Pielgrzymki zagraniczne
Kuba 21 – 25 I 1998
Cel pielgrzymki: Spotkanie z wiernymi Kościoła katolickiego, umocnienie ich w wierze. Najważniejsze przesłanie: W 1998 r. wierni Kościoła katolickiego stanowili 39 % mieszkańców Kuby. Odsetek katolików do momentu dojścia Fidela Castro do władzy wynosił 85%. Ważnym wydarzeniem było prywatne spotkanie Jana Pawła II z prezydentem Kuby Fidelem Castro. Trwało ono ok. 50 min. Na jego zakończenie Jan Paweł II wręczył prezydentowi reprodukcję mozaiki Chrystusa Króla Wszechświata. Papieskie przemówienia skoncentrowane były na godności osoby ludzkiej, na powołaniu, roli i zadaniu kubańskiej rodziny, na wolności, sprawiedliwości i solidarności oraz na niebezpieczeństwu jakie niosą dla pokoju i życia każdego człowieka fałszywe ideologie. W czasie spotkania z młodymi Kubańczykami Jan Paweł II apelował: „Nie oczekujcie od innych tego, co potraficie sami, czym macie być i co macie czynić. Nie odkładajcie na jutro budowy nowego społeczeństwa, w którym będą się mogły spełnić najwznioślejsze marzenia, a wy staniecie się twórcami własnej historii”. Niejednokrotnie Jan Paweł II prosił o wolność dla Kościoła katolickiego, który doświadczany był w ostatnich dziesiątkach lat. W Santiago de Cuba podczas Mszy św. koronował figurę Matki Bożej Miłosierdzia z El Cobre. Jako wotum dla sanktuarium gdzie czczona jest Matka Boża Miłosierdzia Jan Paweł II ofiarował złoty różaniec. Najważniejszym wydarzeniem była uroczysta Msza św. w której uczestniczyło ok. 1 mln osób wraz z osobistościami państwowymi i prezydentem Fidelem Castro. W homilii papież ukazał problem kubańskiego Kościoła oraz społeczeństwa. Mówił wówczas: „nowoczesne państwo nie może czynić z ateizmu ani z religii elementów swojego systemu politycznego. Państwo, dalekie od wszelkiego fanatyzmu lub skrajnego sekularyzmu, winno kształtować spokojny klimat społeczny oraz odpowiednie prawodawstwo, które pozwoli każdemu człowiekowi i każdej wspólnocie religijnej swobodnie żyć swoją wiarą, wyrażać ją na arenie publicznej oraz dysponować odpowiednimi środkami i przestrzenią, aby wnosić w życie narodu swoje bogactwo duchowe, moralne i społeczne”. Na zakończenie Jan Paweł II zawierzył kubański Kościół opiece Matki Bożej.
źródło: www.janpawel2.pl