Ks. Gacek w homilii podkreślił, że jesteśmy we wspólnocie Kościoła, bo potrzebujemy wspólnie wspierać się na drodze do zbawienia. - Ta wspólnota daje nam to, czego potrzebujemy na drodze do świętości – choć wiemy, że jesteśmy słabi. Dlatego jesteśmy świadomi tego, że należymy do świętego Kościoła grzesznych ludzi. Święty Filip, Święty Jakub, Święty Tomasz, Święta Faustyna, Święty Jan Paweł II – tak ich nazywamy - święci, bo ich drogą życia ziemskiego był Jezus, a dziś cieszą się chwałą nieba z Bogiem, w Trójcy Świętej Jedynym – powiedział.

Wskazując na przykład św. Filipa, kapłan podkreślił, że potrzebujemy słuchać Jezusa. - To czego dzisiejszy Kościół potrzebuje najbardziej to słuchać Jezusa rozważając Słowo Boże, przyjmując sakramenty, adorując Najświętszy Sakrament, dając w modlitwie przestrzeń Bogu na to, by On mówił, a ja bym Go słuchał – mówił i dodawał: - Każdy z Apostołów, ale także każdy z nas potrzebuje budować osobistą relację z Jezusem. Ta relacja pomoże zbudować także moje relacje z bliźnimi i będzie umacniać wspólnotę Kościoła. Pan Jezus mówi: „Kto we mnie wierzy, będzie dokonywał tych dzieł, których Ja dokonuję, owszem i większe od tych uczyni, bo ja idę do Ojca". Ten kto wierzy w Jezusa, to ten, który przylgnął do Jezusa całym sobą, sercem, myślą, rozumem i wolą. Wejdźmy w ten nowy dzień z tym pragnieniem: chcę przylgnąć do Jezusa. Wtedy nasze działanie będzie przeniknięte Bogiem.

Jak zauważał ks. Gacek, każdy z nas codziennie przeżywa różne trudności. - Ale może to być także czas jeszcze większego przylgnięcia do Boga, słuchania Go, powierzenia Mu wszystkiego, z czym mi ciężko. I zawołania: „Jezu, ufam Tobie”. Nie bójmy się wypowiadać tych słów: „Jezu ufam Tobie” - apelował.

Trwają dni modlitw o powołania – mówił dalej moderator Ruchu Światło-Życie Archidiecezji Krakowskiej. - Potrzebujemy świętych kapłanów, potrzebujemy świętych sióstr i braci zakonnych, potrzebujemy świętych małżonków. Dlatego módlmy się wspólnie o to.

W tym miejscu kaznodzieja zwrócił się do ludzi młodych: - Młodzi, którzy stoicie na progu wyboru drogi życia. Jeśli chcesz – Przyjacielu Jezusa, Przyjaciółko Jezusa – usłyszeć Jego głos w swoim sercu, to przylgnij do Niego realnie, nie przez świat wirtualny. Znajdź miejsce na modlitwę i czas. Codziennie. Porozmawiaj z Bogiem. Powiedz Mu o swoich planach a później pozwól Jezusowi mówić, a Ty słuchaj. On do nas mówi codziennie, nie tylko do tych, którzy chcą odkryć swoje powołanie, ale także do tych, którzy realizują już drogę, którą im Bóg powierzył. Święty Jan Paweł II w książce „Dar i Tajemnica” napisał: „Historia mojego powołania? Historia ta znana jest przede wszystkim Bogu. Każde powołanie kapłańskie w swej najgłębszej warstwie jest wielką tajemnicą, jest darem, który nieskończenie przerasta człowieka. Każdy z nas kapłanów doświadcza tego bardzo wyraźnie w całym swoim życiu. Wobec wielkości tego daru czujemy, jak bardzo do niego nie dorastamy". Dlatego odwagi! Nie bójmy się zadawać Jezusowi pytania: Jezu co mam zrobić? Jaką drogą iść? Ale nie bójmy się też słuchać Jezusa. Nie bójmy się usłyszeć odpowiedzi na zadane przez nas pytanie. Nie bójmy się iść za głosem Jezusa.