Każdy z niepełnosprawnych wystąpił w duecie z artystą i dodatkowo zaśpiewał piosenkę z repertuaru Wojciecha Młynarskiego. Zgromadzeni na krakowskim Rynku usłyszeli m.in. “Prześliczną wiolonczelistkę”, "Jeśli Ty nie istniałbyś" czy "Gram o wszystko".

Młodym adeptom sztuki śpiewania towarzyszyły następujące gwiazdy: Kasia Cerekwicka, Anna Karwan, Halina Młynkowa, Andrzej „Kobra” Kraiński, Mateusz Ziółko i Marek Piekarczyk. Z kolei ich występy oceniało znakomite jury w składzie: Anna Maria Jopek, Magdalena Stużyńska, Magdalena Waligórska-Lisiecka, Joanna Kulig, Ewa Błaszczyk, Jan Kanty Pawluśkiewicz, Maciej Zakościelny, Artur Barciś i Jan Młynarski.

Wykonawcy zostali podzieleni na dwie kategorie - do lat 16 i powyżej tej granicy wiekowej. Pomimo, iż była to swego rodzaju rywalizacja wszystko przebiegało w przyjaznej i pełnej radości atomosferze. Zadbali o to niewątpliwie prowadzący: Anna Dymna, Zbigniew Zamachowski z córką Bronią oraz Piotr Głowacki i Maciej Musiał.
"Miłość jest skarbem największym i wszystkim, co istnieje. Daje siłę, odwagę i pomaga przenosić góry. Ona sprawia, że wszystko jest możliwe" - mówiła ze sceny Anna Dymna.

Festiwal poza możliwością zaprezentowania się publiczności, dawał niepełnosprawnym artystom także szanse na pozyskanie środków na dalszy rozwój ich zdolności. Zwycięzcy otrzymali bowiem statuetki Zaczarowanego Ptaszka oraz stypendia artystyczne w wysokości 24, 10 i 5 tys. zł, odpowiednio za pierwsze, drugie i trzecie miejsce.

Wśród młodszych wykonawców serca publiczności, ale też jury zdobył Bartosz Peszuk. Miejsca za nim zajęły Weronika Ryba i Kalina Kusterska. Z kolei w starszej grupie śpiewaków pierwsze i drugie miejsce zajęły Paulina Gruszecka i Aleksandra Nykiel. Pierwszy raz w historii przyznano dwa trzecie miejsca. Otrzymali je Sandra Pączek i Daniel Zawodnik. Dodatkową nagrodę ufundowała Fundacja Ewy Błaszczyk "Akogo?".

“To bardzo dobry pomysł. Osoby z różnymi niepełnosprawnościami mogą przezwyciężyć swój strach i pokazać, co rzeczywiście potrafią. Myślę też, że jest to doskonała forma uczenia społeczeństwa, że niepełnosprawność nie oznacza wcale wykluczenia” – ocenił pan Piotr, który podczas koncertu w rytm muzyki i śpiewanych słów bawił się doskonale ze swoją córką.