

Kapłani dziękowali hierarsze za nieustanną obecność, za to, że nieraz można z nim było omówić ważne sprawy, przychodząc prosto z ulicy. Z kolei siostry zakonne wskazywały, że ustępujący metropolita krakowski niejednokrotnie przypominał w swoich homiliach słowa Jana Pawła II o istocie powołania.

W imieniu Kościoła krakowskiego słowa podziękowania na początku Eucharystii wypowiedział kustosz honorowy Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie, biskup Jan Zając, który wskazał, że kard. Dziwisz jest niezwykłym apostołem Bożego Miłosierdzia. Wyraził wdzięczność za wszystkie lata jego kapłańskiej i pasterskiej posługi.

"Tysiące spotkań, rozmów, decyzji, cennych inicjatyw; czas szukania nade wszystko tego, co łączy, co buduje jedność, niesie nadzieję. Posługa podejmowana zawsze w duchowej łączności z Janem Pawłem II – aż po Światowe Dni Młodzieży, które ukazały współczesnemu światu naturalne piękno, a zarazem duchowe bogactwo i piękno naszej Ojczyzny" - opisał.

"Wszelki trud i ofiarę pasterskiego serca Ks. Kardynała chcemy włączyć w Ofiarę Chrystusa, by mogła przynosić nadal błogosławione owoce dla naszej Archidiecezji, naszej umiłowanej Ojczyzny i współczesnego świata, który tak bardzo potrzebuje Bożej mądrości oraz nadziei płynącej z tajemnicy Bożego Miłosierdzia" - powiedział na zakończenie.

Po słowach biskupa Zająca głos zabrał kard. Stanisław Dziwisz, który przyznał, że od wielu dni towarzyszą mu słowa psalmisty: "Czym się Panu odpłacę za wszystko, co mi wyświadczył?". Po raz pierwszy oficjalnie przyznał, że Jan Paweł II przewidywał jego służbę w Krakowie, o czym powiedział mu kard. Franciszek Macharski.

"Dlatego przyjąłem z pokorą nominację, zdając sobie sprawę z moich ograniczeń, ale jednocześnie ufając i licząc na pomoc z wysoka tego, u którego boku służyłem w Krakowie i Watykanie 39 lat" - wyznał. W swojej wypowiedzi podziękował Benedyktowi XVI za zaufanie, a papieżowi Franciszkowi za dar Światowych Dni Młodzieży.

Kardynał wyraził wdzięczność biskupom, współpracownikom, wszystkim księżom, braciom i siostrom zakonnym oraz członkom ruchów, wspólnot i stowarzyszeń, a także parafiom, instytucjom kościelnym, edukacyjnym, oświatowym i charytatywnym oraz poszczególnym rodzajom władz. Podziękował zwłaszcza za dzieło Centrum Jana Pawła II "Nie lękajcie się!" i Sanktuarium św. Jana Pawła II."Wzniesienie tego dzieła było naszym obowiązkiem, ale także przywilejem. Jest ono darem i zadaniem dla następnych pokoleń, by utrwalały i pogłębiały duchowe dziedzictwo wielkiego Pasterza i wielkiego Świętego" - podkreślił.

Na zakończenie zapewnił, że nadal będzie służyć archidiecezji według sił i możliwości przewidzianych prawem kanonicznym. "Czyli będziemy dalej wspólnie służyć tej samej sprawie pod przewodem nowego metropolity, Ks. Abp. Marka Jędraszewskiego. Już za tydzień przyjmiemy go tutaj oficjalnie z otwartym sercem" - zapowiedział.

Homilę do przybyłych wygłosił ks. prof. Edward Staniek, który podziękował Bogu za zaufanie jakie okazał On kard. Dziwiszowi dając mu ważne i trudne zadania w zestawieniu z Janem Pawłem II – może drugoplanowe, ale konieczne. Wymienił, że odchodzący metropolita pełnił rolę prawej ręki papieża Polaka, odźwiernego, ochroniarza, przyjaciela świętego, oddanego Matce Bożej, uczestnika wielu beatyfikacji i kanonizacji oraz kustosza pamięci i przekazania nauki Jana Pawła II kolejnym pokoleniom. “Dziś przy ołtarzu nie bijemy braw jemu, bo jego udział w dramacie zbawienia jeszcze nie jest ukończony. Ksiądz Kardynał jest i będzie aktorem dzieła, aż do radosnego spotkania ze św. Janem Pawłem II, który darzy go przyjaźnią wieczną” – wskazał kaznodzieja.

Wierni podziękowali ustępującemu metropolicie krakowskiemu także w procesji z darami. Uczestniczyli w niej m.in. delegacje górali z Zakopanego, przedstawiciele Kapituły św. Floriana, Katolickie Stowarzyszenie Pielęgniarek i Położnych czy przedstawiciele Apostolstwa Modlitwy "Margaretka".

Na zakończenie głos zabrali przedstawiciele poszczególnych stanów Kościoła krakowskiego. Rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego, prof. Wojciech Nowak, podziękował za wspólne działania podejmowane z kard. Dziwiszem. Przypomniał, że św. Jan Paweł II traktował uniwersytet jak "arcydzieło kultury".

"Wasza Eminencja, jako Jego duchowy spadkobierca, w trakcie swej posługi Metropolity Krakowskiego wyznawał podobne wartości - i za to dziś serdecznie dziękujemy. Niech wszystkie podejmowane przez Waszą Eminencję działania przynoszą oczekiwane rezultaty i radość z wypełniania posługi" - powiedział rektor.

Z kolei ks. prałat Jan Kabziński, prezes Centrum Jana Pawła II, uwypuklił wkład kard. Dziwisza w powstanie sanktuarium papieża Polaka. "Dziękujemy Ci za wszystkie spotkania, słowo głoszone do nas, za Twoje świadectwo oraz przekazywanie nam duchowego testamentu św. Jana Pawła II" - zaznaczył. Ostatni z przedstawicieli, prezydent Krakowa Jacek Majchrowski, wyraził wdzięczność za to, że ustępujący metropolita krakowski tak dobrze przekazywał myśli św. Jana Pawła II oraz wręczył kardynałowi – Honorowemu Obywatelowi Miasta Krakowa symboliczne klucze do miasta.

Po uroczystościach wszyscy zgromadzeni udali się na poczęstunek do nowowybudowanego budynku Centrum Jana Pawła II "Nie lękajcie się!".

Kard. Stanisław Dziwisz jest 76. biskupem na katedrze św. Stanisława w Krakowie. Został mianowany na urząd metropolity krakowskiego 3 czerwca 2005 r. przez papieża Benedykta XVI. Paliusz otrzymał 29 czerwca, zaś 27 sierpnia odbył się jego liturgiczny ingres do katedry na Wawelu. 24 marca 2006 r. otrzymał kapelusz kardynalski. Licząc od dnia ingresu, łącznie z okresem administratury apostolskiej, pełnił urząd metropolity krakowskiego przez 11 lat i 5 miesięcy.

Poniżej publikujemy pełne teksty wystąpień okolicznościowych podczas Mszy dziękczynnej za posługę Ks. Kard. Stanisława Dziwisza (Kraków – Sanktuarium św. Jana Pawła II – 21 stycznia 2017)

Biskup Jan Zając – kustosz honorowy Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie

Mówią wieki, że „wszystkie drogi prowadzą do Rzymu”, ale dziś różne drogi przyprowadziły nas do tego Sanktuarium, któremu patronuje nasz święty Rodak – Jan Paweł II. Wraz z nim oraz wielką rzeszą świętych i błogosławionych chcemy uwielbiać Boga za to, że pozwala nam coraz pełniej poznawać i przeżywać historię zbawienia, które wciąż trwa, niosąc współczesnemu światu orędzie prawdy, nadziei i miłości.

Przechodząc przez bramę tej świątyni powracamy do przesłania Jana Pawła II sprzed niemal 40 lat, kiedy wzywał Kościół i świat: Aperite portas Christo. Nolite timere. Otwórzcie drzwi Chrystusowi! Nie lękajcie się prawdy i miłości. To papieskie przesłanie niesie w swym sercu oraz żyje nim na co dzień, wierny współpracownik i sekretarz świętego Papieża, a od ponad 11 lat jego kolejny następca na stolicy św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Krakowie – ks. kard. Stanisław Dziwisz.

Przychodzimy tu dzisiaj z potrzeby serca, cały Kościół krakowski, aby wraz z nim wyśpiewać dziękczynne Te Deum. Wdzięczną modlitwą ogarniamy wszystkie lata jego kapłańskiej i pasterskiej posługi. W sposób szczególny dziękujemy Panu Bogu za cichą, dyskretną, a tak owocną jego obecność na Wzgórzu Watykańskim „u boku Świętego”, przez 27 lat: lat wyjątkowych, pięknych i trudnych zarazem; lat, które odmieniły duchowe oblicze Kościoła i świata. Już wtedy rozpoczął wypełnianie posługi biskupiej w wezwaniu Sursum corda.

Wdzięczną pamięcią ogarniamy całe bogactwo pasterskiej posługi płynące z Wawelskiego Wzgórza: za głoszenie Słowa Bożego, sprawowanie Eucharystii, udzielanie sakramentu bierzmowania i kapłaństwa. A poprzez dom na Franciszkańskiej pasterska troska docierała do kolejnych dekanatów, parafii, wspólnot, konkretnych osób. Tysiące spotkań, rozmów, decyzji, cennych inicjatyw; czas szukania nade wszystko tego, co łączy, co buduje jedność, niesie nadzieję. Posługa podejmowana zawsze w duchowej łączności z Janem Pawłem II – aż po Światowe Dni Młodzieży, które ukazały współczesnemu światu naturalne piękno, a zarazem duchowe bogactwo i piękno naszej Ojczyzny.

Ksiądz Kardynał na początku swej pasterskiej posługi stanął na łagiewnickim wzgórzu, aby włączyć się w wielkie apostolstwo Miłosierdzia podejmowane z taką miłością przez Jana Pawła II i kontynuowane przez Ks. Kard. Franciszka Macharskiego. Tym szlakiem Miłosierdzia prowadził nas nadal Ks. Kardynał Stanisław poprzez czas Peregrynacji Obrazu Jezusa Miłosiernego do parafii całej Archidiecezji, Światowy Kongres Bożego Miłosierdzia, błogosławiony czas Roku Miłosierdzia, aż po Światowe Dni Młodzieży przeżywane w blasku Bożego Miłosierdzia. To łagiewnickie wzgórze - uświęcone obecnością i posłannictwem Siostry Faustyny Kowalskiej - zostało poszerzone i ubogacone tą nową przestrzenią, jaką jest Centrum „Nie lękajcie się” oraz tak wspaniałym sanktuarium św. Jana Pawła II, który to Orędzie Bożego Miłosierdzia poniósł słowem oraz świadectwem życia do całego świata.

Księże Kardynale! Wchodzimy do Wieczernika, w którym zjednoczeni w Duchu Świętym pragniemy przez łaskę naszego Pana Jezusa Chrystusa złożyć dziękczynienie Ojcu Przedwiecznemu za dotychczasowe wypełnianie posługi pasterskiej, zawarte w Twoim biskupim zawołaniu Sursum corda! Słowami prefacji wezwiesz nas: W górę serca. Odpowiemy: Wznosimy je do Pana. I dlatego pragniemy dołączyć kolejne wezwanie: Dzięki składajmy Panu Bogu naszego – bo jest to ze wszech miar godne i sprawiedliwe! Wszelki trud i ofiarę pasterskiego serca Ks. Kardynała chcemy włączyć w Ofiarę Chrystusa, by mogła przynosić nadal błogosławione owoce dla naszej Archidiecezji, naszej umiłowanej Ojczyzny i współczesnego świata, który tak bardzo potrzebuje Bożej mądrości oraz nadziei płynącej z tajemnicy Bożego Miłosierdzia. A na drogę w stronę Wzgórza Niebiańskiego wołamy: Sursum corda!

Kardynał Stanisław Dziwisz – metropolita krakowski w latach 2005-2017

"Czym się Panu odpłacę za wszystko, co mi wyświadczył?". Słowa psalmisty towarzyszą mi w tych dniach, gdyż kończy się etap mojego życia związany bezpośrednio z pasterską posługą i odpowiedzialnością w Kościele krakowskim.

Przyjąłem z wdzięcznością propozycję dzisiejszego spotkania liturgicznego. Obyśmy wspólnie podziękowali Bogu za 11 lat wspólnej drogi, naszego pielgrzymowania i budowania Królestwa Bożego w archdiecezji krakowskiej.

Księdzu biskupowi Janowi bardzo dziękuję za wypowiedziane słowa w imieniu wszystkich zebranych. A wszystkich bardzo serdecznie pozdrawiam i dziękuję za tak liczną dzisiejszą obecność. Pani Premier, ministrom, prezydentowi, wojewodzie, wszystkim biskupom archidiecezji krakowskiej oraz gościom, także z zagranicy. Nade wszystko cieszę się z tak licznej obecności kapłanów. To coś mówi - o archidiecezji, o stanie duchowym naszego Kościoła krakowskiego.

Zdawałem sobie zawsze sprawę, że w ponad 1000-letnich dziejach Kościoła krakowskiego przewodziło mu wiele wielkich i świętych biskupów. 27 sierpnia 2005 r. przyjąłem to cenne dzidziectwo z rąk śp. kard. Franciszka Macharskiego. Pierwszy raz dziś wyznam, że Jan Paweł II przewidywał moją służbę w Krakowie, o czym rozmawiał z kard. Franciszkiem, który mi to powtórzył. Dlatego przyjąłem z pokorą nominację, zdając sobie sprawę z moich ograniczeń, ale jednocześnie ufając i licząc na pomoc z wysoka tego, u którego boku służyłem w Krakowie i Watykanie 39 lat.

Dziś pragnę tu w tym miejscu podziękować Benedyktowi XVI za zaufanie, jakim mnie obdarzył, za jego niezmienną życzliwość dla archidiecezji krakowskiej i Kościoła w Polsce, co m.in. wyraziło się w jego podróży apostolskiej do naszej ojczyzny w roku 2006, na początku jego 2. roku pontyfikatu. Jemu zawdzięczamy proces beatyfikacyjny, beatyfikację i przygotowanie drogi do kanonizacji papieża Polaka, dokonanej przez Ojca Świętego Franciszka.

Ojcu Świętemu Franciszkowi w sposób szczególny dziękuję za decyzję dotyczącą Światowego Dnia Młodzieży w Krakowie i Polsce. Za jego obecność na naszej ziemi, w archidiecezji. Za przewodniczenie niezapomnianemu spotkaniu rzeszy młodych z całego świata. To wydarzenie pozostanie na zawsze w pamięcu Krakowa, naszej pamięci i będzie inspirować nasze życie wiary, nadziei i miłości.

Archidiecezja krakowska zajmuje poczesne, ośmielam się powiedzieć, wyjątkowe miejsca na mapie Kościoła w Polsce i Kościoła powszechnego. Wyrażam wdzięczność i uznanie wszystkim, którzy współtworzą Kościół krakowski - swoją modlitwą, pracą, cierpieniem, swoją kulturą i chrześcijańską solidarnością.

Dziękuję księżom biskupom, współpracownikom, wszystkim księżom tu obecnym, braciom i siostrom zakonnym, członkom ruchów, wspólnot i stowarzyszeń. Dziękuję parafiom, rozlicznym instytucjom kościelnym, edukacyjno-oświatowym i charytatywnym. Dziękuję kurii diecezjalnej, kapitułom, Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II oraz Wyższemu Seminarium Duchownemu Archidecezji Krakowskiej, przygotowującemu z roku na rok nowe zastępy duszpasterzy. Dziękuję środowisku akadmickiemu Miasta Krakowa.

W tych minionych latach wiara i duchowa żywotność Kościoła krakowskiego zawowocowała m.in., o czym mówił także biskup Jan, powstaniem szczególnego dzieła. Jest nim Centrum Jana Pawła II "Nie lękajcie się!". Jego sercem jest Sanktuarium św. patrona, w którym dziś sprawujemy dziękczynną Eucharystię.

Centrum i Sanktuarium upamiętania wielką postać Kościoła powszechnego i prawdziwego Ojca naszej archidiecezji. Wzniesienie tego dzieła było naszym obowiązkiem, ale także przywilejem. Jest ono darem i zadaniem dla następnych pokoleń, by utrwalały i poglębiały duchowe dziedzictwo wielkiego Pasterza i wielkiego Świętego.

Pragnę wymienić wszystkie instytucje, ale trudno. Pregnę wszystkim podziękować. Wszystkim środowiskom i wspólnotom, ze strony których doznawałem w tych latach życzliwości i wsparcia wszystkich inicjatyw. Wśród nich są również władze państwowe i samorządowe. Władze miasta Krakowa, regionu małopolskiego oraz władze centralne, dziś reprezentowane przez Panią Premier, której jeszcze raz bardzo serdecznie dziękuję za jej obecność.

Wszystkich i całą archidiecezję, tak jak zawsze, ale dziś w sposób szczególny, ogarniam wdzięczną modlitwą i pamięcią. Będę się starał nadal służyć. Służyć naszej archidiecezji wedle sił i możliwości przewidzianych prawem kościelnym. Czyli będziemy dalej wspólnie służyć tej samej sprawie pod przewodem nowego metropolity, Ks. Abp. Marka Jędraszewskiego. Już za tydzień przyjmiemy go tutaj oficjalnie z otwartym sercem.